یا مردم به شما خیره می‌شوند؟

[نارون1]

تحقیقات جدید در دانشگاه سیدنی نشان می‌دهد که افراد اغلب گمان می‌کنند دیگران به آن‌ها خیره می‌شوند، حتی زمانی که کسی به آن‌ها خیره نمی‌شود.

به گزارش ایسنا، هنگامی که مغز مردد است، بیشتر به نظر می‌رسد که به مالکش بگوید: «تحت نگاه خیره شخص دیگری است!»

به گفته پروفسور کولین کلیفورد، از مدرسه روانشناسی دانشگاه سیدنی، درک خیره شدن، توانایی است که مشخص می‌کند شخص به چه چیزی خیره شده و این یک سیگنال اجتماعی است که اغلب افراد آن را بدیهی می‌گیرند. این گمان که دیگران به ما نگاه می‌کنند ممکن است عادی باشد اما در واقع، فرایند ساده‌ای نیست زیرا مغز در پس این صحنه فعالیت بسیاری انجام می‌دهد.


برای این که افراد بگویند که آیا تحت نگاه خیره کسی هستند، به مکان مور نظر چشم دیگر اشخاص و جهت سر آن‌ها نگاه می‌کنند؛ این سرنخ‌های بصری به مغز ارسال می‌شود که در آن نواحی خاصی وجود دارند که این اطلاعات دریافتی را محاسبه می‌کنند.

با این حال، مغز فقط به طور مجهول، اطلاعات را از چشم‌ها دریافت نمی‌کند. این مطالعه نشان می‌دهد هنگامی که افراد دارای سیگنال‌های بصری محدودی هستند (مانند حضور در شرایط تاریک یا هنگامی که شخص دیگری عینک آفتابی به چشم دارد)، مغز آن چه را که "می‌داند"، می‌گیرد.

محققان حاضر در این مطالعه تصاویری از چهره‌ها را خلق کردند و از افراد خواستند که مشاهده کنند این چهره‌ها به کجا نگاه می‌کنند. نتایج این مطالعه نشان داد :

افراد به شدت معتقدند که دیگران به آن‌ها خیره می‌شوند، به ویژه هنگامی که مردد هستند. نگاه مستقیم می‌تواند نشان‌دهنده تسلط یا تهدید باشد و هنگامی که شخص مولفه‌ای را به عنوان تهدید درک می‌کند، نمی‌خواهد آن را از دست دهد؛ بنابراین این گمان که شخص دیگری به وی نگاه می‌کند، ممکن است یک استراتژی ایمن‌تر باشد.

همچنین نگاه مستقیم این سیگنال اجتماعی را می‌رساند که شخص دیگری می‌خواهد با ما ارتباط برقرار کند بنابراین سیگنالی برای تعامل قریب‌الوقوع است. همچنین شواهدی وجود دارند که بر اساس آن، نوزادان ترجیح می‌دهند نگاه خیره مستقیم داشته باشند و این نشان می‌دهد که این امر نوعی تعصب ذاتی است.


تحقیقات نشان می‌دهد افراد مبتلا به اوتیسم کمتر قادرند که بگویند تحت نگاه خیره دیگران هستند و از سوی دیگر، افراد دارای اضطراب اجتماعی تمایل بالاتری دارند که گمان کنند تحت نگاه خیره سایرین هستند.
جزئیات این مطالعه در مجله Current Biology انتشار یافت.