ویرایش توسط artadokht : 28th March 2013 در ساعت 02:30 AM
it takes years to build trust"
and a few seconds
"to destroy it
سلام
این قسمتش رو متوجه شدم. فهمیدم از چه لحاظی میگین. اما هدیۀ الهی بهتر نیست؟ یه هدیه ای که خدا داده و نباید به این هدیۀ زیبای الهی خیانت کرد. امانت یه حس غریبی به آدم میده انگار زن برا خودت نیست اما هدیه و لطف الهی بیشتر به آدم حس آرامش میده و چون هدیه از طرف خداست پس باید بیشتر دوستش داشت و امنیت خاطرش رو فراهم کرد.اینطور نیست؟
الهی؛ تشنگی ام را در کسب علم و عملم را در آنچه رضایت توست قرار بده.
آمین
مادر شرقی بعد از ازدواج سالها باید چشمش به دهن مادر شوهر باشه که چی دستور میده همون کاررو بکنه واگر مادر شوهر سیاستمداری باشه زیر پوستی زندگی پسر وعروس وتربیت نوش رو کنترل میکنه .بعد از سالها اگه اززیر یوغ مادر شوهر که برای همه کارش تصمیم میگرفته جون سالم به در ببره حالا بایدچشمش به دهن شوهر باشه که چه تصمیمی میگیره که مادره چی بگه چه کار بکنه چطوری بجه تربیت کنه تازه آخر سرهمه خوبیهای بچه ژنتیکیه وبه خاندان پدر رفته وبدیهاش نتیجه تربیت مادره البته این نظر تنها مختص پدرهای ایرانی نیست ونویسنده متن هم یک طرفه به قاضی رفته وفقط مادران را نیاز مند تربیت دوباره دانسته.واین نکته رو فراموش کرده که تو ایران مردها خودشونو مالک مطلق زن میدونن .وقبل از تربیت بچه زنهاشونو طوری مجبور و مرعوب میکنن که ناخود اگاه خواست اونها رو تو همه موارد از جمله تربیت بچه اعمال میکنن.
این نکته را هم ذکر کنم که اینکه میگن زن در دست مرد امانت هست، به این خاطر نیست که مثل امانت های دیگر باید روزی پسش بدهد، بلکه به این خاطر گفته شده که باید زن را مثل امانت نگه دارد و زن همیشه پیش شوهرش احساس امنیت بکند. حال اگر شما اسم هدیه روش میذارید، هیچ ایرادی ندارد، به شرطی که چنین تدائی نشود که هر گونه دخل و تصرفی که آدم به هدیه اش میتواند داشته باشد، برای خانمش نیز چنین دخل و تصرفی را قائل شود.
هدیه مال گیرنده است و میتواند هر طور که خواست با آن رفتار کند، اما امانت را باید صحیح و سالم حفظ کرد، زن نزد شوهر هم امانت خداست و هم دوست و رفیق عمرش
من که آمار بالا را با دور و بری های خودم مقایسه میکنم چه قدیمی تراش و یا نسل جدید خداییش حداقل 99% غلطه . واقعا شما دوستان چقدر از این دست فرزندان یا والدین اطرافتون هست؟![]()
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
خب آدما با خانمشون مثه هدیه برخورد میکنن اونی که متقی است مثه کسی که هدیه ای از طرف یه شخصیت بزرگی گرفته به اندازه ای به هدیه اش میرسه که به تکامل برسه مثلا جایی میزاره که از دسترس دزدها و غارتگرها و کسانی که احتمالا خرابش کنن یا تاثیر بدی روش بذارن در امان باشه یا اگه هدیه استعداد رشد داشته باشه تو محیطی قرار میده که بتونه راحت رشد کنه و همیشه به آب و نور و.. میرسه و از رشد علفهای هرز در اطرافش جلوگیری میکنه و...
اما اگه کسی متقی نباشه حتما فقط چندروزی براش جالب خواهد بود و بعد براش مهم نیس که این هدیه درچه محیط و مکانی باشه یا براش اهمیت نداره که رشد کرد یا نه و...
