با عرض سلام و آرزوی موفقیت برای شما
براي محاسبه توليد ناخالص ملي و توليد ناخالص داخلي يك كشور سه شيوه مختلف وجود دارد.
اول محاسبه به روش هزينه است
كه در آن توليد ناخالص ملي عبارت است از مجموع ارزش پولي هزينه هايي كه براي خريد كالاها و خدمات نهايي توسط خانوارها (مصرف)، شركت ها (سرمايه گذاري)، دولت (خريدهاي دولتي) و ساير كشورها (خالص صادرات) مي پردازند.
دوم محاسبه به روش درآمد است
كه توليد ناخالص ملي از مجموع ارزش پولي درآمدهاي مختلفي- شامل حقوق و دستمزد، سود، اجاره- كه مردم از توليد همان كالاها و خدمات نهايي به دست مي آورند.
سوم محاسبه به شيوه بازده است
كه در آن توليد ناخالص ملي ارزش پولي مجموع كالاها و خدمات نهايي است كه توسط توليد كنندگان مختلف توليد مي شود؛ منهاي هزينه پرداختي آنها براي مواد اوليه و نيز كسر كردن استهلاك و انجام تعديل هاي لازم. اگرچه در هر سه شيوه رقم توليد ناخالص داخلي بايد يكسان باشد اما در عمل ممكن است تفاوت هايي وجود داشته باشد.
دوست عزیز برای سهولت در حل این مسئاله با استفاده از فرمول پیشنهادی زیر شما به راحتی میتوانید به پاسخ صحیح برسید فقط کافیست از این فرمولها چه در محاسبه تولید ناخالص ملی و داخلی از این روش استفاده کنید امید وارم توانسته باشم مشکل تون رو حل کنم
تولید ناخالص داخلی را می توان به عنوان ارزش کل همه کالاها و خدمات تولید شده در داخل مرزهای یک کشور بخصوص برای یک مدت زمان معین (معمولا 1 سال) دانست. هر چیز تولید شده در کشور بدون توجه به ملیت یا کارگران درگیر یا مالکیت شرکت های تولید کالا برای محاسبه تولید ناخالص داخلی استفاده می شود – به طور خلاصه، اگر در درون مرزهای کشور تولید شده باشد، به عنوان بخشی از تولید ناخالص داخلی محاسبه می شود.
به طور کلی ، افزایش در تولید ناخالص داخلی در سال جاری در مقایسه با سال قبل به عنوان یک شاخص مثبت ارزیابی می شود. به طور طبیعی این امر یعنی اینکه اگر ارزش تولید کشور افزایش داده شود ، یک افزایش مشابه در نیروی کار و به احتمال زیاد به اشتغال بیشتر و درآمد بالاتر منتج میشود.
با این وجود یکسری کاستی ها در این فرض وجود دارد، چراکه کار داوطلبانه درمحاسبات اصلی تولید ناخالص داخلی لحاظ نمی شود .
تولید ناخالص داخلی واقعی در مقابل تولید ناخالص داخلی اسمی
هنگامی که ارزش کالا و خدمات در یک بازه زمانی با بازه زمانی دیگر مقایسه می شود، تغییرات در نرخ تورم می تواند به اختلاف بین نتایج چندگانه تولید ناخالص داخلی منجر شود. به منظور روشن شدن این مطلب که آیا تورم در آن لحاظ شده است یا نه، اقتصاددانان از واژه تولید ناخالص داخلی واقعی برای نشان دادن نتایج تولید ناخالص داخلی که بر اساس تورم تنظیم شده است استفاده می کنند. این مقداری می باشد که به بهترین وجه اقتصاددانان قادر می سازد که تعیین کنند که آیا اقتصاد در یک بازه زمانی افزایش داشته است یا کاهش .
ارقام تولید ناخالص داخلی که با تورم تنظیم نشده اند ، معمولا به عنوان میزان تولید ناخالص داخلی اسمی یا تولید ناخالص داخلی دلار رایج شناخته می شوند.
