چکیده :
هدف: پژوهش حاضر با هدف سنجش توانمندسازی کارکنان و بررسی ارتباط آن با بهره وری آنان انجام شده است. روش: تحقیق حاضر یک تحقیق پیمایشی و مبتنی بر روش همبستگی است. نمونه مورد بررسی را 135 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل می دهند.
داده های مورد نیاز برای پژوهش با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و به کمک نرم افزار لیزرل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج حاصل از پژوهش حاکی از پایین بودن توانمندسازی شناختی کارکنان در هر 5 بعد مورد بررسی (براساس مدل مشیرا) می باشد.
بررسی رابطه بین توانمندسازی و بهره وری منابع انسانی براساس سنجش معادلات ساختاری حاکی از برازش بالای مدل و وجود ارتباط قوی بین متغیرهای مورد بررسی می باشد. با توجه به تاثیر بالای توانمندسازی شناختی کارکنان بر افزایش بهره وری آنان پیشنهاد می شود سازمان ها روش های مختلف ایجاد و تقویت توانمندسازی شناختی را در راستای بهبود بهره وری منابع انسانی و نهایتا افزایش بهره وری سازمانی به کارگیرند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)