هرگاه به آسمان نگاه میکنم
یک اثر ، یک رد ، یا حتی یک نقطه ی کوچک کافی ست تا یاد تو را به ذهن من بیاورد
نمیدانم !
شاید خودم برای به یاد تو بودن ، دنبال بهانه ام ،
اما ...
این بهانه ها چقدر بیکارند ...
عجیب جلوی چشمانم زیاد می شوند
می دانم کمی رقت انگیزم ...
ولی ایمان دارم ،
که تو هم با بهانه ها زندگی میکنی ،
و شاید کمی رقت انگیز تر از من ...
خرده نگیر ،
عاشقانه های من هیچوقت
محتوا ندارند ...
تنها ، واژه هایی ، پر بهانه هستند ...
علاقه مندی ها (Bookmarks)