مرگ شبکه های سه بعدی با خاموشی شبکه تلویزیونی espn

[vahid5835]

مرگ شبکه های سه بعدی با خاموشی شبکه تلویزیونی ESPN
شبکه تلویزیونی سه بعدی ESPN بدلیل عدم پذیرش و استقبال از سوی مشتریان خاموش می شود. به گزارش سافت‌گذر به نقل از خبرآنلاین؛ اوایل امسال بدلیل مشابه، یعنی عدم استقبال از فناوری سه بعدی، در نمایشگاه لاس وگاس، محصول جدیدی ارائه نشد و به جای آن تلویزیونهای موسوم به 4K جای سه بعدی ها را گرفتند و از همان زمان اعلام شد بدلیل اینکه کاربارن علاقه چندانی به سه بعدی ندارد، ممکن است به زودی مرگ این فناوری اعلام شود که حالا با تصمیم شبکه تلویزیونی ESPN می توان گفت این حادثه زودتر هم رخ خواهد داد.{لینک} شبکه ورزشی ESPN با هدف ایجاد و توسعه فناوری سه بعدی در مقیاس تلویزیونی سرمایه گذاری زیادی در این زمینه انجام داد و قبل از اینکه فناوری سه بعدی در جهان نزج بگیرد، قصد تعطیلی سرویس خود را تا پایان 2013 دارد. سخنگوی شبکه ESPN می گوید هیچ کانال تلویزیونی به اندازه ESPN درباره فناوری سه بعدی نمی داند و برای اولین بار در ژوئن 2010 در این شبکه بکار گرفته شد و مراسم افتتاحیه فیفا 2010 از این شبکه به صورت سه بعدی پخش شد. و بعد شبکه به صورت کامل از سال 2011 تصاویر ورزشی را به صورت سه بعدی در شبکه جدید خود پخش کرد. توزیع کنندگان شبکه کابل خانگی مانند Comcast، Direc TV، Verison FiOS همگی به مشتریان خود شبکه سه بعدی ESPN را عرضه کردند و فقط در سال 2011 و شروع کار بود که AT&T اعلام کرد بدلیل هزینه سنگین ارسال به مشتریان، سرویس خود را قطع می کند و همان زمان بلافاصله قرارداد خود با ESPN را قطع کرد. هم زمان ESPN دنبال سوئیچ از سه بعدی روی 4K است و قرار است کانال اولترااچ دی متعلق به ESPN به زودی راه بیفتد. تلویزیون سه‌بعدی3D television تلویزیونی است که تصاویر یا فیلم‌ها را با استفاده از فناوری‌های سه‌بعدی و عینک‌های مخصوص به صورت برجسته نشان می‌دهد. در تلویزیون‌های معمولی برای تشکیل تصویر از نقاط فوق العاده کوچکی به نام پیکسل استفاده می‌شود. این در حالی است که در یک تلویزیون سه‌بعدی، این پیکسل‌ها به دو قسمت تقسیم می‌شوند و یک قسمت از آنها برای ایجاد یک تصویر استفاده می‌شود و قسمت دیگر برای ایجاد یک تصویر مشابه دو تصویر اولی ولی با اندکی تفاوت با آن، در فاصله‌های خیلی نزدیک یا خیلی دور این دو تصویر روی یکدیگر افتاده و تصویر نهایی تقریباً نامشخص می‌شود. وقتی جسمی در دور دست قرار دارد، شعاع‌های نور بازتابی که از آن به دو چشم ما می‌رسد با یکدیگر موازی هستند. ولی وقتی همان جسم نزدیک می‌شود، این شعاع‌ها دیگر موازی نیستند. این خطوط از اجسامی که در نزدیکی چشم ما هستند به طور همگرا گسیل می‌شوند و چشم ما برای دیدن آن‌ها باید کمی تغییر حالت بدهد. برای اینکه این مطلب را بهتر متوجه شوید، جسمی را از فاصله دور تا نزدیک بینی خود حرکت دهید. حتماً متوجه تغییر فیزیکی قسمتی از چشم خود می‌شوید. این تغییر توسط مغز کنترل می‌شود و میزان تغییرات نیز توسط مغز ثبت می‌شود. همین داده‌ها به مغز کمک می‌کند تا فاصله اجسام تا چشم را تخمین بزند. برای مثال مغز با توجه به اینکه چشم برای دیدن یک جسم تقعر بسیار کمی پیدا کرده، متوجه می‌شود که این جسم احتمالاً در فاصله‌ای نزدیک قرار دارد. ایده کلیدی ضبط و پخش تصاویر هم دقیقاً در همین عملکرد مغز و چشم است. در تلویزیون‌های سه‌بعدی سعی می‌شود تصاویری ارائه شود که برای هر چشم در محل متفاوتی قرار داشته باشد تا مغز آن‌ها را به صورت غیر مسطح و عمق‌دار تشخیص دهد. البته مشکلی هم در اینجا وجود دارد چراکه تمرکز کردن هر چشم برروی این تصاویر متفاوت به این معنی است که میزان تقعر و نقطه فوکوس هر چشم با یکدیگر نمی‌خواند و همین امر باعث ایجاد سردرد و احساس سرگیجه می‌شود. برای ایجاد این تفاوت بین تصاویری که هر چشم می‌بیند معمولاً از عینک‌های مخصوص استفاده می‌شود. در کل دو نوع عینک در صنعت تصاویر سه بعدی رایج هستند: عینک‌های منفعل و عینک‌های فعال. سازندگان امسال مردم را تشویق کردند تا به سمت تلویزیونهای با رزولوشن 4 میلیون پیکسلی بروند که همان نسل جدید 4K است. مردم نیز زیبایی های فناوری OLED را به سه بعدی ترجیح می دهند.
گفتنی است فناوری 4K متعلق به حالا نیست. کیفیت اچ دی سیگنال پیشروی 720p است که دارای 720 پیکسل خط افقی و نسبت 16:9 است. تمامی تلویزیون‌های اچ‌دی فرمت 720p را پوشش می‌دهند که دارای تفکیک‌پذیری 1280 در 720 پیکسل است که 720 اشاره به خط پیکسل افقی و 1280 اشاره به خط پیکسل عمودی دارد. فول اچ دی 1080p است. 1080 پی یا 1080p مجموعه‌ای از تلویزیون‌های اچ‌دی در حالت‌های ویدئویی با وضوح بالا است که وضوح خط عمودی آن 1080 مگاپیکسل است. خط افقی این مجموعه نیز 1920 مگاپیکسل است. حرف p از ابتدای کلمه progressive به معنی مترقی٬گرفته شده است. این فرمت نوع توسعه یافته فرمت i است که امروزه در بعضی از دستگاههای تصویری جدید مشاهده میشود. در بیان ساده می توان بزرگترین تفاوت فرمت 1080p با 1080i را در نحوه پردازش پیکسل ها و خطوط دانست و اما 4K خطوط رزولوشنی آن 2160p بوده و به طور معمولی 3840 در 2160 به بالا است.