مثلا جامعه ی ما در تلقین دین به مردم داره یه کم افراط میکنه
نخست دین یک امری است قلبی و غیر ممکنه با تکرار طرف دینش بیشتر بشه!
دوم آقایون در تلویزیون شبکه ی یک حاج آقایی است در مورد خمس توضیح میده
شبکه دو سید شریف و گرامی است که درباره ی نماز نخوندن توضیح میده
شبکه سوم ولی آقای حجت الاسلام قرائتی هستن که حرفای خوبی میزنن
شبکه 4 آقای رحیم پور ازغندی دارن در مورد فلسفه ی دین و این چیزا سخنرانی میکنه
شبکه تهران! رو نمیدونم!
شبکه خبر داره به استقبال عاشورای 92 میره
شبکه آموزش داره میگه که حاجی! مراسمات دینی در فان شهر اینجوریه
ببخشید این افراط فاشیستی نیست؟؟
آقایون 10روز محرم رو هیچ به کارمنداشون سخت نمیگیرن هرموقع اومدن نیومدن! بازده تولید شدیدآآا نمیاد پایین؟
ماه مبارک رمضان هم که میگن چون روزه ان 2ساعت ازین ور 2ساعت ازون ور تعطیل! اقتصاد کشور نابود میشه
تلویزیون درین ایام یه فیلم کارتونی هم پخش نمیکنه
از اول صبح تا آخر شب فقط به یه صنف !!
خدا آخر و عاقبت ما ایرانیا رو بخیر کنه
سلام
بیان دیدگاه های متاثر از حب و بغض خود نمونه ی بارزی از بکار نگرفتن عقل است حالا میخواد بحث اخلاق باشه یا هر چیز دیگه ای
بعضی هارو انگار مجبور کردی . . . لاالله الا الله
بگذریم . . .
رفتار اسلامی از جهتی تقسیم میشوند بر دو بخش اصلی که یکیش رفتارهای داخل خانوادگیه و اونیکی هم رفتار های درون اجتماعی
بعضی از مشکلات درون خانوادگی به اجتماع راه پیدا میکنن و بعضی از مشکلات درون اجتماعی هم به خانه راه پیدا میکنند . . .
ملاک هایی که این دوره زمونه برای افراد با اخلاق و با پرستیز بالای اجتماعی در نظر گرفته میشه شامل خونه ماشین و لباس هست. . .
طرف پیادست قوطی ابمیوه رو یک کیلومتر حمل میکنه تا به سطل زباله برسونه، طرف سوار کمری قوطی ابمیوه رو از شیشه پرت میکنه بیرون، کدوم اجتماعی ترن؟ مشخصه اونی که کمری سواره
ببخشید دیگه خیلی خلاصه بود
I AM ADRENALINE
با سلام و عرض ادب خدمت همه دوستان
و ضمن تشکر از جناب کمان ابرو که باب سخن بسیار مفیدی رو باز کردند
و ممنون از دوستان که ما رو از نظراتشون بهرمند کردند
در رابطه با طرح موضوع اعتدال در رفتار که بحث بسیار گسترده ای داره و شامل همه جنبه های رفتاری اعم از دینی مذهبی اعتقادی و سیاسی اقتصادی و اجتماعی و.....میشه باید بگم :
به طور کلی اعتدال در رفتار در پیش گرفتن نوعی میانه روی در رابطه با اعتقاداتمون ، روابط خودمون با دیگران و کنش ها و واکنش هامونه که بایستی در اون اعمال بشه
رعایت یک استاندارد معتدل یا به عبارتی حد وسط بهترین و پسندیده ترین نوع اعتدال در رفتاره
زمانیکه انسان حد وسط رو در هر زمینه ای در نظر داشته باشه میتونه به انسانی ایده ال و پسندیده هم از دید اجتماع و هم از دید دین تبدیل بشه
اعتدال در زندگی و رفتار اجتماعی جنبه های گسترده ای داره که بایستی در همه زمینه ها اعمال بشه مثل دین و اعتقادات مذهبی و کارها و رفتار های ما در ارتباط با دیگران ،در معاملات و حتی مخارج ما و خورد و خوراک ما و......
