راهکارهای ساده برای کارهای بزرگ

[zoh_reh]

راهکارهای ساده برای کارهای بزرگ

---

بسیاری از والدین تربیت فرزند و فرزند پروری را فرایند ساده ای نمی دانند. اگر چه آنها ممکن است در آرزوی برخی راهکارهای ساده و کاربردی باشند. هریک از اعضا خانواده در جایگاه خود پاسخ های متفاوتی به رفتارهای محیطی نشان می دهند. کسب تجربه و مشاوره گرفتن می تواند روشهایی را در مقابل والدین قرار دهدکه در طولانی مدت کاربرد های خاص خود را به والدین نشان خواهد داد.

---

ترسیم نموداری از رشد کودک

یکی از جنبه های مهم ارتقاء تکنیک های فرزند پروری ، سطح رشد و نمو کودک است. والدین باید در مورد رشد کودک و رفتارهای متداول آنها در هر رده سنی مطالعه کنند ومشاوره بگیرند. به طور مثال پدر و مادر باید دریابند رفتار با کودک بداخلاق و کج خلقی که پای خود را بر زمین می کوبد و جیغ می زند، آسان نیست و نیاز به مشاوره دارد.

پاداش وتنبیه مناسب

مدیریت رفتار معمولا شامل ترکیبی از هر دو جنبه تشویق و تنبیه است. قدردانی و ستایش برای رفتاری که انتظار دارید و مناسب است وتنبیه برای رفتاری که در نظر شما نامناسب و آزار دهنده است. به فرزندان تان دقیقا یادآوری کنید، به چه دلیل آنها را تشویق کرده اید. در مورد کودکان با سنین پایین تر به آنها زمان بدهید که قوانین را بیاموزند. ممکن است کودکان زمانی که گرسنه هستند و یا خواب شان می آید بهانه جویی کنند، والدین برای جلوگیری از این بدخلقی ها بهتر است تنقلات سالم ومفیدی در خانه نگهداری کنند، همچنین خواب کوتاه میان روز می تواند مفید باشد.
در رفتار خود ثبات داشته باشید

به نظر می رسد پدر و مادرهایی که رفتار های خاصی دارند و در رفتار های خود ثابت قدم هستند، نقش تربیتی موثرتری را ایفا می کنند.

والدین باید برای فرزندان خود حدودی تعیین کنند. رفتار آنها نباید در خطوط متقاطع حرکت کنند چرا که فرزندان را دچار سردرگمی می کنند. اگر نگرش های شما به طور مداوم تغییرکند،کودک در بزرگسالی رفتارهایش به ثبات نمی رسد. مشخص بودن هدف، ثبات در طرز نگرش دو اصل اساسی ثبات رفتاری است. این امر باعث می شود کودک در آینده روش ومنش زندگی خود را راحت تر پیدا می کند و رفتارهایی که از شما آموخته است در درون او نهادینه می شود در واقع او در طول زندگی از پدر ومادر خود الگوبرداری می کند.

خواسته هایتان را مشخص کنید

در آخر اینکه پدر و مادر توانمند با رفتار خودکودکان را تشویق به مسئول بودن و تفکر می کنند. آنها در عین مهربان بودن، تکیه گاه مناسبی برای فرزندان هستند و با تعیین الویت های فکری و رفتاری مناسب برای کودکان و صدور قوانینی که قابل اجرا هستند، کودکان خود را پر توان ، با انرژی ، خلاق و خودکفا پرورش می دهند. در واقع والدین با استقلالی که به فرزندان خود می دهند، به آنها اجازه درس گرفتن از اشتباهات را می دهند و حتی زمانی که آنها شکست بخورند از آنها حمایت می کنند . ضمنا خواسته ها و انتظارات والدین از فرزندان خود بسیار روشن و واضح است و قوانین آنها در مورد یک کودک نافرمان لازم الاجراست و از آنجا که والدین قبلا در مورد قوانینی که میان آنها وجود دارد، صحبت کرده اند در نتیجه با شیوه ای دوستانه و صمیمی به اشتباهاتی که فرزندانشان انجام داده اند، رسیدگی می کنند.


تبیان