تحليل الگوي مديريتي شهر تهران

[نارون1]

تحليل الگوي مديريتي شهر تهران

نظريان اصغر, رحيمي محمد*

* دانشگاه آزاد تهران، واحد علوم و تحقيقات

انتخاب نوع مدل مديريت شهري، بازتابنده نگرش حاکم بر تنظيم روابط شورا و شهرداري و مهم تر از همه، بيانگر ميزان مشارکت و قدرت اجرايي است. يکي از گفتمان هاي مهم در تعيين مدل مديريتي برتر، تعيين چگونگي اداره شهر و قرارگيري قدرت در دست مديران شهري است. از سوي ديگر، مدل اداره شهر رابطه نزديکي با حل يا ايجاد مسائل شهري دارد. از بررسي مدل مديريت شهري در کلان شهر تهران چنين برداشت مي شود که نوع مدل مديريت شهري در ايران، مدل شورا - مدير شهر است. تحليل الگوي مديريتي تهران و ويژگي هاي اين نوع مدل در ايران، به ويژه انتصابي بودن شهردار، سبب وابستگي شديد عناصر مدل مديريت شهري به ساختار کلان قدرت شده و اين روند به نوبه خود فقدان و کمبود نهادهاي مدني و مشارکت مردمي را تشديد کرده و موجب تبديل شدن عرصه مديريت شهري به يک عرصه تجديد قدرت براي گروه هاي قدرت سياسي در سطح ملي شده است. بنابراين مدل شورا - شهردار قوي، به عنوان الگوي مناسب توصيه مي شود تا با بهره گيري از اين الگو، به دليل دارا بودن رويکرد جمع گرايانه و مشارکتي که در حل مسايل شهري دارد، در سطوح فراملي با تاکيد بر کاهش نقش دولت مرکزي و در سطوح محلي، تقويت جايگاه و نقش مديريت محلي و مشارکت اجتماع محلي، حاکميتي چند سطحي و چند عاملي را براي مديريت شهري کارآمد و اثربخش توصيه کند و همچنين اين مدل با استفاده از معيارهاي منتج از مباني نظري حکمروايي شهري و برخي از معيارهاي مرتبط ديگر، سبب تقويت شاخص هاي حکمروايي شهري (مشارکت شهروندان، مسووليت پذيري و پاسخ گويي و عدالت) و نيز ارتقاي برخي ديگر از شاخص هاي مورد توجه، چون اقتدار مجموعه مديريت شهري، قدرت و اقتدار شهردار، هماهنگي و همکاري بين شورا - شهرداري، تخصص گرايي در بدنه شهرداري، قدرت نظارتي و قانون گذاري شورا و ثبات در مديريت شهري خواهد شد و وابستگي به عناصر قدرت سياسي سطح ملي را کاهش يا از بين مي برد. بدين ترتيب مدل شورا - شهردار قوي، به طورکلي براي تقويت نهاد مديريت شهرتهران ارزيابي شده است.

كليد واژه: مديريت شهري، الگو (مدل) مديريت شهر، حکمراني شهري، مدل شورا - مدير شهر، مدل شهردار قوي