بهترین شیوه ابراز تمایل به ازدواج

[golden3]

قدیم ها تا روز عقد و عروسی, بعضی از عروس و دامادها حتی قیافه همدیگر را هم نمی دیدند و بدون گله و شکایتی سر خانه و زندگیشان می رفتند, اما داستان ازدواج های امروزی فرق دارد خیلی از جوان ها خودشان برای آشنایی با یکدیگر اقدام کرده و سپس خانواده ها را در جریان می گذارند. اما اینکه چگونه این موضوع را با خانواده در میان بگذارند, بحثی است که در ادامه می آید

پیش زمینه هایی که باید فراهم شود

جوانان قبل از اتقال موضوع ازدواج با خانواده ها, باید چند نکته را در نظر بگیرند تا بتوانند به سوال ها و نگرانی های آنها پاسخ دهند:
- قبل از هر چیز باید شناخت کافی از فرد مورد نظرشان داشته باشند. این شناخت نیز باید براساس منطق و اطلاعات علمی صحیح باشد.
- از نظر ظاهری با هم تناسب داشته باشند و از نظر تحصیلی فاصله زیادی با هم نداشته باشند.
- پسر, خدمت سربازی را انجام داده است یا نه؟
- هر دو نفر به بلوغ و استقلال اقتصادی رسیده اند یا نه؟
- یکدیگر را از لحاظ ویژگی های شناختی و خلقی بررسی کرده باشند. یعنی اینکه طرف مقابل عصبی است یا نه؟ و خیلی موارد دیگر.
- به خاطر جبران ناکامی های گذشته دست به این ازدواج نزنند.
- مسائل مذهبی و دینی را در نظر بگیرند. مثلا اگر پسر معتقد به حجاب کامل چادر باشد و دختر این موضوع را رعایت نکند, در آینده مشکل برایشان پیش می آید.
سیاست عقلی و زبانی
برای مطرح کردن موضوع ازدواج با خانواده باید سیاست عقلی و زبانی به کار برد. این موضوع به هیچ وجه معنای دروغ گفتن و پنهان کردن حقیقت نیست, بلکه هدف این است که حریم ها شکسته نشوند اما جوان بتواند حرف دلش را بزند. در این مورد نکاتی را رعایت کنید:
- مخفی کاری نکنید و مساله را با آرامش مطرح کنید.
- موضوع را بین خودتان تمام شده فرض نکنید. چون اگر با مخالفت خانواده مواجه شوید, از فرد مقابل دفاع می کنید و این موضوع مقاومت خانواده را در پی دارد. پس بهتر است یک راه بازگشت برای خودتان باز بگذارید.
- جملاتی را از قبیل اینکه من حتما می خواهم با این فرد ازدواج کنم مطرح نکنید. چون این جملات شما را به هم نمی رساند, فقط وضع را وخیم تر می کند.
- اگر دختر موضوع را مطرح می کند باید این سوال را از مادر بپرسد که شما فکر می کنید سن من برای ازدواج مناسب است؟ نظر شما چیست؟
نباید حکم کند و بگوید یک پسری هست که من او را میشناسم و می خواهد به خواستگاری ام بیاید . ابراز مساله به این شکل سبب مقاومت خانواده می شود.
- اگر پسر موضوع را مطرح کرده, به دلیل پسر بودن, نوع گفت و گو هم تفاوت می کند. او باید شغل مناسب داشته باشد, سربازی اش را هم رفته باشد. باید از پدر یا مادرش سوال کند که به نظر شما دختری که برای خودم در نظر گرفته ام مناسب است؟ من با او رشد میکنم؟ با توجه به نکاتی که گفتم این دختر در صورت همسری من, آبروی خانواده مان را حفظ میکند؟
- پدر یا مادر با این سوالها عملا درگیر موضوع می شوند و این موضوع به ذهنشان خطور می کند که فرزندم از من در مورد ازدواجش استمداد طلبیده است. با این نوع درخواست اعضای خانواده این احساس را دارند که در زندگی فرزندشان مفید هستند.
- اگر از نظر اقتصادی, فرهنگی و طبقاتی اختلافی میان خود و طرف مقابلتان می بینید این موضوع را حتما به پدر بگویید. اگر پدر طرف کم سواد است و پدر خودتان استاد دانشگاه است یا طرف مقابل ۵ خواهر و برادر دارد و شما تک فرزند هستید, قبل از اینکه خانواده ها با هم روبه رو شوند, با خانواده مطرح کنید.
- شرایطی را فراهم کنید که خانواده شما بتوانند درباره طرح مقابلتان تحقیق کنند. برای این موضوع مقاومت نکنید. این کار خانوده یعنی اینکه شما برای آنها مهم هستید.
- در صورت مطلوب بودن نتیجه تحقیق دو خانواده, به هم فرصت دهید تا یکدیگر را در مجالس مختلف و مراسم ها بهتر بشناسید. با دعوت کردن خانواده طرف مقابل صرف شام و برگزاری مهمانی های کوچک خانواده ها بیشتر فرصت شناخت یکدیگر را پیدا می کنند. اگر پدر بعد از تحقیق کافی نه بگوید, حرف او برای شما قابل پذیرش تر است. در چنین شرایطی نگذارید آرامش خانواده به هم بریزد و کار را به توهین و پرخاشگری نکشانید.
اگر با واکنش تند خانواده روبه رو شدید, نباید دفاع کنید. بهتر است در فرصت دیگری با توجه به ویژگی های روانشناختی خانواده, موضوع را با لحن مناسب و در مکانی که آسیب زا نباشددوباره مطرح کنید و دلایل مخالفت را از خانواده جویا شوید. در جلسه ای که با حضور اعضای خانواده برگزار شده نباید پرخاشگری کنید. اگر به انتخابی که کرده اید اعتقاد دارید و می دانید انتخاب درستی است, باید خانواده را متقاعد کنید اما نه با قهر و دعوا.

منبع: سایت دخترانه

[M@hdi42]

منبع: سایت دخترانه

خب معلوم شد که این تلاش ها برای چیه




ممنون مطلب مفیدی بود.منم بعد هااز این استفاده خواهم کرد اما پر رو تر .