در قرون وسطی قطع کردن سر از بدن یک خون آشام اقدام معمول برای اطمینان حاصل کردن از مرگ و بی حرکتی یک خون آشام بوده است.
همچنان درباره سرنوشت این اسکلتها اطلاعی در دست نیست، اما باستان شناسان اشاره کرده اند که جدا از مسئله قطع شدن سر این اسکلتها هیچ رد دیگری از داراییهای زمینی چون جواهرات، کمربند و یا طناب برای بستن آنها درکنارشان کشف نشده است.
دکتر ژاکک پیرزاک باستان شناس این تیم گفت: هنوز مشخص کردن زمان دفن این اسکلتها دشوار است.
این اسکلتها برای بررسیهای بیشتر به آزمایشگاه فرستاده شده اند اما تخمینهای اولیه نشان می دهد که زمان مرگ آنها زمانی در قرن شانزدهم بوده است.
یک سال پیش باستان شناسان بلغارستان ادعا کرده اند که در حفاریهای خود نزدیک یک صومعه در شهر دریای سیاه دو جسد ۸۰۰ ساله خون آشام کشف کرده اند. علت توصیف اجساد کشف شده به عنوان خون آشام وجود یک میله سنگین آهنی در سینه آنها بود.
بوزیدار دیمیتروف رئیس موزه ملی بلغارستان اظهار داشت که بیش از ۱۰۰ جسد خون آشام در سالهای اخیر در این کشور کشف شده است. تا امروز هم در ذهن روستاییان برخی از جوامع دور افتاده اروپای شرقی خون آشام ها یک تهدید بسیار واقعی به شمار می روند، آنها همواره صلیب و سیر برای دفع حمله خون آشام ها در اختیار دارند و در برخی نقاط جسد مظنونین از خاک بیرون آمده تا یک چوب در قلب آنها فرو رود و اطمینان حاصل شود که دیگر خطری روستا را تهدید نمی کند.
ایده خون آشامهایی که از خون موجودات زنده تغذیه می کنند به هزاران سال پیش باز می گردد و در میان بسیاری از فرهنگهای باستانی متداول بوده است و داستانها و افسانه های بسیاری درباره این موجودات بدنام وجود داشته است.
برای مثال اخیرا باستان شناسان در چک ۳ هزار قبر کشف کردند که بدن آنها با سنگ سنگین شده بود تا آنها از قبرهای خود بلند نشوند.
این درحالی است که جهان متمدن در قرن هجدهم از این ایده آگاه شد، چرا که امپراطوریهای غربی گسترش یافته بود و افراد به بخشهای دور افتاده اروپای شرقی و مرکزی سفر می کردند.
منبع: مهر
علاقه مندی ها (Bookmarks)