چگونه تولید ناخالص داخلی محاسبه می شود؟
فرمول زیر برای محاسبه تولید ناخالص داخلی استفاده می شود :
gdp = c + i + g + (x – i)
که در آن:
C = مصرف
مصرف به عنوان مصرف خصوصی یا شخصی می باشد و شامل شخصی ترین هزینه های معمول هر خانوار می شود. مواردی از مواد غذایی و مسکن (اما نه مسکن جدید) برای مصرف به منظور محاسبه تولید ناخالص داخلی در نظر گرفته می شود. مصرف بعدها به یکی از سه کلاس زیر طبقه بندی می شود :
کالاهای بادوام : مانند اتومبیل و مبلمان که هنگامی که خریداری شد ، انتظار می رود که چندین سال طول بکشد تا جایگزین شوند.
کالاهای غیر بادوام : اقلامی با طول عمر کوتاه تر که نیاز به تعویض مکرر دارند. این اقلام شامل چیزهایی مانند پوشاک و مواد غذایی می باشند.
خدمات : آیتم های غیر ملموس مانند بلیط برای رویدادهای ورزشی و کنسرت ها و مسافرت های تفریحی.
i=سرمایه گذاری
در این مورد ، i به طور خاص نشان دهنده سرمایه گذاری در کسب و کار می باشد و شامل هزینه های سرمایه گذاری مانند به دست آوردن تجهیزات برای کارخانه و یا خرید نرم افزار کامپیوتر جدید مورد نیاز برای فعالیت های تجاری می باشد. در حالی که هزینه های خانوار معمولی شامل آن نشده است ، هزینه های خانوار برای خانه های جدید در این طبقه گنجانده شده است.
همچنین توجه داشته باشید که پول سرمایه گذاری شده در ابزار های مالی مانند اوراق قرضه پس انداز و یا خرید سهام سرمایه در این محاسبه لحاظ نشده است. برای محاسبه تولید ناخالص داخلی ، سرمایه گذاری به طور خاص اشاره به خرید کالا یا خدمات مورد استفاده برای کار یا گسترش کسب و کار دارد و مربوط به خرید ابزار سرمایه گذاری مالی نمی شود.
g=هزینه های دولت
هزینه های دولت به دو گروه عمده تقسیم می شود :
1. ارائه خدمات عمومی _ شامل اقلامی مانند بهداشت و درمان عمومی و آموزش همگانی
2. مخارج برای اقلام سرمایه با طول عمر قابل اندازه گیری مانند ساخت بزرگراه ها و موزه ها. توجه داشته باشید که این دسته پرداختهای انتقال مستقیم مانند رفاه و مزایای بیکاری را شامل نمی شود.
x=مجموع ناخالص صادرات
هنگام محاسبه تولید ناخالص داخلی ، لازم است که تمامی کالاها و خدمات تولید شده توسط یک کشور را لحاظ کرد. این همچنین شامل کالاها و خدمات از قبل انتخاب شده برای صادرات به کشورهای دیگر نیز می شود.
i=مجموع واردات ناخالص
اقلام مصرف _ به خصوص مصرف خصوصی (c) و هزینه های دولت (g) -- شامل کالاها و خدماتی می باشد که ممکن است از کشورهای دیگر وارد شوند ، بنابراین ، همه کالاها و خدمات وارداتی به کشور باید از جمع کل هزینه ها تفریق شود. کسرکردن کل واردات از کل صادرات به صادرات خالص منتهی می شود و این رقم در محاسبه تولید ناخالص داخلی مورد استفاده قرار می گیرد.
شمارش دوباره موارد
از آنجا که بسیاری از محصولات ممکن است مراحل مختلفی داشته باشند که در آن ارزش محصول قبل از هر بار فروش اضافه شود، آمار و ارقام اقتصادی با دقت، تنها شامل ارزش نهایی اضافه شده در هر مرحله برای یک محصول می باشند. برای مثال ، شیری که در مزرعه های لبنی تولید شده است توسط تولید کننده به کارخانه فرآوری محصولات لبنی که از آن فراوردهایی نظیر ماست و پنیر گرفته می شود، فروخته می شود. این محصولات پس از پردازش توسط کارخانه به فروشگاه های خرده فروشی مواد غذایی فروخته می شود، بالاخره راه خود را به خانواده پیدا می کند و در نهایت مصرف می شود.
