دروغ چقدر در جامعه رواج دارد؟

دروغ سر منشاء همه بدی هاست و عدالت در آن گم شده و نادیده گرفته می شود.

[-] اندازه متن [+]

جام خانواده به نقل از وب سایت "آهنگر"؛ دروغ سر منشاء همه بدی هاست و عدالت در آن گم شده و نادیده گرفته می شود؛ چه بسا یک دروغ جامعه ای را از مسیر حقیقت دور کرده و به گمراهی بکشد. در بسیاری از مواقع دورغ باعث فتنه می گردد که در فرهنگ اسلامی دروغگو را دشمن خدا دانسته اند و این مقدار، این حرکت زشت (دروغگویی) را بد می دانند.

متأسفانه در جامعه بشری این رفتار زشت وجود دارد و در بسیاری از موارد به عنوان ابزاری دلخواه از آن استفاده می کنند که این عمل ناپسند حتی در پیروزی بر رغیب به عنوان یک ابزار کارساز استفاده و با نهایت بی رحمی به کار می گیرند. یکی دیگر از زشتی های این حرکت ناپسند، اعمال رفتار زشت که در قالب زیبایی، به خورد مردم داده و آنچه را که خود می خواهند، از آن برداشت مثبت کرده و از آن در مسیر خواسته خود استفاده می کنند.

بسیاری از دروغگویی ها که انسان مجبور می شود آن را به کار گیرد بر اثر بی عدالتی ها، کم کاری ها و فرار از مسئولیت، فرار از قانون و نابسامانی های خانوادگی و اجبار اجتماعی و زیاده خواهی ها می باشد، که باید ریشه همه این عوامل شناسایی و موضوع کاملاً تحت بررسی کارشناسانه و عوامل آن گردد و حتی دروغ گویی را می توان به عنوان یک بیماری دانست که در وجود فرد دروغگو به طور پنهان و آشکار وجود داشته باشد و یقیناً باید گفت بیماری دروغگویی یک نوع بیماری واگیر دار می باشد که چنانچه درمان نشود اکثریت جامعه از آن آسیب خواهند دید لذا عرض می کنیم رواج دروغ در جامعه ریشه های فراوانی دارد که می توان بد قولی و بی تعهدی را یکی از عوامل دروغگویی بدانیم. چنانچه به آن بی توجهی گردد جامعه از هم گسیخته و دیگر جمع آوری آن به سرعت انجام پذیر نخواهد بود در بعضی مواقع قوانین به گونه ای تصویب شده که در هر جغرافیایی و یا فرهنگی اعمال آن یکسان نخواهد بود و می بایستی در اینگونه قوانین تجدید نظر شود که مردم با اجبار متوصل به دروغ نشوند و همانطور که دروغ بسیار زشت و ناپسند در دیدگاه اسلام و عقلا می باشد و حقایق را به زشتی می پوشاند در مقابل آن راستگویی بسیار سفارش و مورد تأیید بزرگان دین و اجتماع می باشد؛ هر چند در مواردی معدود راستگویی که باعث فتنه و آشوب گردد، در این مواقع دروغ مصلحتی تجویز شده و یا از راست گویی در آن موارد پرهیز گردد و مجدداً عرض می کنم باید به سراغ کارشناسان امور، که در این زمینه به شناخت کامل با آگاهی و آشنا هستند برویم تا با اخلاق اسلامی ایرانی موضوع را بررسی و آن را در جامعه به شکل یک فرهنگ عمومی در آورده و به نحو احسن به کار گرفته تا به نتیجه قابل قبولی برسیم.

موضوعی که در پایان تذکر آن بسیار لازم است مراقبت مسئولین از گفتار دورغ، هر چند به نظرشان لازم باشد که از دروغ استفاده کنند باید در آن موارد نیز هشدار جدی داده شود که چنانچه آنها خدای ناکرده از امر دروغ استفاده و پیروی کنند، دیگران به مراتب از این عمل استفاده خواهند کرد و دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شود و دروغگوی در جامعه جای صداقت را خواهد گرفت.

"شفاف" در این رابطه افزود: سید رضا اکرمی نماینده اصولگرای مجلس هشتم گفت: اگر در یک جامعه اصول اخلاقی از جمله صداقت نهادینه نشود احتمال رواج دروغ در آن جامعه زیاد خواهد بود بنابراین ما باید کاری کنیم که صداقت را نهادینه کنیم و دروغ را منفور و مترود دین، عقل و تجربه معرفی کنیم و جامعه به سمت تشویق راستگویان و تنبیه دروغ گویان برود تا اینکه دروغ ریشه کن شود و یا به حداقل برسد.

وی خاطرنشان کرد: ما باید این مسایل را از درون خانواده دنبال کنیم تا آموزش و پرورش رسانه ها نماز جمعه که جامعه را به سمت درستی ببریم. همه باید دست به دست هم بدهند و رسانه ها هرکدام به نوبه خود باید سرمایه گذاری کنند و جامعه را به سمت صداقت و احترام ببرند.البته مسئولین هم باید به سهم خودشان سعی کنند تا دروغ ریشه کن شود.