پرسش :
منابعي كه مي توان از آنها حكم شرعي حرمت صداي زن بر مرد نامحرم را استنباط كرد چيست؟ لطفا آيات قرآني و روايات معتبر در اين زمينه را معرفي كنيد؟
پاسخ :
يكم. پاسخ سوال مطرح شده داراي جهات مختلف است كه پرداختن به همه آنها همراه با ادله قرآني و روايي آن بحثي كاملا تخصصي و اجتهادي است كه امكان طرح آن در قالب پاسخ يك سوال وجود ندارد، و پرسشگر محترم در صورت تمايل مي تواند اين بحث را در كتب فقهي استدلالي ملاحظه بفرمايد.[1]
دوم. سوال فوق به دو صورت مي تواند مطرح شود:
الف) حكم اسماع: يعني اينكه آيا زن شرعا مي تواند صداي خود را به نامحرم برساند يا نه؟
ب) حكم سماع[2] و استماع: يعني اينكه آيا مرد شرعا حق دارد به صداي زن نامحرم گوش كند يا نه؟
بنابراين براي تكميل بحث به هر دو صورت پرداخته مي شود:
الف: حكم سماع (شنيدن) و استماع (گوش دادن): شنيدن و گوش دادن به صداي زن نامحرم اگر به قصد لذت بردن نباشد و همراه ريبه (ترس از مبتلا شدن به حرام) نباشد جايز است.[3]
ب: حكم «اسماع»: بر زن حرام است كه طوري با نامحرم سخن بگويد كه موجب تحريك شهوت او شود.[4]
اما اگر چنين نباشد و ترس از وقوع فتنه نباشد مي تواند با مرد نامحرم سخن بگويد و صداي خود را به او برساند.[5]
سوم. احكام ذكر شده در مورد سخنان و صداي عادي بود و گرنه اگر صدا «غنا» داشته باشد، بر تمام مكلف ها اعم از زن و مرد، انجام آن (خواندن به صورت غنائي) حرام است و همچنين گوش دادن به آن نيز براي مرد و زن مكلف حرام است هر چند آن صداي همراه با غنا از آن همجنس يا محرم خودش باشد و محتواي آن هم چيز مقدسي مانند قرآن باشد.[6]
البته بعضي از فقها خواندن زن به صورت غنا براي زنان را فقط در مجلس عروسي جايز مي دانند.[7] به شرط اينكه همراه با حرام هاي ديگري مانند حاضر شدن مردان در آن جمع و... نباشد.[8] لازم به ذكر است كه يكي از ادله اي كه براي حرمت غنا از آن استفاده شده است اين آيه مي باشد كه مي فرمايدك «و اجتنبوا قول الزور»[9] كه خداوند ما را از قول زور باز مي دارد و امر به پرهيز از آن مي كند و مراد از «قول زور» طبق روايت صحيحه هشام از امام صادق -عليه السّلام-، غنا مي باشد.[10] و علاوه بر اين روايات زياد ديگري هم كه در بعضي از آنها به آيات قرآن تمسك شده است، بر حرمت غنا دلالت دارد.[11] و نيز استثنا كردن غنا در مجلس عروسي به گونه اي كه ذكر شد با استفاده از روايات مي باشد.[12]
چهارم. از مطالب ذكر شده چنين نتيجه گرفته مي شود كه اسماع (رساندن صدا به گوش مرد نامحرم) از طرف زن، و استماع (گوش دادن به صداي زن توسط مرد نامحرم) در مواقعي كه صدا عادي باشد ( غنائي و مهيج نباشد) و مفسده اي بر آن مترتب نباشد جائز مي باشد.
+ادامه↓
علاقه مندی ها (Bookmarks)