مناجات و الهی نامه خواجه عبدالله انصاری

[*FATIMA*]

الهی !
نظر خود بر ما مدام کن و ما را بر داشته خود نام کن ؛
و به وقت رفتن ، بر جان ما سلام کن .
الهی !
اگر از نعمت گویم ، حرز گردن است و اگر نگویم ، طوق آن در گردن است .
الهی !
می دانی که ناتوانم ، پس از بلا برهانم .
الهی !
قصه بدین درازی ! من دریافتم به بازی بازی .
الهی !
تا وی بشناختم ، از غم فردا بگداختم .
الهی !
بر آن روزی می خندم که یافته می جستم !
دل و دست از دانش نشستم ،
به نابینایی می نگریستم ،
به مردگی می زیستم .
الهی !
نادیده و ناجسته حاصل ! ای جان و دل را زندگانی و منزل !
از پیش ، خطر و از پس نیست راهی .
بپذیر که جز دوستی توام نیست پناهی .
الهی !
می لرزم از بیم آنکه به جویی نیرزم .
الهی !
اکنون چون بر من است تاوان !
آفتاب صدق و صفت بر من تابان !
که بشر از شرک رستن نتوان .
و به جاست ، نجاست شستن نتوان .
الهی !
تو غیب بودی و من عیب بودم ،
تو از غیب جدا شدی و من از عیب جدا شدم .
الهی !
می پنداشتم که تو را شناختم !
اکنون آن پنداشت و شناخت را در آب انداختم .
الهی !
در ملکوت تو کمتر از مویم ! این بیهوده تا کی گویم ؟
الهی !
نه نیستم ، نه هستم ، نه بریدم ، نه پیوستم ،
نه به خود ، میان بستم .
لطیفه ای بودم ، از آن مستم . اکنون زیر سنگ است دستم .
الهی !
همه شادی ها ، بی یاد تو غرور است و همه غم ها با یاد تو سرور است
الهی !
بنیاد توحید ما خراب مکن و باغ امید ما را بی آب مکن .

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

الهی !
دانی که بی تو هیچ کسم ! دستم گیر که در تو رسم ؛
به ظاهر قبول دارم ، به باطن تسلیم ؛
نه از خصم باک دارم نه از دشمن بیم ؛
نه بر صاحب شریعت رد ، نه بر تنزیل ؛
نه گنج تشبیه نه جای تأویل ؛
اگر دل گوید : چرا ؟ گویم : امر را سر افکنده ام ؛
و اگر خرد گوید : چرا ؟ جواب دهم که من بنده ام .
الهی !
ندانم که در جانی یا جان را جانی !
نه اینی ، نه آنی !
ای جان را زندگانی ! حاجت ما ، عفو است و مهربانی .
الهی !
می بینی و می دانی و برآوردن می توانی !
الهی !
عمر بر باد کردم و بر تن خود بیداد کردم ،
گفتی و فرمان نکردم .
درماندم و درمان نکردم .
الهی !
با غم و حسرتم ! و بی تو بتم و بی حیرتم !
در زندان محنتم ! بسته مشیتم !

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

الهی !
اگر نه از تو آغاز این کارستی ، لاف بندگی تو را که یارستی ؟
الهی !
اگر کار نه از خدمت خاستی ، پسر عمران به طلب ، ارنی ، کی برخاستی !
و اگر نه تو را این معنی بایستی ، محمد مصطفی (ص) قاب قوسین را نشایستی !
بوجهل از کعبه و ابراهیم از بتخانه ، کار عنایت دارد و باقی همه بهانه .
ابراهیم را چه زیان که پدر او آذر است ؟
آذر را چه سود که ابراهیم ، او را پسر است ؟
نور در طاعت است ، کار ما به عنایت است .
آنجا که عنایت خدایی باشد ، فسق ، آخر کار پارسایی باشد ،
و آنجا که قهر کبریایی باشد ، سجاده نشین ، کلیسایی باشد .
الهی !
اگر با تو سازم ، گویی که دیوانه است ؛
و اگر با خلق درسازم ، گویی بیگانه است .
الهی !
فرمایی که بجوی و می ترسانی که بگریز ؛
می نمایی که بخواه و می گویی بپرهیز .
الهی !
گریخته بودم ، تو خواندی .
ترسیده بودم ، برخوان ، تو نشاندی .
ابتدا می ترسیدم که مرا بگیری به عطای خویش ،
اکنون می ترسم که مرا بفریبی به عطای خویش .
الهی !
با دلم نواختی ، به آخرم باز پس انداختی .
الهی !
علمی را که خود افراشتی ، نگونسار مکن .
چون در آخر عفو خواهی کرد ، در اول شرمسار مکن .
تنی ندارم که بار خدمت بردارد .
دستی ندارم که تخم دولت بکارد .
چشمی دارم که هر زمان فتنه آرد .
الهی !
ما را پیراستی ، چنان که خواستی .
الهی !
نه خرسندم نه صبور .
الهی !
نه رنجورم نه مهجور .
الهی !
تا با تو آشنا شدم ، از خلایق جدا شدم .
در جهان شیدا شدم ، نهان بودم ، پیدا شدم .

