به گزارش فرهنگ نیوز، یکی از آداب ما ایرانیان که مورد تأیید اسلام نیز می باشد نوروز است. با نگاهی به روایات هم بزرگداشت این روز را می توان مشاهده نمود. فرهنگی که با توجه به ابعاد مثبت آن می توان قدمهای مؤثری در مسیر تکامل انسانی برداشت. به عنوان مثال صله ارحام یکی از امور سفارش شده در دین مبین اسلام می باشد که به برکت روزهای عید و نوروز جان تازه ای می گیرد. حتی خانواده های بسیاری که قطع ارتباط نموده اند به این بهانه ارتباط مجدد برقرار می کنند و تنها همین مورد برای ارزش پاسداشت این ایام کافی است. اما آیا همه سنت های این ایام مقدس است؟ با نگاهی اجمالی به سنن مرسوم در این ایام به این نتیجه می رسیم که بعضی از آنها نه تنها برخی از این سنتها ارزشی ندارد بلکه در ضدیت با آداب انسانی و اسلامی می باشد.
به عنوان مثال توجه به سبزه نوروز و مقید بودن برخی خانواده ها به تهیه این سبزه از کجا نشأت گرفته است؟ آیا تمام نکات لازم در آن در نظر گرفته شده است؟ سبزه های نوروز که از روزهای قبل از عید بذر آن آماده می شود و در کنار سفره هفت سین به عنوان یکی از سین ها گذاشته می شود، دیگر تبدیل به فرهنگی شده که نقد کردن آن به مذاق بسیاری از ما خوش نمی آید. بهتر است از نگاه آمار و ارقام به سرنوشت این سبزه ها نگاهی نو بیاندازیم. سبزه هایی که با مدیریت صحیح و تغییر مختصری در سبک زندگی اتفاقات دیگری را رقم می زند.سبزه های نوروز از نگاه آمار و ارقامبهتر است نگاهی گذرا به این روند بیاندازیم. فرض کنیم ۲۲ میلیون خانوار ایرانی اقدام به تهیه سبزه سفره هفت سین نمایند. اگر هر خانوار فقط ۲۰۰ گرم غله (گندم، عدس، ماش و...) استفاده كند، چهارمیلیون و چهارصد هزار كيلو گرم يا چهارهزار چهارصد هزار تن مي شود. معادل بار ۴۴۰ كمپرسي ۱۰ تنی می باشد! آیا موضوعی است که بتوان به راحتی از کنار آن گذشت؟ در اینفوگرافی ذیل شما می توانید مقایسه های بیشتر و دقیق تری را مشاهده کنید و وسعت این فاجعه را به شکل های مختلف و به خوبی نشان می دهند.
به منظور مشاهده اینفوگرافی به صورت کامل بر روی تصویر فوق کلیک نمایید.
با نگاهی دیگر مطابق آمار، سرانه مصرف سالیانه نان در ایران ۱۰۴ كیلوگرم است که برای هر خانوار ۴ نفره ۴۱۶ کیلوگرم می شود. که این میزان برابر با نان مصرفی سالانه ی بیش از۱۰۵۷۷ خانواده است که رقم قابل توجهی می باشد. به عبارتی سبزه هایی که روز طبیعت به روی ماشین هاست و در خوش بینانه ترین حالت به آبهای روان سپرده می شود نان مصرفی یک سال از یک شهرستان است که در اینفوگرافی فوق به تفصیل بررسی شد. سبزه هایی که در بین زباله ها دیگر نه به درد طبیعت و بازگشت به آن (تبدیل به کود گیاهی شدن) می خورد نه انسان.
با همین حساب سرانگشتی و ساده جای توجیهی برای انسان متفکر و اهل فهم و درک باقی نمی گذارد و این تنها یک مسیری بود که برای جلوگیری از این اسراف بزرگ به نظر می رسید. اینجا دیگری نه ربطی به دولت و نظام دارد و نه متولیان خاصی. فقط و فقط ما هستیم که باید با تغییر در یک فرهنگ نادرست و تبدیل آن به یک فرهنگ درست از قبیل صدقه یا لااقل استفاده از سبزی هایی که قابل استفاده انسان یا نهایتا دام و طیور باشد از ادامه این روند جلوگیری نمود. به ویژه در سالی که به نام حماسه سیاسی و اقتصادی نامگذاری شده است، توجه به معاش همنوعان و قدم برداشتن هر چند اندک در این زمینه لبیکی به این نامگذاری خواهد بود.