عواقب طولانی مدت تنبیه

[نارون1]

اکادمی طب اطفال آمریکا اعلام کرده است که تنبیه جسمانی دارای تأثیر محدود است و آثار ناگوار بالقوه مخربی برآن مترتب است. اما، بسیاری از والدین از تنبیه جسمی در کودکان خردسال در موارد کج‌خلقی‌ها و مخالفت‌ها استفاده می‌کنند. برای آنکه مشخص شود آیا تنبیه جسمانی خشونت‌بار در دوران کودکی با بروز نابسامانی‌های روانی در بزرگسالی ارتباط دارد،

پژوهشگران داده‌های حاصل از سنجش نمایشگر ملی ۳۴۶۵۳ بزرگسال آمریکائی را مورد ارزیابی قرار داده‌اند.





پژوهشگران داده‌های حاصل از بزرگسالانی را حذف کردند که ایذای جسمی یا عاطفی شدید یا اغماض، آزار جنسی یا تماس با خشونت مصاحب نزدیک مادر را گزارش کرده بودند. برای تعیین خشونت تنبیه جسمی و تشخیص نابسامانی روانی بزرگسالان در طول زندگی، توسط افراد آموزش دیده با این افراد مصاحبه شد.

۶ درصد از پاسخ دهندگان وجود تنبیه جسمی خشن را گاهی، اغلب یا بسیار زیاد گزارش داده بودند. خانم‌ها به طور قابل توجه کمتر از آقایان و سیاهپوستان به طور قابل توجه بیش از سفیدپوستان، تنبیه بدنی را گزارش کرده بودند و نسبت تنبیه جسمی با افزایش میزان آموزش و درآمد افزایش می‌یافت.

در آنالیزهای تطبیق داده شده از نظر عوامل متغیر اجتماعی اقتصادی و سابقه‌ی خانوادگی سوءکار، تنبیه خشن در زمان کودکی به طور قابل توجه با نابسامانی‌های خلقی، نابسامانی‌های اضطرابی، فراروی الکل یا دارو یا وابستگی و در بعضی موارد نابسامانی‌های شخصیتی همراه بود.