کمان 99
حمله عراق عليه ايران...
كشوري با زير پا گذاشتن قواعد و مقرارت بينالمللي، معاهده قانوني 1975 الجزاير را زير سئوال برد و به صورت يكجانبه و با حمايت شيخ نشينهاي حاشيهاي خليج فارس و سران عرب منطقه و بهره گيري از امكانات غرب عليه ايران وارد جنگ شد. يكي از مهمترين اقدامات كشور متجاوز براي تخريب روحيه نظامي ايران، استفاده از امكانات پيشرفته نيروي هوايي در حمله به كشورمان بود. استعداد هوايي عراق در اوايل جنگ بالغ بر 607 فروند هواپيماي شكاري و بمب افكن، 169 فروند هلي كوپتر، 775 دستگاه پرتابگر موشكهاي زمين به هوا (عمدتاً سام2، سام3 ، سام6 و رولند)، 713 عراده توپ هاي پدافند هوايي، 116 دستگاه رادارهاي اخطار اوليه، ارتفاع ياب و كنترل آتش بود و با اين امكانات، مغرورانه تصور ميكرد كه با يك اقدام غافلگير كننده توان نظامي ايران را درهم خواهد كوبيد. به همين منظور هواپيماهاي عراقي ساعت 5 بامداد 31 شهريور به طرف جزيره مينو حمله كردند و پس از آن در ساعت 13:45 با 6 فروند ميگ 23 به فرودگاه اهواز حمله كردند. ساعت 14:40 سه فروند ميگ 23 به فرودگاه تهران حمله كردند كه تخريب چنداني به دنبال نداشت. به دنبال آن بلافاصله فانتوم هاي پايگاه يكه شكاري كه در شيفت آلرت بودند به پرواز درآمدند. هدف بعدي شهر همدان و پايگاه سوم شكاري بودكه در ساعت 14:45 به وسيله چهار فروند ميگ 21 و شش فروند سوخو صورت گرفت . ميگ ها به باند پايگاه شاهرخي همدان آسيب رساندند و بمبي هم به درون انبار مهمات پرتاب كردند كه عمل نكرد . درست به هنگام بازگشت اين شش ميگ ، سه فروندآنها توسط پرسنل پدافند سرنگون شدند كه خلبان يكي از آنها به اسارت درآمد. در ادامه هواپيماهاي عراقي به شهرهاي اسلام آباد ، كرمانشاه و بوشهر حمله كردند.پايگاه هوايي تبريز مورد حمله هشت ميگ عراقي قرار گرفت. خلبانان پايگاه تبريز يك فروند از شش فروند ميگ مهاجم به سنندج را مورد اصابت قرار دادند. عراق در اين حملات با توجه به پيش بيني برنامهريزان و استراتژيستهاي اين كشور و غربيها كه توان عملياتي نيروي هوايي ايران را بيش از سي درصد برآورد نميكردند، درنظر داشت ضمن پيشگيري ازهرگونه عمليات احتمالي انتقامجويانه، راه را براي مقاصد بعدي خود باز كند، اما رزمندگان ايراني در پاسخ به اين تجاوز بعد از دو ساعت اقدام به مقابله به مثل كردند. نيروي هوايي ارتش جمهوري اسلامي ايران با انجام عملياتي بنام "انتقام" در قالب دو گروه پروازي "البرز" و "آلفارد" پاسخ قاطعي به استراتژيستهاي غربي دادند. "البرز" نخستين گروه پروازي بود كه از پايگاه ششم شكاري در بوشهر ساعت 16و 30دقيقه ، نخستين حملات هوايي خود را عليه عراق آغاز كرد و هواپيماي فانتوم " اف-4ئي" اين گروه، پايگاه هوايي "شعيبيه" در استان بصره و ام القصر را درهم كوبيد. اين حمله با حضور
تيزپروازاني چون شهيد ياسيني، شهيد خلعتبري، شهيد طالبمهر، شهيد اكرادي، سپيد موي آذر صورت گرفت ساعت 17و 25دقيقه نيز تيم "آلفا رد" ازپايگاه سوم شكاري با حضور خلبانان گردانهاي 31 و 32 شكاري همدان (شهيد نوژه) وارد عمليات شد و پايگاه هوايي "كوت" در استان"ميسان" را آماج حملات خود قرار داد. در اين حمله دليرانه، نيروي هوايي ايران خلباناني چون سرلشكر خاليد حيدري و سرلشكر محمد صالحي را در حمله هوايي هوايي به منطقه كوت عراق از دست داد. در ادامه اين روند دفاع قدرتمندانه براي نشان دادن قدرت نظامي ارتش ايران به فاصله چند ساعت بعد از تهاجم هوايي عراق، بزرگترين حمله هوايي تاريخ نظامي كشور توسط تيزپروازان ارتش جمهوري اسلامي به اجرا درآمد. در آستانه طلوع صبحگاه سه شنبه اول مهر 1359، با ابلاغ رمز "كمان 99" هواپيماهاي شكاري و بمب افكن نيروي هوايي از هفت پايگاه هوايي تهران، تبريز، همدان، دزفول، بوشهر و شيراز به پرواز درآمدند. عمليات هوايي ايران با رمز " كمان99" نمادي از پرتاب آتش خشم ملت ايران به سوي متجاوز و يادآور اسطوره "آرش كمانگير" در تعيين مرزهاي دو كشور ايران و توران بود، ضمن اينكه عدد 99از طرح 99صفحهاي نبرد البرز الهام گرفته شده بود. همزمان با ابلاغ رمز "كمان 99 ، "140 فروند هواپيماهاي جنگنده بمبافكن با پشتيباني 60فروند هواپيماي رهگير شكاري و سوخت رسان از پايگاههاي هوايي كشور به عمليات نظامي خود را شروع