زخمهات رو فراموش نکن!به یاد داشته باشید شاید ما زخمها را به هزار زور وبدبختی فراموش کنیم اما
زخمها ما را فراموش نخواهند کرد!
.
.
واز طریق استقرار در تاریکیهای روان ،زندگی ،شخصیت وتمام تصمیمات ما را با نهایت قدرت در اختیار خواهند گرفت .
وبه مرور ما را صاحب یک زندگی دوست نداشتنی ،بی روح وپر از خلا وترس واضطراب می کنند .
پس لطفا وارد مسیر شفا وخودشناسی شوید ونه وارد مسیر فرار، تنفر ،سرزنش وتعیین مقصر!
یا شما قادرید به تنهایی به دل زخمها سفر کنید ویا نیازمند مربی برای شفای آنها هستید .
در هرصورت زخمها نیازمند رسیدگی والتیام هستند نه فراموشی وبی توجهی!
تا پیش از عفونی شدن کاری کنید، چون گذشت زمان به افزایش دردهای یک زخم کمک میکند نه به ازبین رفتن آن.
نویسنده: سیدسهیل رضایی - دوشنبه ٧ امرداد ۱۳٩٢
http://soheil-rezaee.persianblog.ir/post/908/
علاقه مندی ها (Bookmarks)