سرهنگ خلبان شهید ابراهیم فخرایی

[aty.a]

پایان دوره آموزشی ابراهیممصادف است با روزهای انقلاب، با روزهای خروش یک ملت، برای تامین امنیت آسمان تهراندر روزهای حضور مرشد و مرادش حضرت‌ امام(ره) یکسال به پادگان قلعه‌مرغی تهران مامورمی‌شود. بعد غائله کردستان است که او را عازم غرب کشور می‌کند. شدت گرفتن آتش جنگاو را به جبهه‌های جنوب می‌کشاند. همان سال 1359 مورد اصابت گلوله دشمن قرارمی‌گیرد و در کارون سقوط می‌کند؛ چالاکی و جوانی را مدد می‌گیرد و خود را به‌ کمکبومیان منطقه از مهلکه می‌رهاند تا باشد و روزهای دیگری را هم بر دشمن حرام کند. خودش تعریف می‌کرده «زمانی که هلی‌کوپتر را زدند من احساس کردم در دامن بی‌بیفاطمه‌ الزهرا(س) هستم و ایشان چادرش را جلوی گلوله‌ها گرفته بود.»
سرهنگ خلبان شهید ابراهیمفخرایی، افسری رشید از خطه خراسان بود که متاسفانه آنگونه که باید مورد تجلیل وتکریم قرار نگرفته است. برادر وی جواد فخرایی نیز در لباس پاسداری از انقلاب اسلامیشربت شهادت نوشید.
شهید ابراهیم فخرایی به تاریخ 15 اسفند 1365 در عملیاتکربلای 5 ، بال در بال ملائک گشود. خاطره رشادت ایشان برای رهاندن یگان‌هایی ازمحاصره دشمن زبانزد سرداران پیشکسوت دفاع مقدس است. وی در سالهای نخستین جنگ،افتخار هم‌رکابی با شهید علی‌اکبر شیرودی را داشت.

[محسن مهابادی زاده]

درود بر سربازان مدافع وطن