بعبارتی اعتدال در رفتار هر انسانی انواع مختلفی داره چون این مقوله مستقیما در همه جنبه های زندگی ما موثره پس انواع مختلفی هم میتونه داشته باشه
نوعی از این اعتدال رو ما میتونیم در خرج و مخارج زندگیمون داشته باشیم
که البته در زمینه اعتدال در خرج و مخارج رو ما زمانی میتونیم در زندگی خودمون اعمال کنیم که مولفه هایی مثل اسراف و چشم هم چشمی و حسادت و غیره .... رو از ارکان زندگیمون حذف کنیم
نه بریز و به پاش و نه خساست هیچ کدام به تنهایی گزینه معقول و مقبولی نیست فقط رعایت حد وسط میتونه مارو به اعتدال برسونه که البته همین خرج کرد ممکنه به منظور کمک به دیگران باشه اگر از حد اعتدال بگذره نمیتونه گزینه شایسته ای در زندگی فرد باشه
چراکه طبق فرموده پیامبر اسلام هم (الاقتصاد في النفقة نصف المعيشة) یعنی صرفه جویی در خرج و مخارج نصف گذران زندگیست....
که طبعا رعایت این اعتدال ، فرد رو هم از گرفتاریهای مالی که آثار اون فقر و گردن کج کردن و دست نیاز به سوی دیگران دراز کردن مصون نگه میداره
چراکه یکی از مهمترین عوامل فقر عدم رعایت اعتدال در اقتصاد خانه و خانواده و اجتماعه....
نوع دیگه ای از رفتار میتونیم به خورد و خوراکمون اشاره کنیم که در دین مون هم توصیه های فراوانی به این امر شده...
عموما افرادی که به اعتدال در خوراک خوشون اهمیت میدن افراد سالمتر ی به نسبت دیگران که اعتدال ندارند هستند
طبق فرامین اسلام که اسراف رو نهی کردند که پیامبراسلام می فرمایند:
" هيچ آدمي ظرفي پر نکرد که بدتر از شکم باشد، براي آدمي بسنده است چند لقمه ي که قامت او را استوار نگه دارد. اگر خواهي نخواهي باشد، بايد يك سوم آن براي طعام يك سوم آن براي آبش و يك سوم هم براي نفسش باشد."
از انواع دیگر اعتدال رفتاری میشه به مورد اعتدال در کار و استراحت اشاره کرد
گاها ما میبینیم اشخاصی که در اطرافمون اینقدر در زمینه کار افراط میکنند که تاثیر نامطلوبی رو در سایر جنبه های زندگیشون شاهد هستیم.....
چراکه احساس خستگی و فشار زیاد کارایی مارو از بین میبره و بایستی بپذیریم که جسم و وجود هر کس بر او حقی داره و ما بایستی حق و حقوق جسممون رو رعایت کنیم و براش ارزش قائل باشیم....
مورد دیگه میتونه اعتدال و رعایت بهره مندی از وقته
ما بایستی مراقب وقت و گذر زمانمون باشیم حتی در همین زمینه هم اعتدال لازمه و وقت با ارزشمون رو صرف کارها بیهوده نکنیم و با اتلاف وقت محافظت خوبی نمیتونیم از زندگیمون داشته باشیم
و البته هر کسی مسئول عمر خودشه كه در چه جهتی اون رو صرف کرده است
«ثانيه هاي در گذار، عمر تو اند اي عزيز
قلب تو مي گويد اين، هر تپش و هر نفس»
فرد ی که اعتدال رو در زندگیش رعایت میکنه با یک برنامه ریزی دقیق و مناسب به طوری که هیچ کدام از جنبه های زندگیش مثل خواب و خوراک و پوشاک و عبادت و تفریح و..... رو از حد اعتدال نگذرونه میتونه به اهدافش با موفقیت دست پیدا کنه
از انواع دیگه اعتدال ما میتونیم به اعتدال در کلام اشاره کنیم
که یکی از مهمترین و اساسی ترین مورد رفتاری در زندگی هر فرد میتونه باشه..
فرد ی که حد وسط رو در سخن گفتن رعایت کنه و از بیان حرفهای غیر ضروری خودداری کنه میتونه اعتدال رو در درونش تقویت کنه
طبق فرموده پیامبر که میفرمایند:
" همانا از محبوبترين و نزديکترين شما از نظر مجلس بمن در روز قيامت کسي است که خوش اخلاقترين شما است، و از مبغوضترين و دورترين شما در روز قيامت از من ثرثارون(آنانكه سخن بسيار و غير ضروري مي گويند) و متشدقون(آنانكه كلمات و گفتار عجيب و غريب را بيان مي دارند) و متفيهقون (متکبرین)است.
