برسی مادربورد intel

[mamad79]

چند وقت پیش یکی از دوستان به سراغمان آمد و گفت که سیستمی برای اجرای نرم‌افزارهای طراحی و پردازش‌های گرافیکی سنگین نیاز دارد و البته قصد ندارد هزينه بسيار هنگفتي را برای آن هزینه کند. از انجا که مادربورد‌های مجهز به چیپ‌ست P67 نسخه B3 به بازار ارائه شده بودند، تصمیم گرفتیم به سراغ پردازنده‌های Sandy Bridge برویم. اما مشکل اینجا بود که قویترین پردازنده این سری (Core i7 2600K) بیش از 400 هزار تومان قیمت داشت و ما نیز چنین بودجه‌ای را در اختیار نداشتیم. در نهایت تصمیم گرفتیم یک Core i5 2500K خریده و آن را با استفاده از یک خنک‌کننده خوب اورکلاک کنیم.
در مورد معماری Sandy Bridge بسیار توضیح دادیم و در اینجا فقط به خود پردازنده Intel Core i5 2500K خواهیم پرداخت. این پردازنده دارای چهار هسته کاری بوده و از فناوری HyperThreading پشتیبانی نمی‌کند. فرکانس کاری آن 3/3 گیگاهرتز است و به لطف فناوری Turbo Boost، فرکانس آن در هنگام کار حداکثر به 3/7 گیگاهرتز می‌رسد. معماری ساخت این پردازنده 32 نانومتری بوده و توان مصرفی آن نیز 95 وات است. کنترلر حافظه اين پردازنده نیز از حافظه‌های دو کاناله DDR3-1333 تا حداکثر ظرفیت 32 گیگابایت پشتیبانی می‌کند. اجرای نرم‌افزار CPU-Z اطلاعات بيشتري را به ما می‌دهد. هر هسته پردازنده دارای 256 کیلوبایت حافظه نهان L2 بوده و در کل شش مگابایت حافظه نهان L3 برای کل هسته‌ها در نظر گرفته شده است. در اين پردازنده در زمان بیکاری ضریب پردازنده به 16 کاهش پیدا کرده و فرکانس پردازنده به 160 مگاهرتز می‌رسد.
مانند هر پردازنده Sandy Bridge دیگر، این پردازنده نیز دارای پردازنده گرافیکی است. مدل این پردازنده گرافیکی HD 3000 بوده و فرکانس آن حداکثر به 1100 مگاهرتز می‌رسد. نکته جالب اینکه پردازنده گرافیک توانایی استفاده از حافظه نهانL3 است.
خنک‌کننده همراه پردازنده شبیه مدل ارائه شده به همراه پردازنده‌های Lynnfield است. خوشبختانه 32 نانومتری بودن این پردازنده‌ها باعث می‌شود تا با گرمای کمتری روبرو شویم. با این حال کسانی که می‌خواهند سیستم را اورکلاک کرده و یا در اکثر اوقات پردازنده را تحت فشار قرار دهند، باید به فکر یک خنک‌کننده بهتر باشند.

[امـیـر بـیـگـی]

جالب بود