چیزی وارد معدن میشه تنها دی اکسید کربنه که یک گاز با ظرفیت ویژه گرمایی بالا و غیر قابل اشتعاله.
مکنده ها هم این گاز می چرخند.در واقع توربینی خواهند بود و گاز خروجی از یک واحد پیل سوختی کربنی مستقیم که داغ و پر فشار هست بکار گرفته میشه.
برای این فشار رو پایین میاریم که گاز نه تنها به دیوار ها نفوذ نکنه بلکه باعث خروج کک و قطران از زغالسنگ بشه.
با این کار خلل و فرج سنگ ها پر میشه و گازی درونش گیر نمی کنه.
...................
ببینید اگر بخوایم این طرح رو اجرا کنیم نیازی نیست نگران این مسائل باشیم چون بلاخره یه جوابی براش هست.
برای همین گفتم این طرح بهتره که وارد پژوهشکده ها و دانشگاه ها برای تحقیقات بشه.
راستش من هم همین فکر رو میکنم!
قرار نیست از بین جامدات هوا بکشیم بیرون
قرار نیست با کمپرسوری که داخل معدن باشه هوارو بیرون بکشیم
قرار نیست توجیه اقتصادیشو بررسی نکنیم
هوای فشرده رو میشه تا 20 اتمسفر فشرده کرد شما نگران شدنش نباشید (گرچه لازم نیست هوارو اصلا فشرده کنیم!!!)
معدن رو تا جایی کارگران پیش میرند که از کنار سطح مشخصی از رگه های ذغال سنگ رد بشند نه اینکه اصلا وارد معدن نشه فردی
بعد از اینکه به حجم مشخصی رسید معدن و داخلش به اندازه ی کافی حجم و سطح در دسترس داشتیم
اون زمانه که کارگران از نعدن خارج میشند و معدن ایزوله میشه
بعد هوای داخل این محیط ایزوله رو میشه خیلی راحتتر کمفشار کرد(به همون دلیلی که میگید گاز رو نمیشه از بین سنگها کشید بیرون)
البته این ایده ی من نیست و من مسئول شدن یا نشدنش نیستم برای همین سوال کردم نفوذ پذیری خاک باید چقدر باشه و کاهش فشار به چه مقدار خواهد بود؟
این کاهش فشار که اعمال شد همزمان یا بعد از اعمال کاهش فشار به میزان معین گاز دی اکسید کربن با شرایطی که صاحب طرح میگه تزریق میشه و از طرفی مکنده ی هوا که عمیقترین قسمت معدن هست شروع به مکیدن مونوکسید کربن حاصله میکنه که البته به راحتی از هوای معمولی قابل تشخیص هست چون بعد از چند سیکل متوالی هوای عادی ای باقی نمیمونه که بخواد مشکلی ایجاد کنه و فقط ترکیب مشخصی از مونوکسید و کربن دی اکسید وجود خواهد داشت
توجیه اقتصادیش هنوز برای من هم مشخص نیست و به نظر خودم توجیهی نداره اما باید بررسی بشه و با تخمین نمیشه گفت
http://news.iranema.ir/ سامانه هوشمند جمع آوری و انتشار اخبار روز ایران
نه ما از عمیق ترین نقطه معدن گاز دی اکسید رو وارد می کنیم و با یک یا چند مکنده بسته به تعداد خروجی های معدن گاز مونوکسید کربن رو بیرون می کشیم.
به هر حال باید یه تعادلی ایجاد بشه چون قراره معدن کار یه راکتور رو برای ما انجام بده.
من این طرح رو کنار نمیزارم و بازم میگم باید به عنوان یه راه حل روش حساب بشه حتی اگه توجیه فنی و اقتصادی نداشته باشه.
من منظورم ورودی مکنده هست نه کل مکنده!
ورودی مکنده رو میشه با 1 لوله ی 1اینچی تا عمیقترین نقطه برد!
برای این میگم باید عمیقترین نقطه باشه چون 1لحظه اشتباه کردم و برعکس گفتم!!!
چون فکر کردم مونوکسید کربن سنگینتر از دی اکسید کربن هست و برای اینکه مونوکسید خالصتری بگیریم گفتم باید پایینترین نقطه باشه
ولی حالا اصلاح میکنم و میگم محل تزریق دی اکسید کربن باید پایینترین نقطه باشه و محل مکنده ی مونوکسید کربن باید بالاترین نقطه باشه
تا تمام مونوکسیدهای تولیدشده به دلیل چگالیشون بالا تر از دی اکسید قراربگیرن و بشه خالص تر جذبشون کرد
ولی همونی هم که گفته بودم نگفتم کل دستگاه مکنده رو دفن کنیم تو محل معدن!!!
http://news.iranema.ir/ سامانه هوشمند جمع آوری و انتشار اخبار روز ایران
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)