ناطق نوری چگونه شهردار تهران را بركنار كرد؟
یكی از متفاوت ترین سرنوشتها را شهردار سی و هشتم پایتخت تجربه كرده وقتی ناطق نوری وزیر وقت كشور وقت به صورت سرزده به ساختمان شهرداری تهران می رود و در چند ساعت او را بركنار میكند.
تهران تاكنون 57 شهردار را به خود دیده است، از میزا عباس خان مهندس باشی در 1287 تا محمد باقر قالیباف كه از سال 84 تا كنون كلید پایتخت را در دستان خود نگه داشته است. هریك از این شهرداران سرنوشت خاص خود را داشته اند، از اعدام گرفته تا زندان،از رفتن به مجلس گرفته تا رئیس جمهور شدن.
ورق زدن صفحات روزنامه های كشور در سال 61 نشان میدهد یكی از متفاوت ترین سرنوشتها را شهردار سی و هشتم پایتخت تجربه كرده كه دوران مدیریتش تنها یكسال دوام آورده و دست آخر هم با حكم وزیر وقت كشور مجبور به ترك ساختمان شهرداری تهران شده است.
علی اكبر ناطق نوری وزیر وقت كشور وقت به صورت سرزده به ساختمان شهرداری تهران می رود و پس از نماز جماعت به اذعان به اینكه شهردار با آرمان های انقلاب همراه نیست و دیگر نباید در شهرداری شاهد پارتی بازی باشیم حكم به بركناری غلامحسین دلجو می دهد.
دلجو از مهر 60 تا مهر 61 شهردار پایتخت بود و او در آغاز قول داد همه انبارهای بزرگ عمومی و خصوصی را به خارج شهر منتقل كند اما بیش از همه سخنرانیش به زبان عربی در اجلاس شهرداران پایتخت های كشورهای اسلامی در ذهن ها باقی ماند. او در بازگشت به تهران در پاسخ به خبرنگاران اجتماعی روزنامه ها كه سوژه قابل تأملی یافته بودند و در این باره از او سؤال می كردند گفت «زبان دوم ما در این كنفرانس به دلایل مكتبی و سیاسی زبان عربی بود كه این عمل نتیجه مثبتی به همراه داشت!»
پس از دلجو این محمد كاظم سیفیان بود كه با 47 سال سن و مدرك مهندسی معماری بر صندلی شهرداری پایتخت نشست تا پنجمین شهردار پس از انقلاب تهران باشد، هرچند سیفیان نیز تنها چند ماهی بیش از دلجو میهمان ساختمان شهرداری تهران بود و پس از حسین بنكدار با سابقه مبارزات انقلابی جایگزین او شد.
دلجو چهارمین شهردار تهران پس از انقلاب بود كه در سال 1323 به دنیا آمد . بعدها در وزارت كشور و وزارت پست و تلگراف و تلفن نیز دارای منصب هایی بود و بین سال های 69 تا 73 هم به عنوان مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره بیمه ایران منصوب شد.دلجو 13 ماه شهردار تهران بود و اكنون سال هاست كه به فعالیت های علمی مشغول است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)