چجوری متوجه شدی که پزشکه قصد سرقت علمی داشت؟!
اعضای هیئت علمی؟ پس 14 نفر طرح شما رو تایید کردن درسته؟
بگذریم...
ببینید دوست من، شما اگر نامه از پزشک خاصی و یا شخص برجسته ای داشته باشین، من شک ندارم 100 درصد که چه عرض کنم، 1000 درصد مطمئن هستم مرکز رشد خیلی از دانشگاه ها (حداقل اونایی که من باهاشون کار کردم) شامل شریف، تهران و امیرکبیر به راحتی حمایتتون میکنن، بیش از اونچه که فکرش رو بکنی (حمایت از نوع امکانات مکانی، علمی، و سرمایه لازمه برای تولید نمونه)
بابا داری میگی 14 تاییدیه رسمی، این الکی نیست، شما طرحت رو به همراه تمامی نامه ها بفرست برای مراکز پژوهشی (اگر در ارتباط با موارد پزشکی هست من پیشنهاد میکنم بیشتر دنبال دانشگاه تهران باش)
اگر میبینی باز ریسک سرقت طرحت وجود داره میتونی بخشی از فرمول طرحت رو حذف کنی (تو مقالت اعلام کنی) اونوقت با دانشگاه ارتباط برقرار کنی...
خلاصه: راه خیلی سادست، اگر من جای شما بودم اینکار رو میکردم
1- میرفتم سایت دانشگاه تهران، 2- اساتید دانشکده مهندسی پزشکی رو پیدا میکردم (مربوط به طرح) 3- زمینه کاری تمام اساتید رو بررسی میکردم ببینم کدومشون قدرت کار کردن رو دارن 4- شخص رو پیدا میکردم و اول طرح رو براش میفرستادم (مقاله) البته جزئی از فرمول رو حذف میکردم و از خود استاد می خواستم که به عنوان استاد مشاور و یا استاد راهنما در پروژه با من همکاری کنه 5- با خود استاد تماس تلفنی برقرار میکردم و ازش می خواستم که طرح رو که به ایمیلش فرستادم بررسی کنه. 6- اینجا اگر استاد موضوع طرح به زمینه کاریش بخوره، از خداش هم هست که در یک پروژه که نهایتا میشه ازش یه isi بیرون کشید همکاری کنه
پی نوشت: این مراحلی که برات نوشتم رو خودم بارها و بارها انجام دادم و دقیقا عین تجربه خودم و بهت گفتم... (البته برای پروژه های دیگه ای بود) من حتی با این روش، با استادی از دانشکده تجارت دانشگاه هاروارد همکاری چند ماهه داشتم، خیلی راحت باهم همکاری داشتیم و در نهایت ایشون به اونچیزی که میخواست رسید منم به اونچیزی که می خواستم رسیدم...
یه کار دیگه هم میتونی بکنی. اونم به روش گالیله و دانشمندا عمل کنی، کل طرحتو بنویس بعد یه جاهاییشو توی متن کپی که میخوای ارائه بدی تغییر بده یعنی اشتباه بزار تا اگه سرقت شد طرف به جایی نرسه. و کاری کن که دانشگاه تشنه ت بشن بیان سمتت. این راه موفقیته.
جالبه این همه راه رفتی و مینالی اگه جای من بودی چه کار میکردی...خوش به حالت بخدا...
کانال ایده داستان را در تلگرام دنبال کنید... ideh_dastan@
نقل قول به Zahra.at:
فکر اینکه الان برای ISI مقاله بفرستی رو از ذهنتون بیرون کنین خیلی منطقی تر هست اگه دوست داری دلیل چرا رو بدونی میتونی یه سر بری به این سایت:
http://www.applyabroad.org/forum/for...A7%D9%84%D9%87
خوب بررسیش کن، اونوقت فکر کنم دید بهتری نسبت به ژورنال ها و کنفرانس های بین المللی پیدا کنی...
پی نوشت: 1- من اکیدا پیشنهاد میکنم تمام تلاش و وقتتون رو بزارین برای رفتن دانشگاه، کسی تو این سن از شما انتظار مقاله دادن نداره...
2- مقاله، اختراعات و فعالیت های پژوهشی، به نوعی رزومه شما رو قوی میکنه. تو سن شما رزومه زیاد معنی نداره، به عبارت دیگه شما تازه اول راه هستی، حتی اگر بخوای برای ادامه تحصیل در خارج از کشور اقدام کنین، چندین سال وقت دارین کارای پژوهشی انجام بدین. مهمترین چیز الان باید برای شما وارد شدن به دانشگاه باشه (الباقی رو تو دانشگاه بهت یاد میدن)
3- خیلی خوبه که از الان حس پژوهش داری، امیدوارم تو دانشگاه همینجوری باشی...
- - - به روز رسانی شده - - -
نقل قول به Zahra.at:
فکر اینکه الان برای ISI مقاله بفرستی رو از ذهنتون بیرون کنین خیلی منطقی تر هست اگه دوست داری دلیل چرا رو بدونی میتونی یه سر بری به این سایت:
http://www.applyabroad.org/forum/forumdisplay.php?72-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D9%87
خوب بررسیش کن، اونوقت فکر کنم دید بهتری نسبت به ژورنال ها و کنفرانس های بین المللی پیدا کنی...
پی نوشت: 1- من اکیدا پیشنهاد میکنم تمام تلاش و وقتتون رو بزارین برای رفتن دانشگاه، کسی تو این سن از شما انتظار مقاله دادن نداره...
2- مقاله، اختراعات و فعالیت های پژوهشی، به نوعی رزومه شما رو قوی میکنه. تو سن شما رزومه زیاد معنی نداره، به عبارت دیگه شما تازه اول راه هستی، حتی اگر بخوای برای ادامه تحصیل در خارج از کشور اقدام کنین، چندین سال وقت دارین کارای پژوهشی انجام بدین. مهمترین چیز الان باید برای شما وارد شدن به دانشگاه باشه (الباقی رو تو دانشگاه بهت یاد میدن)
3- خیلی خوبه که از الان حس پژوهش داری، امیدوارم تو دانشگاه همینجوری باشی...
در حال حاضر 3 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 3 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)