دختران ناجنس و پسران بدجنس!

[zoh_reh]

دختران ناجنس وپسران بدجنس!

---

مجله زندگی ایده آل: اتاق كار پروفسور باهر پر از دست نوشته ها و مقاله هايي است كه با ديدن عناوين آنها شگفت زده مي شويد البته جست و جو ميان اين كاغذها كاري بسيار دشوار است و پروفسور با تهيه فهرستي از مطالب كار مخاطبانش را راحت كرده است. اين بار ميان مطالب پروفسور باهر، اين عنوان را براي گپ زدن انتخاب كرديم: «دختران ناجنس، پسران بدجنس» توصيه مي كنيم براي شناخت بهتر دختران و پسران امروز و رفع بسياري از مشكلات در ارتباط با آنها، حتما اين مطلب را بخوانيد.

تعريف اوليه من از دختران در حال گذار

ابتدا باید بگویم این اصطلاح «ناجنسی» دختران مودبانه كلمه بدجنسی است كه در جامعه استفاده می شود و بسیار هم كاربرد دارد و در كنار كلمه ناجنس به كار می رود. به همین دلیل است كه از این 2 واژه برای شرح و توضیح نابسامانی های رفتاری و اخلاقی هر 2 جنس استفاده می شود. عوامل متعددی باعث شده كه طی 30 سال اخير دختران به صورت جهشی تغییرات عمده ای داشته باشند و همین تغییرات باعث شده توقع دختران بیشتر شود. این موارد بین دختران جامعه بزرگی مثل تهران و در سطوح و لایه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و تحصیلاتی قابل رویت است و شاید بتوان آن را به دیگر مناطق نیز تعمیم داد و با بررسی و آسیب شناسی بتوان از بروز و تكرار نابسامانی ها در آن مناطق جلوگیری كرد.

قبل از اينكه باعث به وجود آمدن حسادت بين همكاران تان شويد، رئيس رفتار خودتان باشيد و حرفي نزنيد كه ديگران را با آن تحريك و عصباني كنيد

دختران

آموزش عالی

سواد و تحصیلات دانشگاهی در مقایسه با سال هاي قبل و همچنین قبل از انقلاب رشد بسیار فزاینده ای داشته است. در حال حاضر متوسط سواد در دختران شهرنشین لیسانس است در حالی كه در قبل تحصیل تا پایان مقطع دبستان بالاترین میزان بود.

تغییرات چشمگیر

در مقایسه آماری، تعداد دختران نیز تغییر داشته است. اگر كیفیت را با مواردی چون سلیقه و سواد و آگاهی های عمومی و درك و فهم تعریف كنیم در همه این موارد دختران تغییرات چشمگیری با هم نوعان خود در سال هاي قبل دارند.

توقعات بالا

یكی از دلایلی كه باعث شده دختران دیر و خیلی كم ازدواج كنند توقعات بالا و زیاده خواهی های آنان است كه بر تمام تصمیم گیری های شان تاثیر گذاشته است. قبلا دختران می گفتند هرچه پدر و مادرم بگویند یا خدا بزرگ است و من چیز زیادی نمی خواهم ولی در این دوران دختران خواسته های شان را اعلام می كنند و می خواهند و براساس آن تصمیم می گیرند یعنی تنها تامین مادی از طرف یك مرد برای شان ملاك نیست و انواع و اقسام خواسته ها و نیاز های مختلفی كه دارند را بیان می كنند و در ازدواج به دنبال برطرف كردن شان هستند.

شغل یابی

موقعیت های شغلی دختران در مقایسه با سال های گذشته تفاوت های آشكاری پیدا كرده است. در گذشته دختران عموما یا كار نمی كردند یا كارهایی در حیطه خانه انجام می دادند و كمتر دختری خارج از خانه كار می كرد ولی امروزه دختران علاوه بر انجام امور منزل عموما خارج از خانه به دنبال كار هستند و به راحتی هم جذب بازار كار می شوند. در جامعه امروزی می بینیم كه دختران به كار كردن مشتاق تر هستند و توفیقات شان در كاریابی و پیشرفت كاری هم بیشتر است.

سن دخترانگی (اصطلاح باهری...)

