رواج زندگی مجردی و تیشه بر ریشه ازدواج

[mozhgan.s]

خیلی دور نیست آن زمانی که مردم درگوشی و آهسته از زندگی مجردی حرف می‌زدند و کسی حاضر نبود خانه‌اش را به دختر یا پسر مجرد اجاره دهد؛ اما امروز دربسیاری از آگهی‌های اجاره آپارتمان‌های کوچک، داخل کادرهای کوچک آگهی‌های اجاره خانه قید می‌شود: «حتی به مجرد». بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰، 7.1 درصد خانواده‌های ایرانی به صورت مستقل و تک‌نفره زندگی می‌کنند.

آمار وزارت ورزش و جوانان هم در سال 1391 نشان می‌دهد درصد دخترانی که در خانه‌های مجردی زندگی می‌کنند، افزایش یافته است. همچنین همین وزارتخانه اعلام کرده است در شش کلان‌شهر تهران، شیراز، مشهد اصفهان، تبریز و اهواز 30 درصد جوان‌ها زندگی مجردی دارند. در همین زمینه چندی پیش ا علیرضا جعفری، مدیرعامل سازمان نوسازی شهر تهران اعلام کرد که در بافت‌های فرسوده جنوب تهران میزان زندگی مجردی افزایش یافته است افزایشی که ارتباط مستقیم با افزایش آسیب‌های اجتماعی، ناامن شدن محیط و رشد جرایم دارد. محمدابراهیم خداوردی، آسیب‌شناس، حرف‌های زیادی در این باره دارد که در ادامه می‌خوانید

قبول دارید که زندگی مجردی افزایش یافته است؟
بله، وقتی درآمدها افزایش می‌یابد، نگاه به زندگی تغییر می‌کند و هنگامی مدام استقلال‌طلبی آموزش داده می‌شود باید زندگی مجردی نیز رونق یابد.
همچنین برخی از جوانان دوست ندارند در مقابل برخی رفتارهای شان، والدین آنها را مورد مواخذه قرار دهند، بنابراین وقتی که جوان گمان می کند آزادی او مورد تهدید واقع شده است از کانون گرم خانواده جدا می‌شود و به زندگی انفرادی روی می آورد. همچنین برخی از جوانان دوست ندارند در مقابل برخی رفتارهای شان، والدین آنها را مورد مواخذه قرار دهند، بنابراین وقتی که جوان گمان می کند آزادی او مورد تهدید واقع شده است از کانون گرم خانواده جدا می‌شود و به زندگی انفرادی روی می آورد.

این اتفاق را یک آسیب نمی‌دانید؟
تنها زندگی کردن یعنی بدون حضور پدر، مادر یا قیم ایرادی ندارد؛ کم نیستند افرادی که به دلیل حادثه، والدین خود را از دست داده‌اند و مجبورند مجرد زندگی کنند؛ اما مشکل اتفاق‌ها و اعمالی است که به دلیل نبود ناظر برای فرزندان رخ می‌دهد. به طور کل در سال‌های اخیر خانواده معنای قدیمی و کارکرد سال‌های قبل خود را از دست داده است و خانواده‌های یک‌نفره‌ زیادی شکل گرفته‌اند.

ادامه این روند چه نتیجه ای دارد؟
هر چیزی روابط انسانی را می‌گیرد؛ یعنی گل و گیاه، حیوان‌ خانگی، کلکسیون و ... جای خانواده را می‌گیرند. در این وضع افراد به جای آنکه ازدواج کنند و محبت خود را به همسر و فرزند خود بدهند به حیواناتی چون سگ، گربه، پرنده و... محبت خواهند کرد. اکنون نیز برخی از جوانان‌ ما چنان با یک حیوان حرف می‌زنند که انگار این محبت را نثار فرزند خود می‌کنند؛ این یک زنگ خطر برای جامعه ماست.

چرا زندگی‌های مجردی در محله‌های جنوبی کلان‌شهرها رونق دارد؟
به دلیل اینکه در آن مناطق قیمت‌ها پایین‌تر است و بافت زندگی به گونه‌ای است که جوانان به تنهایی و راحت‌تر پذیرفته می‌شوند. البته در شمال شهرها نیز افراد خیلی همسایه‌مدار نیستند و کاری به هم ندارند؛ اما هزینه های بالای زندگی در آ ن محله‌ها باعث می‌شود بیشتر زندگی‌های مجردی در جنوب شهر شکل بگیرد. به دلیل بافت متراکم مناطق جنوبی حتی یک اتاق با حداقل قیمت قابل دسترسی است و در اکثر موارد صاحب‌خانه‌ها به شرط گرفتن اجاره کاری به کار مستأجر جوان خود ندارند. این وضع باعث می‌شود که بسیاری از جوانان به آسانی درگیر بسیاری از آسیب‌های اجتماعی شوند.

چه کار باید کرد؟
این روزها بچه‌دار شدن به شدت تشویق می‌شود که به نظرم باید این تشویق در زمینه ازدواج و تشکیل خانواده نیز صورت گیرد. دولت باید پسران و دختران جوان را به تشکیل زندگی تشویق کند و امکانات و تسهیلات لازم را در اختیار آنان قرار دهد. اگر زندگی این جوانان درست شکل گیرد حتماً بچه هم به آن اضافه خواهد شد.

رسانه‌ها نیز می‌توانند با تقبیح زندگی‌های مجردی داوطلبانه و حساس کردن جامعه درباره شکل‌گیری خانواده‌‌های تک‌نفره از گسترش این نوع زندگی جلوگیری کنند. این درحالی است که در سال‌های اخیر بیش از آنکه این نوع زندگی تقبیح شود، به طور مستقیم و غیرمستقیم تبلیغ می‌شود.

در آخر باید این را در نظر بگیرید که زندگی مجردی به هر دلیلی که باشد باید زمان کوتاهی داشته باشد؛ زیرا اگر فرد آموزش‌های لازم را ندیده باشد، این نوع زندگی برای او زهر بدتر است. باید جوانان بیاموزند که چگونه مسئولیت زندگی‌ را بر عهده بگیرند.
منبع:سلامت نیوز