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

الهی !
اگر تو را بایستی ، بنده چنان زیستی که شایستی !

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

کریما !
مر که را خواهی که برافتد ، او را رها کنی ، تا با دوستان تو درافتد .
الهی !
این چه فضل است که با دوستان خود کرده ای ؟
که هر که ایشان را شناخت ، تو را یافت ،
و هر که تو را یافت ، ایشان را شناخت .
الهی !
تو آیینی و دوستان ، آیینه آیین ؛
آیین را در آینه نتوان دید ، هر آینه .
الهی !
چون با تو به تو امانم ، همانا دان که نو مسلمانم .
الهی !
اگر عبدالله را نمی نگری ، خود را می نگر ؛
آبروی عبدالله را پیش دشمن مبر .
امانت عرضه کردی ، بگریخت کوه !
چون است که امانت بهره من آید ، تجلی بهره کوه ؟
الهی !
عیب و آزار من مجوی که آب کرم باز ایستد از جوی ؛
قصه دوستان دراز است ؛ زیرا که معبود بی نیاز است .

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

الهی !
فاسقان زشتند ، زاهدان مزدور بهشتند .
ای منعم و ای تواب و ای آفریننده خلقان ز آتش و آب !
فریاد رس از ذل حجاب و فتنه اسباب ،
و وقت شوریده و دل خراب .
الهی !
بر رخ از خجالت ، گَرد داریم و در دل از حسرت ، درد داریم ؛
و روی از شرم گناه ، زرد داریم ؛
اگر بر گناه مصریم ، بر یگانگی تو مقریم .
الهی !
در دل های ما جز تخم محبت مکار ،
و بر جان های ما جز باران رحمت مبار .
الهی !
به لطف ، ما را دستگیر و پای دار که دل در قرب کرم است ،
و جان در انتظار و در پیش حجاب بسیار .
الهی !
حجاب ها از راه بردار و ما را به ما مگذار . برحمتک یا عزیز یا غفار !

تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

[*FATIMA*]

مقصود دل و مراد جانی عشق است
سرمایه عمر جاودانی عشق است
آن عشق بود کزو بقا یافته خضر
یعنی که حیات جاودانی عشق است
روضه روح من رضای تو باد
قبله گاهم در سرای تو باد
سرمه دیده جهان بینم
تا بود گرد خاک پای تو باد
دل درد تو را به جان مداوا نکنند
در عشق تو جان ز غم محابا نکنند
ما را و غمت به کس نگوییم اگر
بوی جگر سوخته رسوا نکنند
پیش ازین کاین جان عذر آور فرو ماند از نطق
پیش از این کاین چشم عبرت بین فرو ماند ز کار
توبه پیش آرید و نادم از گنهکاری خویش
چشم گریان ، جان لرزان ، رو سوی پروردگار
ای واقف اسرار ضمیر همه کس
در حالت عجز ، دستگیر همه کس
از هر گنهم توبه ده و عذر پذیر
ای توبه ده و عذر پذیر همه کس
این جهان و آن جهان و هر چه هست
عاشقان را روی معشوق است و بس
گر نباشد قبله عالم مرا
قبله من کوی معشوق است و بس
آن دل که طواف کرد گرد در عشق
هم خسته شود و در آخر از خنجر عشق
این نکنه نوشته ایم بر دفتر عشق
سر دوست ندارد آن که دارد سر عشق
من گریه به خنده درهمی پیوندم
پنهان گریم ، به آشکارا خندم
ای دوست گمان مبر که من خرسندم
آگاه نه ای که چون نیازمندم


تهیه و تنظیم : سایت علمی نخبگان جوان

تمام