در این مثال ، شیر در سه مرحله مختلف فروخته شد که در هر مرحله (ارزش افزوده) از برخی جهات تصحیح شده ، و سپس دوباره فروخته می شد. بنابراین ، تنها در مرحله نهایی است که محصول به مصرف کننده فروخته می شود که این آخرین ارزش محصول در محاسبه تولید ناخالص داخلی لحاظ می شود.
تولید ناخالص داخلی برای یک کشور را می توان از راه های مختلفی بیان کرد. رایج ترین روش تعیین کل بازده تمام کالاها و خدمات است ، اما همچنین ممکن است که کل درآمد حاصل از تولید ناخالص داخلی و همچنین هزینه های کل برای کالاها و خدمات اقتصادی را نیز تعیین کرد.
تولید ناخالص داخلی از بازده
تولید ناخالص داخلی از بازده :gdp) o) _ کل ارزش افزوده ناشی از تولید کالاها و خدمات برای یک اقتصاد را محاسبه می کند. این رایج ترین برآورد تولید ناخالص داخلی یک کشور است و سهم صنایع مختلف و بخش های اقتصادی را ارزیابی می کند.
تولید ناخالص داخلی از درآمد
تولید ناخالص داخلی از درآمد :gdp) i) _ درآمد کل تولید شده از تولید کالا و خدمات را محاسبه می کند. این رویکرد را می توان برای تعیین درآمد بدست آمده توسط بخش ها ، شرکت ها ، و کارگران مورد استفاده قرار داد.
تولید ناخالص داخلی از مخارج
تولید ناخالص داخلی از مخارج :gdp) e) – کل هزینه ها استفاده شده در تولید کالاها و خدمات استفاده شده برای اقتصاد را تعیین می کند.
تولید ناخالص داخلی ارزش همه کالاها و خدماتی که از طرف کشور بدون توجه به مالکیت شرکت ها و یا ملیت کارگران که کالاها را تولید می کنند، را محاسبه می کند. تولید ناخالص ملی نیز ارزش کالاها و خدمات تولید شده در کشور را با توجه به مالکیت و موقعیت کارمند در زمان تعیین ارزش نهایی تعیین می کند.
تولید ناخالص ملی شامل کالاها و خدمات برای تمام شرکت ها متعلق به داخل کشور، و همچنین کالاها و خدماتی که در کشورهای خارجی توسط شرکت های داخلی تولید می شود، می باشد. در عوض ، کالاها و خدمات تولید شده در کشور توسط شرکت های خارجی در محاسبه تولید ناخالص ملی لحاظ نمی شوند.-- اینها تفاوت عمده بین محاسبات تولید ناخالص داخلی و تولید ناخالص ملی می باشد.
راه آسان برای نشان دادن تفاوت بین تولید ناخالص داخلی و تولید ناخالص ملی در نظر گرفتن مثال زیر می باشد. شرکت ب ام و در آلمان و ایالات متحده خودرو می سازد، اما در آلمان به ثبت رسیده است. بنابراین ، هر چیزی که بی ام و در آمریکا تولید کند _ حتی اگر چندین تبعه آلمانی به عنوان مهندس در آنجا مشغول به کار باشند _ در تولید ناخالص داخلی ایالات متحده لحاظ می شود.
اکنون ، saab را که در واقع یک بخش از جنرال موتورز آمریکا می باشد را در نظر بگیرید. Saab در حال حاضر مشغول به تولید خودرو در سوئد می باشد ولی در آمریکا اتومبیل تولید نمی کند. برای محاسبه تولید ناخالص داخلی ، ساب را در محاسبه تولید ناخالص داخلی ایالات متحده لحاظ نمی کنند چراکه saab در ایالات متحده اتومبیل تولید نمی کند _ با این حال ، saab در تعیین تولید ناخالص ملی باید لحاظ شود که تماما متعلق به جنرال موتورز می باشد.
برای محاسبه تولید ناخالص از فرمول زیر استفاده می شود : gnp = c + i + g + (x – i) + nfp
توجه کنید که به جز عنصر nfp این فرمول عملا مشابه با فرمول تولید ناخالص داخلی می باشد. Nfp نشان دهنده پرداخت فاکتورخالص است که به عنوان میزان کل پرداخت شده به کارگران خارجی شاغل در کشور ، منهای ارزش کالاهای تولید شده توسط کارگران خارجی تعریف شده است.
موفق و پیروز باشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)