فردی که حد اعتدال رو در سخن گفتن رعایت میکنه از هر نوع لغزش و خطا در امان خواهد بود
همون طور که بزرگان ما هم گفتند :
[كه در بسيار، "بد" بسيار باشد!] و همچنین [كم گوي و گزيده گوي چون دُر].
اگر زمانی ما تشخیص دادیم کلاممون از سکوت زیباتر نیست حتما بایستی سکوت رو انتخاب کنیم
چون در اون لحظه سکوت زیباتره....
در جایگاه اعتدال رفتاری، سکوت در موارد شر و ناپسندی از سخن گفتن بهتره شخصی که سکوت رو در جای خودش بکار میبره دارای نوعی قدرت محسوب میشه که متاسفانه بسیار کمند کسانیکه این نکته رو رعایت میکنند....
دوستان تا به اینجا از انواع اعتدال نام برده شد حالا ممکنه مزایایی رو هم که داره بشه مورد بحث قرارش داد
* اعتدال در رفتار همیشه باعث مي شه شخص با عزت نفس زندگی کنه و محبوب دل خداوند و و بنده های خدا بشه....
مصداق این جمله که سیرت نیکو صورت نیکو رو در بر داره
* اعتدال در رفتار یکی از مهمترین مولفه های اخلاق پيامبرانمونه
* اعتدال و رعایت حد وسط در رفتارمیتونه به شخص در برآوردن نیازهاش کمک کنه و در صورتیکه زیاده روی در یک جنبه صورت بگیره در جوانب دیگه توازن برقرار خواهد کرد
مثلاً كسي كه در عبادت و دین خود زياده روي مي كنه، قطعا در كار خود كم كاري بوجود خواهد آمد و در کنار اون بها و ارزش وجودی خودش رو از دست میده...و از درجه محبوبیت بین دیگران کاسته میشه ....
و يا كسي كه در كار كردن زياده روي ميکنه در آسايش و آرامش بدن خودش كوتاهي کرده و حق جسمش رو به خوبی ادا نکرده طبعا در خلق و خوی رفتاریش هم تاثیر منفی خواهد گذاشت چون نه حوصله ای داره و نه اعصابی...
و اما........
در پاسخ به سوال دوم بایستی بگم از اونجاییکه هیچ انسانی کامل آفریده نشده و با بهره گیری از سخن بزرگان و مسیر درست و فرامین قرآن و ائمه میتونه راه صحیح رو با عقل و منطق انتخاب و به سر منزل مقصود برسه
با تشکر از توجه کلیه عزیزان
ویرایش توسط Almas Parsi : 5th July 2013 در ساعت 01:50 PM
به نظرم پاسخ دادن به سوال دوم پیش زمینه ای برای پاسخگویی به سوال اول است؛ طبق مقاله که با احادیث به آن اشاره شده دو دلیل عامل افراط و تفریط می شوند: اولی فقدان عقل دومی فقدان آگاهی و اطلاعات.
برای اینکه از افراط و تفریط دوری کنیم لازم است که عقل نظری خود را با استفاده از اطلاعات و آگاهی تقویت کنیم. اینکه فقط به آگاهی و اطلاعات خودمون بسنده کنیم خودش یک نوع افراط است و اینکه فقط بگیم دیگران این را می گویند و این نوعی تفریط خواهد بود که عقل و تجزیه و تحلیل خودمان را نادیده میگیرد و باعث خارج شدن خودمان از حالت تعادل می شود. پس لازم است از منابع گوناگون و معتبر بر اطلاعات خودمان بیفزاییم و با عقل خود این اطلاعات را تجزیه و تحلیل کنیم و در مواقع لزوم به عمل تبدیل کنیم.
