1. پوست خشک : پوست های خشک و ظریفند و اپیدرم در این نوع پوست بسیار نازک است و ترشح غدد چربی در این نوع کم بوده و پوست کم چربی و حساس است و
قابلیت تحریک زیادی دارد و در بعضی موارد عروق خونی زیر آن مشخص است. مقدار منافذ در پوستهای خشک بسیار کم و گاهی هیچ منفذی را برروی آن نمی توان یافت.
معمولاً بعد از شستن صورت در این افراد ،کشیدگی پوست مخصوصاً بر روی گونه ها حس میشود. باید توجه داشت که کمبود پروتئین، کربوهیدرات ها، ویتامینها و چربی ها
میتوانند در بدن سبب خستگی پوست شوند. پوست خشک آمادگی زیادی برای چین و چروک دارد ولی امتیازش این است که مستعد جوش زدن نیست. پوستهای خشک نسبت
به تابش مستقیم خورشید ،وزش باد و هوای سرد حساس می باشند. برای سالم نگه داشتن پوستهای خشکباید به آنها رطوبت کافی رساند و برای شادابی و طراوتش باید از انواع
ویتامین های A ، B ، C ،E کمک گرفت. روغنهای بادام ،نارگیل ،زیتون ،ذرت ،لانولین ،زرده تخم مرغ ،سیب ،هلو ،هندوانه ،عسل، شیر و جو دو سر از مواد بسیار مفید
برای پوستهای خشک بشمار میروند.
2. پوست چرب : پوست چرب بر خلاف پوست خشک نسبتاً ضخیم بوده و دارای منافذ فراوان و گشادی می باشد. غده های چربی این نوع پوست بسیار فعالند و بیش از
معمول چربی ترشح می کنند و اکثرا یک لایه چربی روی این گونه پوست ها دیده می شود. این پوست برخلاف پوست های خشک بسیار مقاوم است و د یرتر چروک می شود.
لوسیون ها و کرم هایی مناسب این پوست هستند که رطوبتی و غیر چرب باشند. برای مراقبت از پوست چرب در درجه اول رعایت رژیم غذایی درست لازم است. مصرف
شیرینی جات، غذاهای چرب و سرخ شده و پرادویه برتحریک غدد چربی و در نتیجه چرب تر شدن پوست می افزایند. در حالی که مصرف انواع میوه ها وسبزیجات تازه
چربی پوست را متعادل می کند. استفاده از ماسک هایی که باعث از بین رفتن پوسته و بقایای سلولهای از بین رفته می شوند برای این پوست ها بسیار حائز اهمیت است ؛ زیرا
نه تنها به پاک شدن منافذ پوستی مسدود شده کمک می کنند بلکه بقایای سلولهای مرده را که باعث ضخیم شدن پوست می شوند را از بین می برند.
3. پوست مختلط : پوستهای مختلط مجموعه ای از پوست های چرب، خشک یا معمولی اند. به این صورت که قسمتهایی از بدن چرب و قسمتهایی خشک و معمولی اند.
مثلاً در صورت ،پیشانی بینی و چانه نوع پوست چرب ، و بقیه نقاط صورت خصوصاً شقیقه ها و گونه ها نوع پوست خشک می باشد. نگهداری و مراقبت از این پوستها کمی
مشکل تر می باشد زیرا باید از هر دو روش خشک و چرب برای آن نقاط خاص استفاده گردد. متأسفانه این نوع پوست عمومیت بیشتری دارد و برای تأمین سلامت پوست
استفاده از لوسین ها ،تقویت کننده ها و کرمهای مرطوب کننده در قسمت های خشک و چرب پوست باید به دو صورت منطبق با دو نوع پوست آن ناحیه از صورت باشد.
4. پوست طبیعی : بهترین و سالم ترین نوع پوست ،پوست طبیعی است. پوست طبیعی ،پوستی است که نه خیلی خشک، نه خیلی چرب و نه خیلی مرطوب است. بدین معنا
که تمام اجزاء پوست به اندازه و به موقع فعالیت میکنند. پوست طبیعی دارای رنگی نرمال و زیباست. صاف و نرم است. معمولاً بر روی آن جوش ،لک و چروک دیده نمیشود.
اشخاص کمی دارای این نوع پوست اند.شستوشوی به موقع و استفاده از کرم ها و لوسیون های تقویت کننده و گیاهی باعث حفظ سلامت بیشتر این نوع پوست میگردد.
سوال مهم : چگونه بدانیم که دارای چه نوع پوستی هستیم ؟
_ جواب : برای تشخیص نوع پوست خود کافی است صورت خودتان را با آب و صابون شسته و خشک کنید. بعد از شستشو هیچ گونه کرم، لوسیون یا لوازم آرایشی استفاده
نکنید. حدود 5 ساعت بعد یک تکه کاغذ سفید و تمیز را روی پیشانی، گونه ها و چانه خود بکشید و سپس به آن نگاه کنید. اگر برروی کاغذ لکه های کم و بیش روغنی دیدید
پوست شما چرب است. اگر فقط مقدار کمی چربیدیدید شما دارای پوست معمولی هستید. اگر هیچ گونه چربی مشاهده نشد پوست خشک است. اما اگر کاغذی که بر روی
پیشانی و چانه و بینی کشیده میشود چرب ولی کاغذی که بر روی گونه ها کشیدهمیشود ،هیچ گونه اثری از چربی نداشته باشد شما دارای پوست مختلط هستید.
محقق : مسعود معمارزاده / گیاه درمانگر و مشاور طب سنتی
علاقه مندی ها (Bookmarks)