آیا فراموشی را می‌توان با دارو درمان کرد؟

[poune]

در پست قبل گفتیم که بعضی از داروها می‌توانند منجر به فراموشی یا اختلال تثبیت حافظه شوند، آما آیا داروهایی هم وجود دارند که حافظه ما را تقویت کنند یا در بیماری‌هایی که حافظه ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند، مورد استفاده قرار بگیرند؟
نخست باید بدانید بیشتر مشکلات حافظه در جامعه و به خصوص در میان دانشجوها و جوانان مرتبط با استرس، اضطراب و خستگی مفرط است، بنابراین اگر با شناخت‌درمانی با دارودرمانی اختلالات روانپزشکی این عده مثل افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی حل شود، حافظه هم بهتر می‌شود.
مطلب دوم این است که شما با بعضی از اقدامات می‌توانید با فراموشی مبارزه کنید، بنابراین سعی کنید عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی را در خود کاهش دهید، با این کار میزان خونرسانی به مغز شما بهتر می‌شود، بنابراین ورزش کنید، فشار خون را کنترل کنید و از داروهای کاهنده کلسترول (استاتین‌ها) در صورت لازم استفاده کنید، عاداتی مثل مصرف الکل یا سیگار کشیدن را ترک کنید.
فعالیت ورزشی منظم و رژیم غذایی سالم، در حفظ سطح حافظه شما مؤثر هستند و یک نکته دیگر، سعی کنید همیشه مغزتان را هم ورزش دهید، این ار به یاری خواندن و نوشتن و یادگیری مهرات‌های تازه حاصل می‌شود.
اما اگر مثل فیلم «ظهور سیاره میمون‌ها» یا فیلم بی‌مرز یا Limitless که در آن «بردلی کوپر» در نقش نویسنده‌ای ناموفق، با استفاده از قرص‌هایی این توانایی را پیدا می‌کند که از ۱۰۰ درصد ظرفیت مغزی خود استفاده می‌کند، به دنبال داروهای معجزه‌آسا هستید، باید بگویم فعلا وقت خود را تلف نکنید.
شما ممکن است با داروهای افزایش‌دهنده قوای شناختی مثل ریتالین یا اَدِرال Adderall آشنا باشید، این دارو برای درمان اختلال بیش‌فعالی . کاهش توجه مورد استفاده قرار می‌گیرند. داروی دیگر، داروی مودافینیل یا Provigil است که برای درمان خواب‌آلودگی مفرط مورد استفاده قرار می‌گیرد.



باید توجه داشت که استفاده از داروهای افزاینده قوای ذهنی بی‌خطر نیست.

پروویجیل به اندازه ریتالین شناخته شده نیست و گزارش‌های کمی مبنی بر وابستگی به آن منتشر شده است. این دارو موجب بیدار ماندن شخص می‌شود و برای درمان اختلالات خواب مورد استفاده قرار می‌گیرد. از عوارض این دارو می‌توان به سردرد، گیجی، آبریزش بینی، تهوع و لرزش اشاره کرد. همچنین این دارو موجب تغییرات فشار خون و اختلال در ریتم قلب می‌شود. بنابراین نباید در افرادی که ناراحتی قلبی دارند، مورد استفاده قرار گیرد.
استفاده از داروهای تقویت‌کننده حافظه برای مدت طولانی، موجب تضعیف توانایی شخص در به فراموشی سپردن خاطرات ناگوار می‌شود و به دنبال آن شخص دچار آزارهای روحی ناشی از حوادث ناگوار زندگی خواهد شد که در بعضی موارد موجب ابتلای شخص به بیماری‌های روانی مانند اختلال اضطراب پس از حادثه‌ و… می‌شود.
ریتالین ترکیبی از آمفتامین و دسکترومتورفان است ، بیش از سایر داروها مورد استفاده قرار می‌گیرد، نیز بدون عارضه نیست. سرگیجه، لرزش، تاری دید، تغییرات فشار خون، بی‌اشتهایی، خشکی دهان، تپش قلب و… همگی از عوارض ریتالین هستند که می‌توانند اشخاص را بر خلاف هدفشان، از فعالیت بیشتر بازدارند. خطرات دیگر استفاده از این دارو، وابستگی به آن و شاید مهم‌تر از همه ایجاد توهم است.



وقتی می‌توانید با تکنیک‌ها ساده نظم دادن حافظه و بهبود سبک زندگی، حافظه خود را بهتر کنید، چرا باید به دنبال دارو باشید؟

منیع: سایت یک پزشک