از ديدن اين تصوير ،خدايي چه حسي بهت دست ميده؟

[niusha13]

حس این که چ قدر عقل کلا خب از پله می یومد پایین یعد از اون ور جوب رد می شد من خودم خواهر کوچیکتر دارم از همون بچگی بیچاره رو زجرش می دادم 6 ماهش بود سر تردمیل می بردمش که لاغر شه

[ghalbeyakhi]

مهربانترين برادر دنيا


این حس به ادم دست میده که میشه ادم ها حتی از خودشون هم بگذرن تا کسی رو که دوستش دارن به خواستش برسه حتی اگه لازم باشه نقش یک پل رو بازی کنن

[zoh_reh]

خیلی حس خوبی میده.هر چند دوست ندارم برادرم لحظه ای برا من به زحمت بیفته.

الهی قربون برادرم

انشاله بتونم خواهر خوبی براشون باشم.

[هستی..]

حس دلگرمی به ادم میده
من داداش ندارم اما ابجیم خیلی پشتمه و پشتشم فدااااااااااش

[Sa.n]

واقعا من هم دلم خواست خواهر یا برادر داشته باشم
هیچ وقت دوست نداشتم خواهر یا برادری داشته باشم
اما این رو که میبینم ... فکر می کنم که چقدر خوبی کسی باشه که بتونه پشتوانه خواهرش باشه
در تمام مراحل زندگی

[سونای]

(این در گوشیه.عین این میمونه که بخوای به ابجیمون اشپزی یاد بدی )

بله دیگه......!!!!!! باز شما دوتا بهم رسیدین پایه شدین....
آشپزی کاری نداره آبجیتون دوروزه یاد میگیره... تازشم بلده فقط درست نکرده...رو نمیکنه....

این حس که کاش برادر منم عین این بود!

منم باهات موافقم پرنیان جون کاش داداشای منم اینطوربودن

بچه ها مطمئن باشین داداشاتون اینطور هستن....مطمئن باشین داداشا هزاران بار دراز کشیدنو ما از روشون رد شدیم تا زحمتِ پایین بالاکردن از پله های زندگی و استرس پریدن از چاله های روزگار بهمون دست نده.... رد شدیم بدون اینکه خودمون متوجه شیم... اونا هم برومون نیاوردن... چون سراسر حمایت هستند و عشق.....مطمئن باشین اخمشون همین پل زدنه ..دعواشون همین پل زدنه... گیر دادنشون همین پل زدنه...خندشون همین پل زدنه..آغوششون همین پل زدنه...تشویق و تنبیهشون همین پل زدنه.... اینکه لحظه ای از زیر نگاه و نگرانیشون خارج نمیشیم یعنی هر لحظه دارن اینجوری پل میزنن فقط میتونم بگم مدیونشونم برا تمام این ثانیه ها.......... داداشا یه دونه ان....

[m@some]

بله دیگه......!!!!!! باز شما دوتا بهم رسیدین پایه شدین....
آشپزی کاری نداره آبجیتون دوروزه یاد میگیره... تازشم بلده فقط درست نکرده...رو نمیکنه....





بچه ها مطمئن باشین داداشاتون اینطور هستن....مطمئن باشین داداشا هزاران بار دراز کشیدنو ما از روشون رد شدیم تا زحمتِ پایین بالاکردن از پله های زندگی و استرس پریدن از چاله های روزگار بهمون دست نده.... رد شدیم بدون اینکه خودمون متوجه شیم... اونا هم برومون نیاوردن... چون سراسر حمایت هستند و عشق.....مطمئن باشین اخمشون همین پل زدنه ..دعواشون همین پل زدنه... گیر دادنشون همین پل زدنه...خندشون همین پل زدنه..آغوششون همین پل زدنه...تشویق و تنبیهشون همین پل زدنه.... اینکه لحظه ای از زیر نگاه و نگرانیشون خارج نمیشیم یعنی هر لحظه دارن اینجوری پل میزنن فقط میتونم بگم مدیونشونم برا تمام این ثانیه ها.......... داداشا یه دونه ان....

مرسی سونای عزیزم خیلی حرفات قشنگ بود من باهمه سخت گیری داداشام عاشقشونم

[سارا 62]

احساس مسوليت ؛علاقه؛از خود گذشتگي وفداكاري برادر نسبت به خواهر كوچكترش