یکی دیگر از اسرار نهفته در منظومه‌ی شمسی به هفتمین سیاره‌ی آن برمی‌گردد. سیاره‌ای که ویلیام هرشل در سال ۱۷۸۱ با تلسکوپ دست‌ساز خودش کشف کرد. چرا محور اورانوس این‌قدر کج است؟ می‌دانیم دو سیاره‌ی در منظومه‌ی شمسی محور کج و متفاوت از دیگر سیارات دارند یکی از آن‎ها اورانوس است. محور اورانوس تقریباً ۹۸ درجه نسبت به صفحه‎ی عمود بر منظومه‌ی شمسی کج است. اما هنوز هیچ کس نمی‌داند علت این انحراف شدید چیست. البته فرضیه‌های دراین‌باره وجود دارد. نخستین حدسیات به برخورد جرمی دیگر با این سیاره برمی‌گردد. بدون شک جسمی که باعث انحراف این سیاره غول‌پیکر آن هم تا این حد شدید شده باشد باید جرمی غول‌پیکر باشد مثلاً سیارکی در ابعاد مریخ! آیا این فرض درست است؟ اگر درست باشد و این جسم چه زمانی با اورانوس برخورد کرده است؟ نمی‌دانیم. یکی دیگر از فرضیه‌های مطرح دیگر مطرح دراین‌باره وجود نپتون و تاثیر گرانش آن بر اورانوس است. عده‌ای نیز مشتری را عامل این انحراف می‌دانند.البته این فرضیات درباره‌ی زهره، سیاره‌ی دیگر منظومه‌ی شمسی که انحرافش خیلی بیشتر و حدود ۱۷۷ درجه‌ای است صدق نمی‌کند. درباره‌ی زهره دو علت دیگر مطرح است. یکی از علت‌های کج شدن محور این سیاره‌ را به نزدیکی‌ فاصله‌اش به خورشید و بادهای خورشیدی نسبت می‌دهند و علت دیگری را در خود این سیاره جست‌وجو می‌کنند؛ در جّو زهره. اختلاف سرعت چرخش جوّ زهره نسبت به پوسته‌اش باعث کند شدن سرعت چرخش آن است و به تغییرات دیگر در محور این سیاره است.همان‌طور که اشاره شد این‌ها فقط حدس و گمان‌های بشر است و علت آن همچنان سربه‌مهر باقی مانده اس

منبع:کانوت