كردند در اين پرواز بيش از 380خلبان شركت داشتند كه 140نفر از آنان وارد خاك عراق شدند و سراسر خاك عراق؛ پايگاههاي هوايي كركوك، موصل، الرشيد بغداد، حبانيه، ناصريه، شعبيه، كوت، المثني و اهداف ديگر در حد فاصل مدار 30 درجه شمالي يعني جنوبي ترين مدار در خاك عراق تا شمالي ترين مدار در كشور مذكور كه مدار 37 درجه شمالي اهداف عملياتي به حساب ميآمدند. در اين رزم هوايي، كارخانجات هواپيماسازي ، پايگاههاي هوايي، مخازن سوخت و مهمات ، پناهگاههاي هواپيماها، تاسيسات و كارخانجات خدمات هواپيمايي، سولهها و پناهگاههاي اسكادرانهاي تعمير و نگهداري، راههاي خزش، انبارهاي مهمات، انبارهاي آمادي و قطعات پشتيباني كننده هواپيماها، رادارهاي هدايتكننده هواپيماهاي جنگي، برجهاي مراقبت و كنترل سامانههاي فرماندهي، مراكزمخابراتي وانواع آنتنها در تيررس خلبانان قرار گرفت تا با زمينگير شدن هواپيماهاي دشمن، احتمال حملات هوايي به كشور در آينده كاهش يابد. ضمن اينكه، اجراي موفقيت آميز اين عمليات علاوه بر كسب برتري هوايي در مناطق نبرد و مناطق عملياتي به سيادت هوايي ايران منتهي ميشد و چنانچه خلبانان نميتوانستند به چنين هدف بزرگي دست يابند، دست كم به برتري و يا حداقل برابري هوايي ميرسيدند. هر گروه با بهرهگيري از سوختگيري هوايي براي انهدام هدفهاي دور دست و يا بدون عمليات سوختگيري در هوا براي هدفهاي در دسترس، فضاي كشور عراق را شكافتند و آسمان اين كشور را براي رسيدن به اهداف خود در نورديدند. در اين عمليات هوايي نقاط زير مورد هدف قرار گرفتند: الف) 48 فروند هواپيما جنگنده بمب افكن F-5E از پايگاه هوايي دوم تبريز، پايگاه هوايي موصل در شمال شرقي عراق را در استان نينوا در هم كوبيدند به طوري كه اين پايگاه تا ماهها قابل استفاده نبود. ب) 16 فروند هواپيما جنگنده بمب افكن F-4E از پايگاه سوم شكاري همدان پايگاه هوايي كوت در استان العماره عراق را به خاك كشيدند و تقريبا اين پايگاه منهدم كردند. ج) 40 فروند F-5E از پايگاه چهارم شكاري دزفول به پايگاه هوايي ناصريه در استان ذيقار عراق حمله كردند و خسارات بسيار سنگيني به آن پايگاه وارد كردند. د) 12 فروند F-4E از پايگاه ششم شكاري بوشهر به پايگاه هوايي شعبيه عراق در استان بصره يورش بردند. و) 12 فروند فانتوم از پايگاه سوم شكاري همدان به پايگاه هوايي الرشيد در نزديكي بغداد حمله ور شدند و اين پايگاه را تا 80 درصد تخريب
كردند.(در اين حمله، گفته ميشود تعدادي زيادي از ميگهاي23 عراق، بر روي زمين، هدف قرار گرفتند) ي) پايگاههاي هوايي حبانيه شامل تموز و هضبه در غرب بغداد، فرودگاه بين المللي بغداد، پايگاه هوايي كركوك در استان كركوك، فرودگاه المثني و برخي فرودگاههاي ديگر در امواج بعدي حملات هوايي به شدت بمباران شدند. در موج دوم حملات هوايي، پايگاه يكم شكاري مهرآباد و پايگاه دوم شكاري تبريز، تنها با 50 درصد از هواپيماهاي آمادهء موجود حملهور شدند. در پي اين عمليات رعد آسا ، نيروي هوايي عراق براي مدت طولاني نيمي از توان عملياتي خود را از دست داد و تا مدتها پس از آن پايگاههاي هوايي اين كشور قادر به استفاده از تمام و يا بخشي از توان رزمي خود نبودند،بطوريكه پايگاه هوايي الرشيد به عنوان يكي از مهمترين پايگاههاي هوايي عراق تا سه ماه پس از اين رزم هوايي غيرعملياتي بود وموجب كاهش توان رزمي هوايي دشمن و كاهش فعاليتهاي هوايي بر فراز جبهههاي زميني و كسب برتري هوايي براي دلاور مردان عرصه پيكار شد. در اين عمليات كه عمدهترين عمليات تاكتيكي هوايي در عرف جهان هوانوردي نظامي محسوب ميشود و تنها 14 ساعت به طول انجاميد از دو نوع هواپيماي جنگنده بمبافكن" اف4يي" ملقب به " فانتوم2 "و " اف5يي" ملقب به " تايگر2 "براي بمباران اهداف خود بهره برد. در همين روز، نيروي هوايي چند تن از بهترين خلبانان خود را از كف داد. همايون شوقي" ، "غفار رامين فر" ، "غلامحسين عروجي" ، "مسيح ا... دين محمدي" ، "بهرام عشقي پور" ، "عباس اسلامي نيا" و ... از اين دسته بودند كه پيكر چهار خلبان اول تاكنون به دست نيامده و جزو مفقودين جنگ به شمار مي آيند.
این عملیات از معدود نبرد هایی با نام ایرانی و باستانی بود که نتیجه ای بی نظیر برای نیروهای نظامی ایران داشت...
درود بر ایران
علاقه مندی ها (Bookmarks)