محمود حاج‌زمان در خبرآنلاین نوشت: در منظومه شمسی سیارک‌های بیشماری هستند که به دور خورشید در گردشند. از میان این سیارک‌های بی‌شمار، 1397 سیارک بزرگ هستند که اگر با سیاره ما برخورد کنند، ویرانی‌های وحشتناکی بر جای خواهند گذاشت. بنابراین بی‌دلیل نیست که ناسا به طور شبانه‌روزی، ردپای تمام این «اجرام بالقوه خطرناک» را که به دور زمین می‌گردند زیر نظر دارد.

اگر اجرام فضایی بیشتر از 7.5 میلیون کیلومتر به زمین نزدیک شوند و قطر آنها بزرگ‌تر از 100 متر باشد، ناسا آنها را به طور دائم زیر نظر می‌گیرد. در صورتی‌که مدار یک دنباله‌دار یا سیارک به اندازه کافی به زمین نزدیک شود که خطر بالقوه‌ای برای برخورد با زمین داشته باشد، ناسا آن را به عنوان جرم بالقوه خطرناک یا به اختصار pho طبقه‌بندی می‌کند. برخورد جرمی با چنان اندازه‌ای به زمین، باعث بروز سونامی‌های غول‌آسا (اگر به آب برخورد کند) و یا خرابی‌هایی در مقیاس وسیع محلی (اگر به خشکی برخورد کند) می‌شود.