چرا در کشوری با هزاران سال سابقه و ادعای فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی، در نوشته منتسب به یک بخشدار جوان برای تلافی تجاوز آمریکا به سوریه، دختران اوباما به تجاوز تهدید شوند یا در معرض دید همگان گذاشتن فیلم قطع عضو دیگران با افتخار مطرح شود؟!
آفتاب: اگر تا چند سال پیش از این، دیپلماسی و سیاست خارجی محدود به رابطه میان سران کشورها بود، اکنون اظهارات مقامات کشورها در جمعهای کوچک داخلی و حتی نوشتههای یک مقام کوچک محلی را نیز دنیا میبیند و میشنود.حال تصور کنید که وبلاگی به فرزند یک مقام ایرانی منتسب باشد که در ۲۸ سالگی و بیهیچ سابقهای در سال ۱۳۹۰ به بخشداری کیش منصوب و به سرعت هم از کار برکنار شده است. نوشتههای پر از غلط و دور از واقعیت این وبلاگ ـ که تمسخر همه تخصصها و کارشناسیهای حوزه بینالملل است ـ هم مدتها مورد توجه برخی سایتها قرار گرفته است.
به گزارش تابناک،در این وبلاگ، سپس در اوج اخبار از احتمال حمله و تجاوز غرب به سوریه، مطلبی آمده است که؛
«انتشار این چند خط توسط رسانههای ایران ممنوع است
خدا کنه اوباما خریت کنه و به سوریه حمله کنه که در این صورت:
۱ ـ انتشار تمام نقاط ضعف تمام منافع آمریکا در تمام دنیا برای تمام مردم دنیا + آموزش ساده عملیات،
۲ ـ ظرف ۲۱ ساعت یک نفر از خانواده تمامی وزرای آمریکا + سفرای آمریکا + فرماندهان نظامی آمریکا در سرار جهان ربوده خواهد شد،
۳ ـ در ۱۸ ساعت بعدی فیلم قطع عضو آنان در معرض دید همگان گذاشته خواهد شد + ارسال دستی فیلم،
۴ ـ باید به اوباما یادآوری کرد که اگر تو حروم زادهای، در خاک آمریکا و دیگر نقاط جهان هم هستند حرومزادههایی که به راحتی میتونن به ساشا تجاوز کنن. فقط کافی است با آنان دوست شد و ارتباط برقرار کرد که شده.
۵ ـ اوباما به سوریه حمله کن تا برای همیشه از صفحه روزگار محو بشین و افکار عمومی جهان حق بده که باید بهتون حمله و تجاوز میشد. لطفا حمله کن».
چنین نوشته بیمنطق و دور از اخلاق و انسانیتی، مورد توجه رسانههای خارجی قرار گرفته و آنها مدعی میشوند که «ایران»، «یک مقام سابق ایرانی»، «دیپلمات سابق ایرانی» و یا «یک متخصص ایرانی مسائل استراتژیک»، دختران و خانواده اوباما را تهدید به ربودن یا تجاوز کرده است.
حد و حدود آزادی بیان در کشور باید مورد احترام همگان باشد، ولی چگونه میتوان چنین اظهاراتی را بدون پاسخ گذاشت. شاید بهترین راه همین باشد که صاحبان واقعی چنین افکاری را به دست روانشناسان و روانکاوان سپرد تا درمان شوند. جز این راه دیگری نیست. کسی که تجاوز به دیگران را ابزار و وسیلهای پسندیده میداند، حتما به درمان و بازپروری نیاز دارد.و البته باید به محافل و مدارسی اندیشید که چنین استراتژیستهایی و به استادانی که چنین دانشجویانی تربیت میکنند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)