محققان تازگي به اين نتيجه رسيدهاند که دوزهاي بالاي سيمواستاتين به طور موثر و قابلتوجهي آتروفي مغز را کاهش ميدهند و پيشرفت ناتواني اين بيماران را براي مدت 2 سال در بيماران مبتلا به مالتيپل اسکلروزيس پيشرونده ثانويه آهسته ميکنند. در اين تحقيق که به صورت کارآزمايي باليني انجام شده، 140 بيمار روزانه 80 ميليگرم سيمواستاتين دريافت کردند که در مقايسه با بيماران مصرفکننده پلاسبو، نرخ سالانه از دست دادن حجم مغز آنها کمتر بود. همچنين در بيماران دريافتکننده سيمواستاتين پيشرفت ناتواني کاهش چشمگيري داشت. از سوي ديگر تفاوتها ميان اين دو گروه درماني در پيامدهاي خاص عملکردي مانند توانايي راه رفتن و مهارت دست به تفاوت معنيدار نرسيد. محقق ارشد اين مطالعه که در انگلستان انجام شده، ميگويد با وجود دوز بالاي سيمواستاتين، اثرات جانبي ميان 2 گروه مشابه بود و مواردي از سميت جدي عضلاني ديده نشد و درمان به خوبي تحمل شد. امروزه استاتينها با داشتن خاصيت ضدالتهابي، جدا از اثرات کاهشدهنده کلسترول، توجه محققان را به طور جدي به عنوان يک گزينه درماني مناسب براي درمان مالتيپل اسکلروزيس جلب کرده است
پزشکی بالینی
علاقه مندی ها (Bookmarks)