نمی دونم چرا خیلی هامون (اول از همه خودم ) نسبت به نماز دقت لازم رو نداریم در حالیکه همه مون این حدیث مشهور را شنیده ایم که:
اولين چيزي كه از عبد به حساب كشيده مي شود نماز است اگر قبول شود بقيه اعمالش مقبول است و اگر مردود گردد بقيه اعمالش نيز مرود است. (اینجا)
یعنی اگر نمازمون رو رد کنند دیگه خیلی دلمون خوش نکنیم به خیلی از خوبی ها , قرض دادن ها , ذکر گفتن ها , زیارت رفتن ها و ... ما حتی با سبک شمردن نماز امکان مورد شفاعت قرار گرفتن رو از خودمون می گیریم (اینجا)
راستی , یک لحظه چشم هایتان را ببندید و تصور کنید :
تصور کنید روزی که همه ادعا می کنیم منتظر آمدنش هستیم فرا رسیده است . بله ... آقا ظهور کرده اند و منتظران حضرت , بی صبرانه و مشتاقانه خواهان پیوستن به جرگه یاران او هستند و آن گاه آقا ( همانند جدشان حسین (ع))ندا دهند: هرکس حقی بر گردن دارد برود .... مسلما منظورشان از حق هم حق الناس است و هم حق الله .... امیدوارم جز جماعتی نباشیم که بخاطر امروز و فردا کردن برای خواندن نمازهای قضایشان , با چشمانی اشکبار و دلی پر از حسرت , از همراهی با او جا می مانند .... آمین
علاقه مندی ها (Bookmarks)