منظور از این سن، سنی است كه دختران را بالغ و عاقل فرض می كردند؛ این سن نیز 10 تا 15 سال تفاوت پیدا كرده است؛ به این معنی كه در گذشته یك دختر 15 ساله را به عنوان یك دختر خانم كامل معرفی می كردند كه آمادگی ازدواج داشت و اگر در این سن ازدواج نمی كرد و مثلا 20 ساله می شد می گفتند كه ترشیده و دیگر شوهری پیدا نخواهد كرد ولی امروزه اگر بخواهند یك دختر 20 ساله را شوهر بدهند همه می گویند چرا به این زودی و مگر عجله دارید و. . . سن مناسب و متعارف برای ازدواج كه میانگینش در گذشته 15 بود الان به 25 سال رسیده است. به همین دلیل سن دخترانگی بالا رفته است.

زنان مدیر

در سطوح میانی مدیریتی، حضور زنان خیلی بیشتر از گذشته شده است و این یعنی خانم های جوان توانسته اند از محدوده های ممنوعه كه در گذشته وجود داشته عبور كنند.

كمیت

تعداد زنان و دختران جوان براساس آمار و مشاهدات نسبت به سال های گذشته بالا رفته و افزایش داشته است و این افزایش نه تنها نسبت به تعداد دختران در سال هاي قبل بوده بلكه در مقایسه با پسران نیز این افزایش چشمگیر است.

ارتباطات گسترده

ارتباطات اجتماعی دختران در جامعه امروز بیشتر شده است؛ در جامعه امروز ارتباط با جنس مخالف هم بیشتر از گذشته شده است مثل حضور در دانشگاه و محيط هاي كاري و ... و طبق آخرین آماری هم كه اعلام شده 80 درصد از دختران دبیرستانی دوست پسر دارند. شاید بتوان گفت دختران جوان در این دوره آزادی های اجتماعی بیشتری می خواهند.

استقلال طلبی

دختران امروزی استقلال طلب هستند یعنی با درنظر گرفتن همه شرایط از جمله مهریه های سنگین و حق طلاق و... باز هم دنبال استقلال هستند و حاضر نیستند زیر سايه هیچ كسی باشند چه پدر ،چه مادر، چه همسر و چه بچه... .

توصیه های كاربردی

اولین اولویت این است كه جوان، شناخته شود. با شناخت درست از نیازها و خواست های او می توان تصمیمات درستی گرفت. باید برای جوانان زمینه فعالیت های تولیدی فراهم شود تا از انرژی مازاد او، بهره برداری مناسبی صورت بگیرد. جوان اگر مولد نباشد، مخرب می شود. باید برای جوانان آزادی های مشروع و مشروطی درنظر گرفت كه اختیار انتخاب آن هم باید متناسب با شرایط بومی، اقلیمی و فرهنگی جوانان هر شهر، استان یا... باشد نه اینكه یك تصمیم مركزی گرفته شود و بخواهند آن را در تمام نقاط و در هر شرایطی اجرا كنند. حتی مجریان و محافظان این آزادی ها هم باید با شرایط جامعه هماهنگ باشند تا برداشت هاي متفاوت باعث ایجاد اختلاف و ناهماهنگی نشود.

باید گفت ضربه های فرهنگی كه ممكن است از طریق اجرای غلط و ناصحیح قوانین انضباطی و محدودیتی به جامعه جوان وارد شود به مراتب از ضربه های تهاجم فرهنگی و تحریم های اقتصادی و... مخرب تر و كشنده تر خواهد بود. پس وضع قوانین، یك طرف قضیه است و نحوه اجرا و صیانت از آن، بعد دیگر قضیه. بنابراین اگر بنیان های اجرایی و اعتقادی مان محكم باشد نباید نگران تلاش های دیگران باشیم.

پسران

بي خردي

خرد به معنای قدرت تمييز و تشخیص بین پسران به شدت كاهش یافته است. در مقایسه پسران گذشته با پسران امروزی در سنین مثلا فوق لیسانس این تفاوت فاحش است. در گذشته در این سن هم فعالیت بیشتر بود، هم كسب درآمد، هم شعور و فهم اجتماعی و هم انگیزه. نسل امروز هوشمندی و ضریب هوشی بالاتری نسبت به نسل گذشته دارند ولی خردشان كمتر و قدرت تحلیل شان ضعیف تر است. برای مثال در مواجهه و هم كلامی با یك دانشجوی ممتاز در مقطع فوق لیسانس اگر در زمینه هایی خارج از حیطه تخصصی دانشگاهی بحث كنید، بسیاری از سوالات تان بی جواب می ماند یعنی اگر میلیمتری از چارچوب كتاب های دانشگاهی خارج شوی نمی تواند پاسخ بدهد و این خیلی سخت و مشكل است كه آدم ببیند این نسل اینگونه از داخل تهی و پوچ می شود.

