سحابی ارابهران
در صورتفلکی ارابهران که مملوء از خوشههای ستارهای و سحابیها است، ارابهران در آسمان شبهای زمستانی شمالی در ارتفاعات بالا میراند. این تصویر تلسکوپی از ژرفای آسمان که ترکیبی از دادههای $$$$$های باند پهن و باریک است و ناحیهای حدود 8 ماه کامل (چهار درجه) را پوشش میدهد، در ماه ژانویه گرفته شده است، بخشی از سخاوت آسمانی ارابهران را نشان میدهد. زمینه شامل ناحیهی نشری IC 405 (بالا سمت چپ) در فاصله حدود 1500 سال نوری است. همچنین ابرهای حلقوی قرمز از گاز هیدروژن درخشان که به سحابی ستاره آتشین معروف هستند، از ستاره داغ نوع O "AE ارابه ران" انرژی دریافت میکنند. IC 410 (بالا سمت راست) در فاصله بسیار دورتری قرار دارد، حدود 12000 سال نوری. ناحیه شکلگیری ستارگان برای خوشه ستارهای جوان NGC1893 و ابرهای بچه قورباغهای شکلش از گاز و غبار، معروف است. در پایین تصویر سمت راست خوشههای ستارهای جوان IC 417 و NGC 1931، مگس و عنکبوت، در ابرهای زایشی به مراتب دورتر از IC 405، قرار دارند. خوشه ستارهای NGC 1907 در نزدیکی ضلع پایینی تصویر درست سمت راست مرکز قرار دارد. میدان دید متراکم، در امتداد صفحه کهکشان راهشیریمان و تقریباً در جهت مخالف مرکز کهکشانی را نشان میدهد.
امتیاز و حق تصویر: استیو کانیسترا (عجایب ستارهای)
علاقه مندی ها (Bookmarks)