طراحی
Nokia C7 تقریبا همان N8 است و تنها در پوسته ای متفاوت قرار داده شده است. دیگر اثری از بدنه آلومینیومی گوشی دیده نمی شود اما کاور فلزی باتری همچنان کناره پشتی را پوشانده است و پلاستیک به کار رفته در گوشی هم به خوبی عناصر پلاستیکی به کار رفته در N8 است.
شکل گوشی به صورت بیضی کشیده شده است و گوشی کمی باریک تر شده است. نگاه داشتن گوشی در دست بسیار لذت بخش است و هر کسی را با زیبایی خود مسحور می کند. شاید طراحی گوشی خیلی مردانه به نظر نیاید اما به هر حال ما آن را دوست داریم.
قسمت اعظم کناره جلویی Nokia C7 توسط صفحه نمایش 3.5 اینچی AMOLED که قادر به پشتیبانی از رزولوشن nHD است ، اشغال شده است.این صفحه نمایش همانند نمونه به کار رفته در 8 توانایی پشتیبانی از مالتی تاچ را هم دارد و همانند آن از فناوری Clear back نوکیا که در E7 و C6-01 هم به کار رفته است ، بهره می برد.
کیفیت تصاویر آن در فضاهای بسته ، همان طور که از صفحه نمایش های AMOLED انتظار می رود ، با رنگ های اشباع شده و میزان تیرگی خوب ،بسیار خوب است. البته کیفیت تصاویر به اندازه صفحه نمایش های Super AMOLED سامسونگ نیست اما با دیگر صفحه نمایش های موجود در بازار ، قابل رقابت است.(کیفیت تصاویر این صفحه نمایش همانند N8 است و از آنجاییکه به احتمال بسیار این صفحه نمایش با نمونه به کار رفته در N8 یکسان است ،اصلا جای شگفتی ندارد).
صفحه نمایش Nokia C7 از رزولوشنی استاندارد پشتیبانی می کند.با رزولوشنی معادل 360*640 پیکسل ، صفحه نمایش Nokia C7 نسبت به صفحه نمایش های آندرویدی ها 854*480 پیکسل ، از 44 درصد پیکسل کمتر برخوردار است و تنها 38 % پیکسل های صفحه نمایش ایفون 4 که 960*640 پیکسل است را داراست.تراکم پیکسلی این صفحه نمایش تنها کمی از Samsung Galaxy S کمتر است .(210 برای C7 ، 233 برای galaxy S و 326 برای iPhone 4). بنابراین شفافیت تصویر در حد خوبی است اما عالی نیست.
حساسیت صفحه نمایش Nokia C7 بسیار خوب و در حدی است که از صفحه نمایش های لمسی خازنی انتظار می رود.بازخوردهای لرزشی هم شایان توجه و اشاره است ، چراکه به خوبی تنظیم شده اند و به طور حیرت انگیزی تجربه کاربر را از کار با گوشی بهتر می کنند.
حتی در صورت پیمایش شدن لیست ها و رسیدن به انتهای آن ها یا زوم بر روی تصاویر ویدیویی با استفاده از کلیدهای مجازی هم از بازخورد لرزشی استفاده شده است.
دوربین ثانویه مخصوص تماس های تصویری در گوشه بالای سمت راست صفحه نمایش توجه ما را به خود جلب می کند. در نزدیکی آن سنسور های محدود کننده نور و مجاورت و همین طور گوشی مخصوص خروجی صدای مخاطب به چشم می خورند.
در زیر صفحه نمایش سه کلید سخت افزاری Menu و آغاز و پایان مکالمه قرار داده شده اند. دسترسی به کلیدهای آغاز و پایان مکالمه آسان است . کلید منو هم با وجود سفت بودن ، برجسته شده است و استفاده از آن چندان دشوار نیست.