شادي سطحي

شادی بین پسران ذاتی نیست. خنده ها و صداهای بلند بیشتر حالت هیستریك دارد و تحت تاثیر استفاده از مواد محرك یا مخدر است. در فضا های عمومی و پارك ها شاهد هستیم كه پسران خیلی قهقهه می زنند و به ظاهر شادند ولی گفت وگو ها و خوشی های بین آنها كم محتوا، مبتذل و پوچ است. مثلا ساعت ها در باره یك سوسك كه پیدا كرده اند حرف می زنند و می خندند. حرف های پرمحتوایی برای گفت وگو ندارند.

ناآگاهي از مسائل روز

پسران امروز نسبت به فرهنگ و تمدن ايران ناآگاه و بی تفاوت شده اند. نه تنها از مسائل روز بی اطلاع هستند بلكه از مسائل دیروز هم بی اطلاعند. برای مثال اگر بپرسید خواجه عبدالله انصاری چه كسی است؟ فقط لبخندی احمقانه تحویلت می دهند بدون آنكه فكر كنند یا بخواهند او را بشناسند. درحالی كه خواجه عبدالله انصاری فرد بسیار بزرگی است و حداقل یك ایرانی باید او را به عنوان یك فیلسوف و دانشمند ایرانی بشناسد.

درآمدهاي كم

پسران امروزی یا درآمدهای بسیار پایینی دارند یا اصلا درآمدی ندارند و همچنان وابسته به درآمد پدر و مادر هستند. در مقایسه با دختران می بینیم كه كمتر فكر كار هستند چون دختران با كارهای متوسط، با حداقل حقوق 400 تا 500 هزار تومان هم راضی می شوند تا ادامه بدهند ولی پسران با این درآمد حاضر نیستند كار كنند یا اگر هم كار كنند این میزان درآمد برای شان كافی نیست.

نبود وابستگي به خانواده

پسرها بلافاصله بعد از اولین آشنایی با یك دختر حتی در حد رابطه دوستی و همكاری، بلافاصله خانواده را فراموش می كنند و كاملا به طرف او تمایل پیدا می كنند ولی دختران همدلی و وابستگی بیشتری به خانواده دارند.

پشت ميز نشيني

پسران علاقه مندند كه بلافاصله بعد از اتمام دانشگاه شغلی در حد مدیر و مدیر كل داشته باشند تا راضی باشند ولی دختران در سطوح مختلف مشغول به كار می شوند.

كاهش انگيزه

انگیزه های پسران به صورت عمومی كاهش پیدا كرده است و این بی انگیزگی یا كم انگیزگی به صورت اپیدمی میان پسران افزایش یافته است.

موضوعي كه بايد نگرانش بود

می توان گفت فرار مغزها اتفاق می افتاد یعنی افراد مستعد و هوشمند برای ادامه تحصیل به خارج از كشور می رفتند و بعد از اتمام تحصیلات به ایران بر می گشتند و زندگی و خانواده ای فراهم می كردند ولی امروزه شاهد هستیم كه افراد مختلف از سطوح مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، ورزشی و... به محض رسیدن به مراتب بالای اجتماعی و موفقیت به خارج از كشور مهاجرت می كنند و دیگر به كشور برنمی گردند. در این زمان است كه ژن عامل موفقیت تحصیلی، ورزشی و... كه از پدر به پسر و نسل بعدی رسیده بود این بار از كشور خارج می شود بدون آنكه دنباله و ادامه ای داشته باشد. اینجاست كه باید نگران بود. حالا اگر نسل فرهیخته و موفق از این جمع نیز خارج شوند و باقی مانده هم كاري برای ارتقاي فرهنگ و دانش خود نكنند چه اتفاقی می افتد؟ بالاترین خسارتی كه می توانیم از آن نام ببریم همین فرار مغزها و در نهایت آن فرار ژن هاست كه اتفاق می افتد.


پارس نیوز