اولین پرتو کششی واقعی ساخته شد

[Easy Bug]

محقان دانشگاه سنت اندروز و موسسه ابزارهای علمی در جمهوری چک موفق به ساخت یک پرتو کششی واقعی برای استفاده در آزمایشات پزشکی شده‌اند.






به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اگرچه شیوه‌های دستکاری نور از دهه 1970 وجود داشته، اما محققان اظهار کرده‌اند این اولین بار است که یک پرتو نور برای کشیدن اجسام به سمت منبع نور مورد استفاده قرار گرفته است؛ حتی اگر در مقیاس میکروسکوپی باشد.



در فیلمهای علمی تخیلی، یک پرتو کششی در حقیقت شیوه‌ای بوده که از یک پرتو نور برای کشیدن اجسام بزرگ مانند فضاپیماها استفاده می‌شود.


به گفته محققان، این لیزر می‌تواند کره‌های ریز پلی‌استایرن معلق در آب را حرکت دهد.


تغییر شیوه قطبی شدن نور می‌تواند جهت حرکت کره‌ها را تغییر دهد.


آنها همچنین دریافتند که این کره‌ها در اندازه‌های خاص، خود را در زمان حرکت به شکل ردیفهای مرتب چیده و با خود نور به هم متصل هستند.


امید است که این دستاورد بتواند به آزمایشات کارآمدتر پزشکی مانند آزمایشات نمونه‌های خونی منجر شود.


معمولا هنگامی که ماده و نور به تعامل با هم می‌پردازند، جسم جامد با نور هل داده شده و در موجی از فوتون دور خواهد شد.


این نیروی تابشی برای اولین بار توسط یوهانس کپلر در زمان مشاهده دور شدن دنباله دنباله‌دارها از خورشید شناسایی شد.


در سالهای اخیر، محققان دریافته‌اند درحالیکه این مورد پر اهمیتی برای بیشتر حوزه‌های نوری است، فضایی از پارامترها در زمان وارونه شدن این نیرو وجود دارد.


آنها اکنون مدعی شده‌اند که توانسته‌اند اولین اجرای آزمایشی این مفهوم را به همراه چند کاربری در فوتونیک زیست پزشکی و رشته‌های دیگر به نمایش بگذارند.


محققان یک لیزر را از میان یک عدسی شلیک کردند که سپس به یک آینه برخورده و دوباره بازگشته بود. این پرتو بازتابی با پرتو ورودی تداخل پیدا کرد. در این خلال، دانشمندان کره‌های پلی استایرن را در آب در مسیر مستقیم پرتوهای لیزر معلق کردند.


این پرتوها، کره ها را بطور عمودی در محل نگذاشته و هر نیروی کششی یا فشاری این کره ه‌ها را به سمت چپ و راست حرکت می‌داد.


به گفته دانشمندان، به دلیل وجود شباهت میان دستکاری ذرات صوتی و نوری، این مفهوم می‌تواند الهام‌بخش پژوهشهای جالب در آینده در حوزه های خارج از فوتونیک باشد.


دانشمندان شرایط خاصی را شناسایی کرده‌اند که در آنها اجسام با میدان نیروی پرتو کششی نگهداشته شده و خود را برای شکل گیری به صورت یک ساختار که از یک پرتو قوی‌تر ایجاد شده، از نو مرتب می‌کنند.