قبول دارین همه به چشم هدیه نگاه میکنن و رفتار با هدیه بستگی به شخصیت و اعتقاد به خدا داره؟و هرچه فرد متقی تر باشه بهتر زمینۀ نگهداری از هدیه رو فراهم میکنه؟
الهی؛ تشنگی ام را در کسب علم و عملم را در آنچه رضایت توست قرار بده.
آمین
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
نه اصلا غلط نیست.اگه آدمای کمی این اصول رو رعایت میکنن قرار نیس غلط باشه.البته دونستم منظورتون آدمایی هستن که این کارارو انجام میدن اما چنین آدمایی هستند. بنده یه دوستی دارم که زن و شوهر باهم برا نماز شب بیدار میشن و زندگی واقعا خوشبختانه ای دارند.این اصول هستند و کسانی هستند که رعایت می کنند.
ویرایش توسط عبدالله91 : 29th March 2013 در ساعت 02:16 AM
الهی؛ تشنگی ام را در کسب علم و عملم را در آنچه رضایت توست قرار بده.
آمین
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
میبخشین تا وقتی که شما به عنوان دختر شرقی یا ایرانی این اعتقاد رو داشته باشین آیا انتظار دارین چه زندگی نصیب شما بشه؟چه جور بچه ای تربیت کنین؟ هر کس همونطور زندگیش رو میسازه که بهش معتقد باشه. شما به این شکل زندگی اعتقاد دارین و یقین بدونین چنین زندگی رو خواهید ساخت. مادر شوهر یقینن دشمن شما نیست و یقینن شما هم دشمن ایشون نیستین.
ببینین خدا بشر رو اجتماعی آفریده و طبق این ویژگی از ارتباطهای متنوعی برخوردار است و مناسبترین شیوه برا ادامۀ زندگی معتدل بودن است طوری که به بقیۀ ارتباط ها صدمه نزند و این دستور خداست و اگر یکی از ارتباط ها قطع شود سنگینی اون ارتباط رو دوش بقیۀ ارتباط ها خواهد افتاد و بقیۀ ارتباط ها رو خدشه دار خواهد کرد.مثلا فرض کنین یه فردی از چندین طناب آویزان است و در مجموع این طنابها عامل تعادل اون فرد هستند یکی از این طنابها رابطۀ فرد با والدین است دیگری رابطه با همسر و دیگری با دوستان و دیگری برادر و خواهر و.... در بین این طنابها بعضی اصلی هستند مثه پدر و مادر و همسر. اگه یکی از این طنابهای اصلی خدای نکرده قطع بشود فشار این طناب روی اون یکی طناب اثر خواهد گذاشت طوری که به احتمال زیاد موجب پاره شدن اون یکی طناب خواهد شد.
متأسفانه بعضی از دخترها وقتی با پسری ازدواج می کنن اولین فکری که میکنن این است که فلان رابطه دشمن بنده است اما نمیداند که فلان رابطه هیچوقت نمی تواند جای او را پر کند چون اون رابطه محتوایی سوای محتوای این رابطه دارد. یا بعضی مادر ها هم همینطور. اما اینا قابل حل هستند و این به اعتقاد ماها ربط دارد.برای حفظ تعادل زندگی باید به تمامی روابط احترام گذاشته شود و باید بدانیم که این روابط هستند که عامل ایجاد روابط درست ما می شوند.هرچند بقیه درک نکنند ما باید درک کنیم و این بینش رو به نسل جدید انتقال بدهیم و وقتی طرفمون میبینه چقد ما روابط رو درک میکنیم حتما مارو بیشتر درک خواهد کرد و در این زمان جا دارد که عقاید افراد قدیمی را کنار بگذاریم.
ادامه پایین....
ویرایش توسط عبدالله91 : 29th March 2013 در ساعت 02:58 AM
الهی؛ تشنگی ام را در کسب علم و عملم را در آنچه رضایت توست قرار بده.
آمین
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)