اتووود کلاسیک ـ ساختمان دبیرخانه چندیگار- لوکوربوزیه

پس از آلبرت میِر(Albert Mayer)، لوکوربوزیه پلانی برای چندیگار، بر روی تپه های دامنه کوه های هیمالیا تدارک دید که با اصول برنامه ریزی شهریِ مدرن، برگرفته از کنگره ی بین المللی معماری مدرن(CIAM)،مطابقت داشت. در تقسیمات عملکرد شهری، یک فرم پلان شبیه به انسان و سلسله مراتبی از مسیرها و شبکه های پیاده دیده می شود، و ذاتا، ساختمان دبیرخانه، بزرگترین عمارت در مجموعه ی کپیتول و مرکز فرماندهی ایالت پنجاب(Punjab) و نیز دولت هارایانا(Haryana) را تشکیل می دهد. پلان لوکوربوزیه برای کپیتول، تشکیل شده از چهار ساختمان – یا به عبارتی "عمارت"- و شش مانیومنت که در یک سایت منفرد چیده شده، که به طور ضعیفی در قامت سه میدان به هم پیوسته، مفهوم مند شده. تنها سه بنا از چهار ساختمان به سرانجام رسید- دادگاه عالی، مجلس شورای ملی و دبیرخانه- که برای نشان دادن عملکرد های اصلی دموکراسی طراحی شد- بنای چهارم ، کاخ فرمانداری، هرگز ساخته نشد.
ساختمان دبیرخانه، یک فرمِ طویلِ بتنیِ به صورت افقی است، با 254 متر طول و 42 متر ارتفاع، و لبه ی مجموعه ی کاپیتول در سمت چپ را مشخص می کند. بنا ی مذکور متشکل شده از بلوک هشت طبقه، که با مفصل های گسترش یافته تقسیم شده و طول آن با بیش از 800 فوت، بوسیله ی دو رمپ تندیس گون که سیرکولاسیون عمودی را در تمام طبقات فراهم می کنند، به انتها می رسد. ساختمان دبیرخانه که در سال 1952 تکمیل شد در مقام مرکز فرماندهیِ ایالت پنجاب و حکومت شهریِ هاریانا ایفای نقش می کند و از جهتی بزرگترین ساختمان مدیریتیِ لوکوربوزیه در آن بین می باشد. این مجموعه ی حجیم و افقی هشت طبقه از بتن زِبر قالب گیری شده تشکیل می شود. این بنا شباهت های قابل توجهی با بلوک لوکوربوزیه در مارسِی دارد و هدفی به همان اندازه رفیع نیز داشت: انقلابی در ساختمان های اداری مدرن. ساختمان دبیرخانه در میان اولین بناهایی بود که به عنوان " ساختمان سالم"( healthy building) توجهی عمیق به نور طبیعی، تهویه، و بهره وریِ سازمانی داشت. سازه کلی از بتن بروت(beton brut) ایجاد شده، همراه با امضای لوکوربوزیه؛ نمای سایه روشن(brise-soleils). با بیش از 800 فوت طول، نمای کشیده ی ساختمان یک زیبایی شناسیِ تندیس گون را ارائه می دهد، با رمپ های بتنی اکسپوزی که بوسیله ی پنجره های کوچک مربع شکل سوراخ شده و مناظر پیشین و پسین را دیکته می کند. بر این اساس، بنای دبیرخانه از تحت الشعاع قرار دادن کاپیتول به عنوان یک کل [مرتبط] با توجه به اندازه ی حجم خود، اجتناب می کند. کافه تریا در بالای تراس قرار گرفته، جاییکه فرد می تواند منظره ای خارق العاده از شهر داشته باشد. به طور مشابه، باغ روی بام و تفرجگاه آن، درست در مقابل چشم اندازی که فرد را احاطه کرده، جای دارد.
برای به حداکثر رساندن نور و افزایش عبور جریان هوا، پلانی طویل و باریک بوسیله لوکوربوزیه تدارک دیده شد- این رویکرد همچنین به تعیینِ مرز های حقیقی و ضمنیِ مجموعه ی کپیتول به عنوان یک کل [مرتبط] کمک کرد. در راستای کاهش مقیاس بصری این نمای حجیم، دبیرخانه با یک نمای مدولار طراحی شد که این نما به عناصر خوانا و عملکردی خرد شده است. چنین رویکردی نه تنها مانع منکوب شدن تماشاچیان در مواجهه با این مقیاس می شود، بلکه با نگریستن به شِمای درخشانِ این پروژه به عنوان یک کلِ[مرتبط]، اهمیت نقشی که ایفا می کند را مشخص می شود. گوناگونیِ طرح ها، تو رفتگیِ دیوارها، عناصر سیرکولاسیون، و فضاهای داخلی چند طبقه، به عنوان شکننده و خرد کننده ی نور خورشید رفتار می کنند. این دبیرخانه، فرمی ساده و بیشتر متعارف است که گوناگونی های ساختاری و تقسیم فضای داخلی تراکم حجم آن را نمی گسلد. اما به طور دو بعدی در طرح استادانه ی ` brise-soleils ` تکثیر شده اند. دبیرخانه و ساختمان ویدهان سبها(Vidhan Sabha) یا همان مجلس شورای ملی در بخشِ یکِ مجموعه قرار دارند. در نزدیکیِ این بخش مجسمه ی دست باز بزرگ، به عنوان نمادی از واحد و دادگاه عالیِ رنگارنگ تصور می شود، که با یک بام دوبل، حفاظت از نور خورشید را فراهم می کند.
برای مشاهده نحوه برخورد لوکوربوزیه با شهر ببینید اینجا و اینجا را
برای مشاهده انچه بر چاندیگار رفته نیز می توانید اینجا و اینجا را نظاره کنید
دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار

دبیرخانه چندیگار