سلامت نیوز: آیا می دانید بیش از نیمی از موارد پوكی استخوان تشخیص داده نمی شود! آیا می دانید پوكی استخوان در سن بالای ۵۵سال به ویژه در زنان یائسه عامل اصلی شكستگی و بستری در بیمارستان است كه می تواند به مرگ منجر شود. آیا راهی برای جلوگیری از پوكی استخوان وجود دارد؟
بی شك پوكی استخوان بیماری سالمندان به ویژه زنان محسوب می شود، تشخیص آن آسان و درمان آن نیز ساده به نظر می رسد، پوكی استخوان به كاهش تدریجی مواد معدنی استخوان اطلاق می شود كه باعث ضعیف شدن استخوان شده و شكستگی لگن و مچ دست را اغلب به همراه دارد، سالانه میلیونها نفر در جهان به علت این شكستگی در بیمارستانها بستری و جراحی می شوند.
1- چه افرادی در معرض خطر هستند؟
زنان، افراد مسن، بیماران دچار پركاری تیروئید، مصرف كنندگان داروهای حاوی كورتون (مبتلایان به آسم و بیماری های التهابی پوست و...)، كسانی كه سابقه خانوادگی پوكی استخوان دارند، افراد بی حركت به علت فلج یا افرادی كه دراز مدت بستری در بیمارستان یا منزل هستند، افراد بسیار لاغر، سیگاریها و مبتلایان به یائسگی زودرس.
2- چرا زنان بیشتر در معرض این خطر هستند؟
زنان در مقایسه با مردان از استخوانهای ظریف تری برخوردارند و به علت تغییرات هورمونی در یائسگی، به ویژه بالای ۴۵سال به واسطه كم كاری تخمدانها، از استروژن كه یك هورمون تقویت كننده استخوانی است، محروم می شوند.
3- بیماری خاموش (اوستئوپورز) چه نشانه هایی دارد؟
همانگونه كه یادآوری شد، این بیماری اغلب در مراحل اولیه بدون علامت است، شاید بیمار از درد شدید پس از ضربه به اندام ها شاكی باشد، كمردرد نیز از نشانه های دیگر است، در مراحل نهایی تغییر شكل ستون فقرات (به شكل قوز) كاهش قد، و شكستگی ها رخ می دهد.
4- شكستگی های ناشی از پوكی استخوانها با شكستگی های دیگر چه تفاوت بارزی دارد؟
در شكستگی های استخوانی بیشتر به انرژی زیادی نیاز هست، برای مثال تصادف یا سقوط از ارتفاع و بلندی قابل ملاحظه، ولی در این افراد با افتادن از یك پله كم ارتفاع و یا ضربه ای كوچك شكستگی در لگن (ران و بازو) یا مهره های كمری رخ می دهد.
5- چه گروه هائی از بیماران شانس ابتلاء به پوكی استخوان بیشتری دارند كه باید در این جریان درمان شوند؟
افرادی كه به علت تنگی نفس ناشی از آسم یا بیماری های پوستی (تاول زا) یا بیماران روماتیسمی به مصرف كورتون با تجویز پزشك اقدام می كنند، نیز از جمله افراد در معرض خطر تلقی می شوند، بنابراین پزشكان محترم باید توصیه به مصرف كلسیم و ویتامین دی با استفاده از رژیم یامكمل های غذایی كنند، البته این مطلب واضح است كه افرادی كه داروی ضد صرع و هورمونی مصرف می كنند، از دیگر افراد پرخطر هستند.
6- این بیماری بطور دقیق چگونه تشخیص داده می شود؟ آیا تشخیص آن قطعی است؟
هیچ راه بالینی وجود ندارد كه در معاینه، پزشك به صورت قطعی بگوید كه بیمار به پوكی استخوان مبتلاست، درد استخوان ها به تنهایی كافی نیست، در رادیوگرافی (عكسبرداری با اشعه ایكس) هم نشانه هایی از كاهش دانسیته استخوانی را می توان مشاهده كرد ولی بهترین و مطمئن ترین وسیله تشخیص، سنجش تراكم معدنی استخوان است كه توسط پزشكان غدد داخلی روماتولوژیست (تشخیص بیماری های) تجویز می شود.
باید به طور معمول زنان بالای ۶۵ سال و در مردان و زنان جوانتر كه حداقل تجربه یك بار شكستگی را به علت شكنندگی استخوان در ضربات (خفیف یا غیرقابل ملاحظه دارند) انجام شود، در این روش میزان تراكم استخوان ازنظر مواد معدنی در گردن استخوان ران و مهره های كمری اندازه گیری می شود كه در صورتی كه از حد استاندار د پایین تر باشد، پوكی استخوان اطلاق می شود كه در سه سطح قابل سنجش است؛ سبز كه منطقه ایمن است و زرد و قرمز تمایل به خطر را نشان می دهد، قابل تذكر است كه به صورت قطعی به جز موارد اندكی در آزمایشگاه نمی توان به تشخیص پوكی استخوان رسید، البته در بیماری پركاری تیروئید، افزایش سطح گلوكوكورتیكوئید اختلال كاركرد غدد داخلی، بیماری های كلیوی و گوارشی كمك كننده است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)