دانشمندان سوئيسي در صددند با بالا بردن دقت روشهاي تجزيه و تحليل، از بازدم انسان براي تشخيص بيماريهاي او استفاده کنند. آنها موفق شدهاند نشان دهند که نفس هر انسان مانند «اثر انگشت» او منحصر به فرد است. کارشناسان مؤسسه تکنولوژي زوريخ (ETH) و بيمارستان دانشگاه زوريخ سوئيس در تلاشند با استفاده از روشهاي تحليلي شفافيت بالا و راهکارهاي دقيق اندازهگيري، از تجزيه و تحليل ترکيبات شيميايي موجود در بازدم انسان براي تشخيص بيماريهاي او استفاده کنند. تيم تحقيقات به سرپرستي رناتو زنوبي، پروفسور آزمايشگاه شيمي آلي دانشگاه زوريخ قصد دارد با مطالعه ترکيبات موجود در تنفس و بوي بازدم انسان به تشخيص بيماريهاي او برسد.
اين تيم نفس ۱۱ نفر را مورد بررسي قرار داد. محققان به اين نتيجه رسيدند که نفس هر کدام از آزمايششوندگان، به عبارت ديگر ترکيبات شيميايي موجود در بازدم هر کدام از آنها متمايمز از ديگران بود. به بيان دقيقتر هر انساني داراي «اثر نفس» يا Breath – Print است. طي اندازهگيريهايي که در طول ۱۱ روز به طور مرتب انجام شد اين تيم توانست نشان دهد که الگوي نفس هر انسان ثابت باقي ميماند. دستيار ارشد تيم زنوبي ميگويد: «ما گاهي در طول روز شاهد نوسانهايي (در ترکيبات بازدم آزمايششوندگان) بوديم، با اين حال الگوي فردي (نفس آنها) از آن اندازه از پايداري برخوردار بود که براي مصارف پزشکي لازم است.» اگر غير از اين بود و نوسانهاي موجود در ترکيبات نفس آزمايششوندگان بيش از اندازه بود، استفاده از بازدم براي تشخيص بيماري ممکن نميشد. در اين آزمايش از اسپکترومتر يا طيفنماهاي معمول استفاده شد. از آزمايششوندگان خواسته شد تا در قسمت دهاني لوله دستگاه آناليز فوت کنند. با اين روش محققان به وجود حدود ۱۰۰ ترکيب شيميايي در بازدم پي بردند. دانشمندان در حال حاضر در حال مطالعه بر روي اين ترکيبات، مولکولهاي موجود در آنها و رابطه آنها با بيماريها هستند. قدم بعدي پژوهشگران تيم تحقيقاتي سوئيس اين است که نه تنها الگوي نفس هر فرد را بررسي کنند بلکه تشخيص دهند کدام يک از اين الگوها نشانگر بيماريهايي خاص است. استفاده از بازدم براي تشخيص بيماريها دو مزيت دارد. نخست اين که آزمايش بازدم نسبت به آزمايش خون و ادرار بسيار سريعتر به نتيجه ميرسد. مزيت دوم اين است که فوت کردن در دستگاه آناليز تنفس مطلوبتر از فرو کردن آمپول به بدن براي برداشتن نمونه خون يا آزمايش ادرار است. دستاندرکاران تيم تحقيقاتي زوريخ ميگويند، در صورتي که تحقيقات آنها به ثمر بنشيند در آينده ميتوان با استفاده از آزمايشهاي مرتب بازدم افراد به پيشآگهي از بيماريهاي آنها رسيد. براي رسيدن به اين منظور بايد حساسيت ابزارهاي لازم براي اين کار را افزايش داد. بايد بازدهي ابزارهاي اندازهگيري (طيفسنجها) را به شکل محسوسي بالا برد تا جايي که بتوان از آنها به راحتي مثلا در مطب پزشکان استفاده کرد.
منبع: نشریه سپید شماره ۳۴۶
علاقه مندی ها (Bookmarks)