خودرویی از جنس خیزران وبامبو

[.مخفی.]

خودرویی قابل بازیافت و بدون موتور
استفاده از مواد قابل بازیافت و طبیعی در ساخت خودرو دو طراح را بر آن داشته تا خودرویی از جنس چوب بامبو و خیزران بسازند که کاملا قابل بازیافت بوده و در عین حال در برابر تصادفات جاده ای کوچکترین امنیتی برای سرنشین خود فراهم نمی کند.
با وجود اینکه بدنه فلز خودروها کاملا قابل ذوب و بازیافتنی هستند اما فرایند ذوب و بازیافت انرژی فراوانی نیاز دارد و از این رو چندان با محیط زیست سازگاری ندارد.
ساختن خودرو با استفاده از موادی که بازیافت آنها ساده تر است قطعا یکی از رویکردهای قابل قبول برای رفع این مشکل است، اما دو طراح به نامهای "کنت کوبونپو" و "آلبرخت بیرکنر" ایده متفاوتی دارند: ساختن خودرو با بدنه ای قابل بازیافت و تجزیه شدنی و از این رو این دو خودروی "فونیکس" را ساخته اند، خودرویی از جنس خیزران و بامبو.
این دو طراح خودروی دو سرنشیته فونیکس را که طولی برابر 3.89 متر دارد طی 10 روز تکمیل کردند. در ساخت این خودرو در کنار بامبو و خیزران مقداری نایلون و فولاد نیز استفاده شده است و در عین حال در این خودرو از موتور خبری نیست زیرا چرخهای فونیکس با کمک فناوری های سبز به گردش در می آیند.
بدنه این خودرو برای چندین سال سالم باقی خواهد ماند، مدت زمانی برابر سالهای میانگین مالکیت خودرو در کشورهای صنعتی و در صورتی که مالک خودرو بخواهد آن را برای مدت بیشتری نگه دارد می تواند به سادگی برای آن بدنه جدیدی تهیه کرده و نصب کند.
بر اساس گزارش گیزمگ، با وجود اینکه این خودرو تنها در حد تمرینی برای دو طراح باقی مانده و می تواند انتقادات بزرگی را در رابطه با ایمنی خودرو در هنگام تصادف، محافظت در برابر شرایط اقلیمی، و امنیت برای استفاده در جاده ها برانگیزد، دو طراح این خودرو باور دارند این ایده می تواند نماینگر خودروهای آینده باشد. خودروهایی که بدنه آنها از فیبرهای طبیعی و مواد ترکیبی در هم بافته شده و از استحکام بالایی برخوردار است.