قطع درخت در میدان مشق در هفته‌ی درخت‌كاری!
از شمشادهای سبز و جوان مقابل كتابخانه‌ی ملك كه بگذریم، تنه‌ی درخت‌های بریده‌شده به‌صورت پراكنده در باغچه‌های مقابل ساختمان‌های محوطه‌ی داخل میدان مشق به چشم می‌خورند و به نظر می‌رسد اتفاق نامطلوبی برای محوطه‌ی میدان مشق و عناصر آن كه براساس تابلوی نصب‌شده روی سردر باغ ملی در سال 1380 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید، در حال رخ دادن است.


همزمان با هفته‌ی درخت‌كاری، یكی از درختان محوطه‌ی میدان مشق‌ مقابل موزه‌ی ملی ملك قطع شد.
به گزارش ایسنا، فضای سبز محوطه‌ی میدان مشق،‌ هر روز كم‌رنگ‌تر می‌شود و جدیدترین ادعا برای این اتفاق، براده‌های چوبی است كه در اطراف تنه‌ی بریده‌شده‌ی درخت مقابل موزه‌ی ملی ملك ریخته شده‌اند.
از شمشادهای سبز و جوان مقابل كتابخانه‌ی ملك كه بگذریم، تنه‌ی درخت‌های بریده‌شده به‌صورت پراكنده در باغچه‌های مقابل ساختمان‌های محوطه‌ی داخل میدان مشق به چشم می‌خورند و به نظر می‌رسد اتفاق نامطلوبی برای محوطه‌ی میدان مشق و عناصر آن كه براساس تابلوی نصب‌شده روی سردر باغ ملی در سال 1380 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید، در حال رخ دادن است.


قطع درخت در میدان مشق

به گزارش ایسنا، میدان مشق (باغ ملی) از میادین تاریخی تهران با تاریخچه‌ای پر از مسائل سیاسی، اجتماعی، نظامی، فرهنگی و هنری است. این محوطه از بزرگ‌ترین میدان‌های نظامی بوده و سربازخانه‌ی مركزی در آن قرار داشته است و نظامیان در آن مشق نظام می‌كردند. این میدان در زمان فتحعلی‌شاه قاجار (1212 تا 1250 هجری قمری) ساخته شد و در دوره‌ی ناصرالدین‌شاه بین سال‌های 1264 تا 1313 ه‍جری قمری توسعه پیدا كرد.
دورتادور این زمین ساختمان‌هایی برای سربازان، فرمانده‌ها و تعدادی انبار تسلیحات ساخته شد و در گوشه‌ی جنوب شرقی نیز دروازه‌ای بنا شد. در زمان ناصرالدین‌شاه با گسترش تهران، میدان مشق در داخل شهر تهران قرار گرفت. در اواخر حكومت احمدشاه با قدرت گرفتن سردار سپه به‌عنوان یك افسر قزاق، تغییراتی در میدان و در ضلع جنوب شرقی قزاقخانهف یعنی در شرق دروازه و سردر كنونی ایجاد شد كه به «سردر ناصری» معروف شد. همچنین در نخستین سال‌های حكومت رضاشاه این میدان با تغییراتی كه در آن به‌وجود آمد به «باغ ملی» تغییر نام یافت و سردر ناصری نیز تخریب و به جای آن، بنای جدیدی به نام «سردر باغ ملی » ساخته شد.
در این میدان، عناصر تاریخی مانند سردر باغ ملی، موزه‌ی ملی ایران، كاخ شهربانی، توقیف‌گاه كه نام‌های دیگر آن زندان موقت شهربانی، زندان زنان، بازداشتگاه كمیته‌ی مشترك ضد خرابكاری ساواك شهربانی (موزه‌ی عبرت ایران) است، اداره‌ی پست (موزه‌ی ارتباطات)، ساختمان شماره‌ی 3 وزارت امور خارجه (شركت نفت ایران و انگلیس سابق)، ساختمان قدیمی بانك سپه، موزه‌ی 13 آبان، كتابخانه‌ی ملی، كاخ وزارت امور خارجه، عمارت ثبت اسناد و املاك، مركز قزاقخانه (سازمان خدمات درمانی نیروهای مسلح فعلی)، ساختمان شماره‌ی 7 وزارت امور خارجه (باشگاه افسران سابق)، ساختمان شماره‌ی 8 شرقی و غربی وزارت امور خارجه، بنای وزارت جنگ سابق (بیمه و بازنشستگی نیروهای مسلح فعلی)، ساختمان هنرستان دختران یا مدرسه‌ی كودكان بی‌سرپرست قرار دارند.
10 فروردین‌ماه 1382 هیأت وزیران به استناد اصل 138 قانون اساسی، مصوبه‌ای را تصویب كرد كه به موجب آن، همه‌ی نهادهای دولتی مستقر در میدان مشق بین خیابان‌های امام (ره)، فردوسی، سی تیر و سرهنگ سخایی موظف شدند ساختمان‌های خود را برای گسترش موزه‌ی ملی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری واگذار كنند. این مصوبه با هدف نگهداری صحیح از موزه‌ی ملی، موزه‌ی تاریخ اطلاعات، مجموعه‌ی باغ ملی و موزه‌ی گمرك پیشنهاد داده شد؛ اما تا كنون این مصوبه به‌شكل كامل اجرا نشده است و بخش عمده‌ای از میدان مشق همچنان در اختیار وزارت امور خارجه قرار دارد.
قطع درخت در میدان مشق - عكس از سمیه ایمانیان


قطع درخت در میدان مشق - عكس از سمیه ایمانیان


قطع درخت در میدان مشق - عكس از سمیه ایمانیان