عشق

[محمد نظری گندشمین]

باز هم میخواهمت

بیهوده میگردم به دنبالت،
وقتی نیستی ، بیهوده نشسته ام چشم به راهت

شاید وقت این است که حسرت گذشته های شیرین با تو بودن را بخورم
تنها بمانم و کوله باری از غم را بر دوش بکشم
دیروز گذشت و پیش خود گفتم فردا در راه است ، فردا آمد و دیدم هنوز دلم چشم به راه استمدتی گذشت و هنوز هم در حسرت دیروزم ، چه فایده دارد وقتی روز به روز از غم عشقت میسوزم؟
پیش خود میگویم شاید فردا بیایی ،شاید هنوز هم مرا بخواهی !تقصیر دلم بود نه چشمانم ، این قصه که تمام شد، باز هم اگر بخواهی میمانم
نشستم به انتظار غروب تا یک دل سیر گریه کنم ، شاید کمی آرام شوم ، غروب آمد و بغض سد راه اشکهایم ، شب شد و هنوز نشکسته شیشه غمهایم،
این حال و روز من است ، نیستی که ببینی این روزهای بی تو بودن است
تمام هستی ام تویی ،از لحظه ای که نیستی ، انگار که من نیز نیستم ، انگار مدتی را با عشق زندگی کردم و
بعد از تو ،مال این دنیا نیستم !از آغاز نیز اهل دیار تنهایی بوده ام ، تو رهگذری بودی و من با تو مدتی آشنا بوده ام
از کجا میدانستم اهل دل نیستی ، عشق را نمیشناسی و با من یکی نیستی ، از کجا میدانستم که تنها میشوم ، من بیچاره باز هم بازیچه دست غمها میشوم !
بیهوده میگردم به دنبالت ، با وجود تمام بی محبتی هایت ، باز هم میخواهمت….

[zina_a]

[m@some]

باز دلم بهانه با تـــــو... بودن را میگیرد با تو.... بودنی را که من با تمام وجودم دوست دارم ودوست داشتنی را که فقط با تو میخواهم نه کسی دیگر فقط دوست دارم با تو باشمبا تویی که من برای اولین بار عشق را تجربه کردم و معنی عشق را فهمیدم ...

[m@some]

از روزهای رفته نگو....از روزهایی که مانده بگو از آن چه خراب شده نگو...از من بگو...از آنچه ساختیم بگو !!
از آن دایره که دورش شمع دارد و درونش عشق دارد و بوسه ...از آن برایم بگو!
من در عوض تا بخواهی ، می خواهمت...پست های عاشقانه می نویسم و بازمی خواهمت...
هستم بدون تــــــــــــا ...بدون ته...آخر ندارد !
باور کن ندارد !

[m@some]

چه حماقتی!!
مرا یاد نمیکند و من چه حماقتی!!
مرا یاد نمیکند و من بازمیخواهمش..
چه غرور بی غیرتی دارم من!باز میخواهمش..
چه غرور بی غیرتی دارم من!

[m@some]

غریب آشنای من! لحظاتم بی تو سرد است و تاریک و آتشی که در وجودم از نبودنت شعل ور شده است نیز مرا گرم نمی کند.درد مرا دستهای تو مرهم است بیا تا با وجود تو این سرما را تحمل کنم. مرا نگاه تو بس است تا اتش وجودم را خاموش کنم، مرا زمزمه های تو نیاز است تا صدای پراندوه سکوت را از یاد ببرم.بیا که تو را سخت دلتنگم.