چکیده:
بهصورت غالب مسئله انتخاب تأمینکننده، از آنجاکه تصمیمگیرنده ناچار به ارزیابی توأمان تأمینکنندگان بر اساس معیارهای چندگانه و گاهي متعارض است، به شکل مسائل تصمیمگیری چندمعیاره(MADM) مورد توجه قرار میگیرد. یکی از محدودیتهای تکنیکهای MADM، در این است که این دسته از تکنیکها برای انتخاب تأمینکننده، گزینههای موجود برای انتخاب را تنها با یکدیگر مقایسه میکنند و با اهداف و خواستههای مطلوب بنگاه مشتری در هر شاخص مورد مقایسه قرار نمیدهند.
یکی از تکنیکهای سودمند برای حل این کاستی، تکنیک تخصیصبدیهی AD است. صورتهای مختلف تکنیک تخصیصبدیهی در این راستا ضعفهایی دارند، که در این مقاله کوشیده شده تا با اتخاذ صورت اصلاح شدهای از این تکنیک در دو حالت قطعی و فازی، پس از شناسایی شاخصهای اصلی در انتخاب تأمینکننده، به حل مسئله انتخاب تأمینکننده برای زنجیره-تأمین بپردازیم.
از آنجا که ارزیابی در هر شاخص نیازمند دادههایی هم به شکل دقیق و قطعی و هم به شکل فازی است، با استفاده از صورتی مختلط از تکنیک تخصیصبدیهی با هر دو نوع از دادههای پیشگفته، به حل مسئله پرداخته شده است. در پایان نیز بهمنظور حصول اطمینان از سودمندی روش پیشنهادی به یک مطالعه موردی نیز اشاره خواهد شد و نتایج، با نتایج حاصل از روش تخصیص خطی (LAM) مقایسه میشوند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)