برای اینکه در عمل میانه رو باشیم لازم است که اطلاعات نظریمون که همان بینش است درست باشد و از هرگونه اطلاعات افراط و تفریط گونه ای به دور باشد و برای تبدیل این اطلاعات به عمل، عقل عملی یا همان گرایش ما وارد صحنه می شود؛ اگر عقل عملیمان درست تربیت شده باشد از عقل نظری دستور میگیرد{که اهمیت اطلاعات رو می رساند} و به آن عمل می کند اما اگر درست تربیت نشده باشد از زیرمجموعه های خودش که شهوت و غضب است پیروی خواهد کرد. الان حرف به تربیت رسید که همان کنترل و نظارت معتدل و درسته نفس و جلوگیری از کم کاری و یا افراط است.
پس لازم است به دو مورد توجه شود:
اول به اطلاعات و آگاهی هایی که وارد ذهنمان می کنیم تا بینش مارو تشکیل بدهد
دوم به تربیت نفس که میخواهیم از بینشمان که با آگاهی کسب کرده ایم اطاعت کند.
با توجه به این نکته ما قادر خواهیم بود در حد اعتدال عمل کنیم و از افراط و تفریط جلوگیری کنیم
حالا بحث در مورد سوال اول که رفتار معتدل چیست مربوط به مرحلۀ اول یعنی جمع آوری اطلاعات به منظور گسترش بینش ما خواهد بود.
به نظرم اینکه اعتدال خوبه یا بد بحث نیست چون همه می دونن که اولا اعتدال خیلی خوبه دوم از اسلام هم میشه برداشت میانه رویی(که برداشت صحیح هست) داشته باشیم و هم برداشت تند رویانه که نمودش در طالبان و حتی پیشوایان دین و... داشته باشیـــــــم
اما موضوع خیلی مهم اینکه چرا تند روی به وجود می آید ؟ عاملش چیه ؟ چه چیز هایی در جامعه وجود داره که اجازه میده افراد تند رو از فیلتر اجتماعی رد نشوند ؟ و به نظرم بحث باید روی این موضوع باشه
من نظر شخصی ام رو میگم
تندروی نشان تعصب است همون طور که راسل میگه اگر دیدی در مواجه با حرفی به خشم آمدی بدان که برای اون فکر دلیل عقلی برای خودت نداشته ای
من نظرم این هست که منشا پیدایش تعصب و تندروی در دین این هست که پیشوایانی که در مورد دین اظهار نظر می کنند قابل نقد نیستند
مثال میزنم همین مرحوم مطهری کمک شایانی به اسلام و فهمش کرده اما برخورد های تندرویی در مباحثی داشته که تو جامعه اجازه نمیدن این حرف ها نقد بشه ( این حرفی که میزنم با زندگی تو جامعه و مشاهده ی صد ها نمونه ی دیگر فهمیده ام)
همین میشه که افراد در مقابل سخنان مخالف قابل انعطاف نیستند و جبهه گیری های تندروی دارند
و به همین دلیل مسلمان آگاه هراسی از سخنان مخالف ندارد محقق نمی شود
بقیه مطلب رو شما ادامه بدید
ویرایش توسط Majid_GC : 6th July 2013 در ساعت 02:07 PM
"آخرین برگ این دفتر هم به پایان رسید"
- اعتدال در رفتار رو شما در چی می بینید؟
- آیا برای رسیدن به اعتدال فقط فهم و درک خودمون کافیه یا نه باید از یک منابع دیگری هم استفاده کرد؟
اعتدال در رفتار باعث جاذبه و دافعه به یک اندازه میشه.
البته برخورد معتدل راحت نیست ولی شدنیه ، فقط باید کمی تمرین بشه ، حتی در مورد محبت مادر به فرزند که بالاتر از آن در دنیا نیست اگر اعتدال نباشد تربیت از مسیر اصلی خارج شده و باعث ضرر وزیان میشه، بنابراین راحت نیست برا یک مادر بچه اشو تنبه(البته بجا و درست)کنه ولی می بینه به نفع بچه هست اینکار رو میکنه و زیاد همه امون دیدیم .
بحثی که دوستان بابت مسائلی دینی مطرح کردند درست است اکثر موارد با برداشت یا برخورد نادرست منجر به دافعه میشه و افراد رو از اسلام که بعنوان برترین دین یاد شده دور میکنه.و هیچ جاذبه ای رو ایجاد نمیکنه.
مطمئنا عقل این حکم رو میکنه که برای رسیدن به اعتدال باید از منابع معتبر کمک بگیریم.
در حال حاضر 3 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 3 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)