به گزارش خبرنگار وب دا، دكتر نسرين اميري، فوقتخصص روانپزشكي كودك و نوجوان با بیان این مطلب اظهار داشت: بازي يكي از نيازهاي اساسي كودكان و اصليترين فعاليت كودك به شمار ميرود كه در عين سرگرم كردن او، كاركردهاي مهم ديگري نيز دارد كه هريك از اين كاركردها به جنبهاي از زندگي كودك مربوط ميشود كه او را براي ورود به زندگي بزرگسالي آماده ميكند. وی افزود: خيلي اوقات بچهها با وسايل بازيشان رابطه عاطفي برقرار ميكنند كه در سنين پايين طبيعي است، اما والدين نیز باید طرز برخورد با اسباب بازي كودك را بدانند مثلا دست عروسك كودك شكسته، نبايد بگويند اشكالي ندارد و يكي ديگر برايت ميخرم، در اين مواقع بايد عاطفه نشان دهند، متاسف شوند و سعي كنند دست عروسك را درست كنند، اين رفتار ميتواند به رشد عاطفي كودك در آينده كمك كند. عضو هيأت علمي دانشگاه علوم بهزيستي تهران با بیان این که بچهها اسباب بازيها را جاندار فرض ميكنند، تصریح کرد: مهم است كه مسئوليت اسباب بازيشان را به خودشان بدهيم، با اين رفتار الگو دادن و نقشپذيري را در كودكان تقويت ميكنيم. اين موضوع به كودك كمك ميكند نسبت به نقشهايي كه در بزرگسالي خواهد داشت، مسئوليتپذير باشد. وی خاطرنشان کرد: بازي، انعكاسي از فعاليتهاي دروني كودك و ميل به خوشي، آزادي و رضايت است كه صفا و آرامش را به ارمغان ميآورد. دکتر امیری یادآور شد: والدين نبايد تعيينكننده نوع و شيوه بازي باشند، بلكه بهتر است شرايط سالم بازي را فراهم و خود به عنوان همبازي شركت كنند و اجازه دهند تا كودك با قدرت خلاقيت خود بازي را اداره كند. بازي براي بچه مانند زندگي براي آنهاست، پس با بازي بچهها جدي برخورد كنيم. /
http://webda.behdasht.gov.ir/index.aspx?siteid=326&pageid=32628&newsview=81848
علاقه مندی ها (Bookmarks)