به بهانه زادروز نیما

[م.محسن]

میرزای دل خون دره درد و داد / و گب ولی مه زخم دشت ضمات
ترجمه:دل میرزا پر خون است و پر درد ولی سخن او برای زخم من مرهم است.

مگه تِره نوننه خاره شعر بو کنایه و تشبیه و جور و جر بو
ترجمه: مگر به تو نمی گویند که شعر خوب بگو که تشبیه و کنایه و صنایع ادبی داشته باشد.


چه نونه زلف یار اتی قشنگِ ککّی و بلبل ، ملوس و ملنگِ
ترجمه: چرا نمی گویی که زلف یار اینگونه قشنگ است مرغ کوکو و بلبل ملوس و ملنگ است


چر پی مُد نشونه ایسم نیارنه؟ یا بادکنک مدرنیسم نیارنه؟
ترجمه: چرا همواره مد روز از ایسم ها نمی گویی؟ یا چرا بادکنک مدرنیسم را نمی آوری؟


هنیشتکا هرسکا شعر نونه در غم زیک هسّکا شعر نونه
ترجمه: شعرهای نشسته و ایستاده نمی گویی در غم استخوان پرنده زیک شعر نمی گویی؟


هی گنه پارپیرار خب با مزه نونه شعر نو و سپید و تازه
ترجمه:هر دم حرفهای پارپیرار را بامزه می گویی. چرا شعر نو و سپید و تازه می گویی.


والله دمه درو زنّه گنه نا بو که چنّه بَلَده شعر نیما
ترجمه: به خدا می دانم که دروغ می گوید، می گویی اینطور نیست؟ از او بپرس چه مقدار شعر نیما را می داند.


نیما تا که یوش دوه خل علی وه بمرد پی گته ، گته مردی وه
ترجمه: نیما هم تا وقتی در یوش بود او را علی دیوانه میخواندند.پس ازمرگش گفتند او آدم وبزرگی بود.
اونم به دولت سه چهارتاغریب نیمای آفتاب مازرون نصیب
ترجمه: آن هم به دولت سه چهار نفر غریبه آفتاب نیما نصیب مازندران شد.

دهکده جهانی پارپیرار