تجربه «شبکه ملی اطلاعات» در دنیا/ احساس نیاز کشورها پس از افشاگری اسنودن
در خصوص راهاندازی شبکه ملی اطلاعات بارها گفته شده است کشورهای دیگر و حتی همسایه، شبکههایی شبیه به شبکه ملی اطلاعات دارند، در پی تکرار این مطلب، سعی کردیم ردپایی از مشابهات این شبکه در دیگر کشورها پیدا کنیم.
به گزارش خبرنگار فناوری اطلاعات خبرگزاری فارس، در خصوص راهاندازی شبکه ملی اطلاعات بارها این جمله بیان شده که کشورهای دیگر و کشورهای همسایه نیز شبکههای شبیه به شبکه ملی اطلاعات دارند.
در پی تکرار این مطلب، با گشتو گذاری در اطلاعات و کسب اطلاع از صاحبنظران، سعی کردیم ردپایی از مشابهات شبکه ملی اطلاعات را در دیگر کشورها پیدا کنیم. همچنان که در بین مطالب بیان شده از سوی مجریان شبکه ملی اطلاعات و معاونان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نشانههایی از نمونههای این شبکه در دیگر کشورها وجود دارد. برای مثال کشور هند نوعی از شبکه ملی اطلاعات را با نام شبکه ملی دانش داراست. نامگذاری شبکه ملی دانش هند از آن جهت است که جمعآوری اطلاعات منتج به دانش میشود. همچنین در کشور هند مانند ایران، سازمانی به نام سازمان فناوری اطلاعات در زیرمجموعه وزارت ارتباطات این کشور، مسئول شبکه ملی دانش است. در نمونه دوم، در همسایگی ایران کشور کوچک کویت نیز از چنین شبکهای برخوردار است. یکی از مقامات وقت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نقل میکند « در یکی از سفرها به اجلاس جهانی مخابرات مقامی از وزارت ارتباطات کشور کویت در دیدار با گروه ایرانی عنوان کرد که کویت نیز شبکهای شبیه به شبکه ملی ایران دارد و شبکه آنها چیزی شبیه به شبکه علمی ایران بوده است». به عنوان نمونه سوم،در کشور برزیل شبکهای شبیه به شبکه ملی اطلاعات ایران با عنوان شبکه سلامت وجود دارد. در نمونه چهارم، کشور کره که از نظر آمادگی الکترونیک و پهنای باند رتبه نخست را در دنیا دارد و مقامات وقت وزرات ارتباطات بارها در مورد راهاندازی شبکه ملی اطلاعات، این کشور را مورد مثال قرار دادهاند، 80 درصد پهنای باندش داخلی است. یعنی شبکهای دارد که بینیاز از ارتباطات خارجی، 80 درصد ارتباطات کره در آن داخل به گردش در میآید. در پنجمین شاهد مثال، یک مقام مسئول در وزارت ارتباطات نقل میکند که «در آخرین اجلاس ژنو، وزیر ارتباطات روسیه به دیدار نامی وزیر ارتباطات ایران آمد و گفت که شنیدهام در ایران در حال راهاندازی شبکه ملی اطلاعات هستید و برای ایجاد این شبکه در روسیه خواهان تعامل با ایران شد.» اما در حالت کلی پس از افشاگرهای اسنودن در خصوص جاسوسی اطلاعات در امریکا، بسیاری از کشورها از جمعآوری اطلاعاتشان در امریکا احساس خطر کردهاند. اظهارات اخیر رئیس جمهور برزیل که چندی پیش در این رابطه در رسانهها منتشر شد، قابل تامل است. رئیس جمهور برزیل پس از این اتفاق گفته بود که باید یک شبکه کاملا بومی برای خودمان ایجاد کنیم. وی حتی معتقد بود داشتن دیتاسنتر (مرکز داده) برای خود کافی نیست و حتی باید راهی برای استفاده نکردن از تجهیزات سوئیچ و روتر سیسکو نیز پیدا کنیم. سیسکو یک تولید کننده بزرگ تجهیزات شبکه در امریکا است. به دلیل چنین اتفاقهایی کارشناسان بر این باورند که مدل ایجاد شبکه داخلی در کشور (چیزی شبیه شبکه ملی اطلاعات ایران) در دنیا در حال جا افتادن است. هماکنون نیز کشورهای متعددی در موضوع حاکمیت اطلاعات در امریکا بحث دارند و میپرسند چرا مدیریت شبکه جهانی اینترنت باید در اختیار فقط یک کشور باشد و همه از آن شبکه تبعیت کنند؟
همچنین اطلاعات در دنیا به سمت رایانش ابری حرکت میکند و بر این اساس کشورها استراتژی یارانش ابری مخصوص به خود را تعریف کردند. رایانش ابری نوعی از دسترسی به اطلاعات است که بدون نرمافزار خاص و وابستگی به سختافزار، دسترسی به اطلاعات را در هر زمان از طریق شبکه میسر میکند. از سوی دیگر دنیا در حال حرکت به سمت استفاده از IPV6 (آدرسهای اینترنتی نسخه شش) است. IPV6، تعریف IP (آدرس اینترنتی) داخلی و ایجاد شبکه داخلی براساس IP داخلی را بسیار آسان کرده است. دسترسی به اطلاعات براساس یارانش ابری و شبکه داخلی براساس IPهای داخلی دقیقا همان کاری است که در شبکه ملی اطلاعات ایران در حال انجام است.
منبع
علاقه مندی ها (Bookmarks)