سلام مجدد به تمامی دوستان .ممنونم که در این مدت کم چه به صورت خصوصی و چه تو تاپیک به بنده راهنمایی دادن وباعث شدن تا حد زیادی از بار روانی که داشتم رهایی پیدا کنم. من ادم ضعیفی به لحاظ شخصیتی نیستم ویا اینکه نتونم چیزی رو صراحتا به کسی بگم . اتفاقا برعکسه ولی این موارد که عرض کردم در مورد دوستان به ظاهر صمیمی !!!! بود که بالاخره حد اقل 15 سال با هم رفیق بودیم و من یک حالت رودربایستی رو داشتم . البته به قول دوستان احتمالا تلقی بنده وشناخت بنده از دوستی ناقص بوده و اصلا اشتباه میکردم که اونا رو دوستخودم میدونستم البته تاریخ دوستی ما!!! بر میگرده به سنین پایین و این دوستی در سنین بالا اتفاق نیفتاده که بخوام شناخت خوبی داشته باشم یا نه . من طوریم اگه با کسی دوستی کنم جونمم میذارم پاش اما در مورد شخصیت اون به ظاهر رفیق ها اشتباه میکردم .البته خوشبختانه دوستان بسیار زیادی پیدا کردم چه در دانشگاه چه محل زندگی که چون با شناخت تمام انتخابشون کردم همین الانشم امتحان خودشونو برام در جاهای حساس پس دادن. انشالله بتونم از راهنمایی های تک تک دوستان استفاده کنم
علاقه مندی ها (Bookmarks)