ابان بن تغلب، از یاران نزدیك امام صادق - علیه السلام - است، می گوید:
با امام صادق - علیه السلام - در مكّه بودم، همراه آن حضرت، مشغول طواف كعبه شدیم، در این وقت یكی از شیعیان، از من تقاضا كرد كه همراه او برای برآوردن حاجتی كه داشت، برویم .
من به طواف، ادامه دادم، او اشاره كرد، ولی من به او توجه نكردم زیرا دوست داشتم امام صادق - علیه السلام - را تنها نگذارم .
او بار دیگر اشاره كرد، امام متوجه اشاره او گردید، به من فرمود: او با تو كاری دارد؟
گفتم : آری، فرمود او كیست ؟
گفتم : از دوستان ما است، شیعه است .
امام كه متوجه شده بود، او كار لازمی دارد، فرمود: نزد او برو.
عرض كردم : طواف را قطع كنم .
فرمود: آری .
عرض كردم : گر چه طواف واجب باشد؟
فرمود: آری برو، گر چه طواف واجب باشد.
و از سخنان امام صادق - علیه السلام - است كه فرمود:
مشی المسلم فی حاجه المسلم خیر من سبعین طوافاً بالبیت الحرام .
ترجمه :
سعی و گام برداشتن مسلمان برای برآوردن نیازهای مسلمان، بهتر از هفتاد بار طواف، به دور كعبه است.
داستان دوستان / محمد محمدي اشتهاردي
علاقه مندی ها (Bookmarks)