سئوال های کودکان را دور نریزید

[محمد نظری گندشمین]

سؤال‌های کودکان را دور نریزید

والدین می‌توانند در سنین مدرسه کودک را در مسایل مختلف رشد و کمال‌یابی کمک کرده و در ایجاد و پیشبرد موفقیت وی نقش موثر و نافذی داشته باشند...
پدر و مادر باید مطالعه و عادت به مطالعه را در طرح‌های خانوادگی خود بگنجانند و کودکان را از ابتدا نسبت به امر مطالعه علاقه‌مند کنند و یادگیری را برای پیشرفت ارزشمندی آنها تایید نمایند.
چون کافی است فرزندان درک کنند که یادگیری در نظر والدین نقش پراهمیتی دارد سپس این تایید به عنوان عاملی ذهن کودک را تحریک کرده شوق مدرسه رفتن را بیشتر و آموختن را برایش لذت‌بخش خواهد نمود. همچنین لازم است که والدین فرزندان خود را در بحث و گفتگوهای خانوادگی شرکت دهند. و از نظرات آنها استفاده کنید و یا حتی الامکان از ان استقبال کنید.
امروزه به خوبی روشن شده است که در زندگی افراد به خصوص کودکان موفقیت در یک مورد، موفقیت‌های بعدی را همراه دارد و اعتماد به نفس کودک براساس همین بحث و کسب موفقیت‌ها به تدریج ساخته شده و استوار می‌گردد.
در این صورت آنها انگیزه لازم را برای فکر کردن و یادگیری به دست خواهند آورد چون امروزه به خوبی روشن شده است که در زندگی افراد به خصوص کودکان، موفقیت در یک مورد، موفقیت‌های بعدی را همراه دارد و اعتماد به نفس کودک براساس همین بحث و کسب موفقیت‌ها به تدریج ساخته شده و استوار می‌گردد. همچنین موفقیت و شکست برای کودکان می‌تواند مانند نردبانی باشد که وقتی کودکی بر اولین پله آن پا نهاد می‌‌تواند تا آخرین پله را بپیماید و باید سعی کنیم که فرزندمان از آغاز بر پله نردبان موفقیت قدم گذارد و در هر پله پیروزیش مورد تایید و تشویق قرار گیرد.
آموزش تمرکز حواس

از طرف دیگر چون یکی از راه‌های کسب توفیق در حل مسایل و درک و دریافت، موضوع تمرکز حواس است و این زمینه تکاملی نیاز به کمک والدین دارد لذا از کودکی پدر و مادر باید فرزند خود را عادت دهند تا برای هر کاری که انجام می‌دهد دقت و توجه خاصی داشته باشد و برای ایجاد هر عادتی تکرار و تاکید لازم است.
از جمله وظایف والدین در راهبری فرزندان پیشگیری از بروز اضطراب و احساس ترس در آنهاست. اضطراب از مدرسه، معلم، هم‌کلاس، تکالیف درسی و یا هر عامل دیگری که ممکن است روان او را بیش و کم آزار دهد باید مورد توجه والدین قرار گرفته و کودک را از طیف آزارنده آن دور کند چون می‌تواند به صورت یک احساس خنثی‌کننده و مضر و یا یک ناراحتی مزمن که کودک به سختی از آن آگاهی دارد سلامت جسمی و ذهنی وی را تهدید کند؛ والدین باید به محض احساس نگرانی یا ترس نزد کودک در هر زمینه‌ای که باشد به نحو آرام و با صمیمیت با وی به گفتگو بنشینند ،با او همدلی کنند و در صورت اعلام نیاز به راه حل او را در یافتن چاره کمک نمایند و با صرف وقت کافی به حرف‌های وی گوش دهند و سعی کنند تفکر وی را نسبت به موضوع مورد ترس دریابند و هیچ وقت با بی‌توجهی خود نسبت به ترس اولیه او از مسایل درسی یا غیر آن امکان مزمن شدن اضطراب و نگرانی را برای وی فراهم نکنند.
به من گوش بده

همچنین والدین از طریق گوش دادن به سوالات کودکان و کمک کردن به آنها در یافتن پاسخ مناسب می‌توانند به گسترش و ایجاد علایق جدید، آنها را یاری کنند.

احترام به علاقه
نباید آنچه را که کودک نسبت به آن احساس رضایت‌خاطر می‌کند بر هم زد بلکه باید چنین علایقی را در کودک اگاهانه و جهت مند هدایت نمود تا به تدریج با کسب اطلاع به مسایل مختلف علاقه‌مندی زیادتری حاصل نماید.
به محض احساس نگرانی یا ترس نزد کودک در هر زمینه‌ای که باشد به نحو آرام و با صمیمیت با وی به گفتگو بنشینند ،با او همدلی کنند و در صورت اعلام نیاز به راه حل او را در یافتن چاره کمک نمایند.

تشویق چراها!

والدین آگاه می‌دانند که کودکان برای یادگیری باید سوال کنند و آنها احتیاج به پاسخ دارند بنابراین باید چراها را تشویق کرد و نه آنکه فرو نشانید و خاموش نمود. پاسخ هایی مثل بزرگ شدی می فهمی، این مسائل به شما مربوط نمی شه، الان وقت این حرفا نیست و...تنها بارش مغزی او را برای ایجاد خلاقیت و فکر کردن برای مسائل می بندد و گاها باعث جویا شدن پاسخ از افراد غیر مطلع، و نا آشنا خواهد شد. ضمن آنکه اعتماد را در روابط خانوادگی سلب خواهد کرد.

برنامه ریزی
همچنین والدین باید نسبت به ایجاد عادت در کودک برای برنامه‌ریزی و داشتن طرح‌ها و اهداف عاقبت اندیشانه وی را یاری داده و تشویق کنند. منتها در این زمینه باید از توانایی‌ها و علایق کودک آگاهی داشته و براساس یک تفاهم منطقی او را در تدوین برنامه‌های مطالعه یا فعالیت‌های فوق‌درسی دیگر راهبری نمایند.
منبع:تبیان