مهارت‌ برقراری ارتباط

[محمد نظری گندشمین]

مهارت‌ برقراری ارتباط

برقراری ارتباط بر احساسات و روابط مادر خانواده، مدرسه و محل کار و تاثیر می‌گذارد. ما در برقراری ارتباط بیشتر از پیام‌های کلامی و غیر کلامی، استفاده می‌کنیم. وقتی تولد دوست یا همکار شماست زمانی که به او می‌رسید با لبخند به او می‌گویید تولدت مبارک. او با خوشحالی به شما نگاه می‌کند و می‌گوید سلامت باشید و با حالت تبسم و رضایت از شما تشکر می‌کند. این یک نوع ارتباط کلامی همراه با ارتباط غیرکلامی است. به طور کلی می‌توان گفت، استفاده از مهارت‌های خوب برقراری ارتباط سبب می‌شود که فرد احساس بهتری درباره خودش داشته باشد و با دیگران نیز بهتر رفتار کند. معمولاً واکنش ما نسبت به دیگران تحت تاثیر نشانه‌های غیر کلامی مثل لبخند زدن و دست‌تکان دادن همراه با کلمات است. همه‌ی ما می خواهیم بدانیم، برقراری ارتباط خوب با دیگران چگونه است؟ ما اغلب می‌شنویم، ارتباط خوب و سالم و سازنده میان اعضای خانواده و دوستان ضروری است. برقراری ارتباط خوب شامل چند عامل است یکی از آنها بیان احساسات است به این معنی که ما احساسات خود را در مورد یک چیز یا یک شخص بیان می‌کنیم. که این کار می‌تواند دشوار باشد. گاهی اوقات ما می‌ترسیم که احساسات ما از سوی دیگران طرد شوند و یا دیگران ما را مسخره کنند به همین دلیل احساسات خود را پنهان می‌کنیم. بهترین راه این است که به طور دقیق آنچه را احساس می کنیم بیان کنیم. دومین عامل پذیرش احساسات طرف مقابل است. یعنی ما به حق هر فرد برای بیان هیجاناتش از راهی مناسب احترام می‌گذاریم. ▪ مثال: اگر کسی خشم خود را به این شکل بیان کند <من به خاطر کاری که شما انجام دادید عصبانی هستم.> این نوع بیان احساسات قابل پذیرش است، زیرا صادقانه است ولی گاهی برای بیان احساس خشم از اخم کردن استفاده می‌شود یا موضوع صحبت‌مان را عوض می‌کنیم. یک شنونده خوب می‌تواند با گفتن این جمله <که شما خیلی عصبانی به نظر می‌رسید.> به این ترتیب شنونده عصبانیت گوینده را می پذیرد. به این طریق به گوینده یا مخاطب خود کمک می کند تا آزادانه احساسات خود را بیان کند. توانایی بیان واضح و روشن احساسات خیلی مهم است؛ زیرا سبب می‌شود که ما مقصود خود را به خوبی بیان کنیم.‌ تهیه و تنظیم: اسد اسدی‌

روزنامه اطلاعات