قطعا نوکیا تصمیم داشته است کلیدهای سخت افزاری بیشتری را نسبت به N8 در C7 تعبیه کند ، اگر آن ها فضای کافی برای قرار دادن کلید back هم می یافتند بسیار خوب بود.استفاده از کلید مجازی به کار گرفته شده برای این منظور چندان آسان نیست و در بخش های مختلف رابط کاربری ، در مکان های متفاوتی جای می گیرد.
میکروفن گوشی درست در زیر کلید منو جای گرفته است.
در کناره بالایی Nokia C7 کلید روشن/خاموش آن که برای قفل صفحه نمایش و سوییچ میان پروفایل ها هم به کار برده می شود ، به چشم می خورد. پورت microUSB و سوکت صوتی 3.5 میلی متری استاندارد هم در این قسمت جای داده شده اند. پورت MicroUSB از یک پوشش پلاستیکی برخوردار است اما هیچگونه محافظی برای سوکت 3.5 میلی متری که از آن بعنوان خروجی تلویزیون هم استفاده می شود ، تعبیه نشده است.
در کناره سمت چپ گوشی به جز سوکت 2 میلی متر شارژر چیز دیگری دیده نمی شود. در کناره سمت راست کلیدهای تنظیم صدا ، کلید فرمان صوتی،کلید دوربین و لغزنده مخصوص قفل گوشی تعبیه شده اند. کلید شاتر در نظر گرفته شده ، امکان فشرده شدن دو مرحله ای را ندارد اما به هر حال دوربین Nokia C7 هم فاقد قابلیت فوکوس خودکار است.
کلید فرمان صوتی ، چندان کاربردی نیست ، می توانید برای این منظور به آسانی کلید آغاز مکالمه را فشرده و آن را نگاه دارید. هیچ گزینه ای برای تغییر عملکرد آن در نظر گرفته نشده است تا حداقل بتوان از آن بعنوان میانبری برای سایر عملکردها یا نرم افزارهای گوشی بهره گرفت.
کلید شاتر کوچک است و تقریبا همسطح کناره گوشی در نظر گرفته شده است که فشردن آن را دشوار می کند. این موضوع شاید سبب ایحاد لرزش در هنگام ثبت عکس گردد (البته با نبود قابلیت فوکوس خودکار ، استفاده از کلید شاتر مجازی هم مشکلی ایجاد نخواهد کرد).در کناره پایینی Nokia C7 تنها روزنه مخصوص بند گوشی تعبیه شده است.
در کنار پشتی ، لنز دوربین ، فلاش LED دوگانه و اسپیکر بر روی یک نوار نقره ای رنگ قرار داده شده اند. دوربین همانند N8 برجسته نشده و خودنمایی نمی کند اما وقتی که گوشی را بر روی بر روی سطح هموار قرار می دهید این بخش کمی مقاومت می کند و به دلیل نبود محافظ لنز ، آن را در برابر خراش آسیب پذیر می سازد.
حتی با در نظر گرفته شدن دو شیار برای اسپیکرها ، تنها در زیر یکی از آن دو (شیار نزدیک تر به دوربین) اسپیکر تعبیه شده است . تصور می کنم شیار دیگری که در نظر گرفته شده است ، تنها برای رعایت تقارن در طراحی گوشی است.
کاور پشتی گوشی فلزی است و لمس آن بسیار لذت بخش است. این کاور به وسیله اهرمی در پایین گوشی در سر جای خود محکم می شود. در مجاورت این اهرم میکروفن ثانویه گوشی جای داده شده است که برای خنثی سازی نویزها به کار گرفته می شود. باید مراقب باشید که با کف دست تان جلوی آن را نپوشانید.
با برداشتن کاور پشت گوشی ، باتری 1200 میلی آمپری گوشی که از نوع Li-Ion و BL-5K است ، نمایان می شود.
آنچنان که اعلام شده است این باتری در حالت آماده به کار در شبکه های 2G تا 552 ساعت و در شبکه های 3G تا 648 ساعت و در حالت مکالمه در شبکه های 2G تا 9 ساعت و نیم و در شبکه های 3G تا 5 ساعت ، می تواند انرژی مورد نیاز C7 را تامین کند. در زندگی روزمره ، این باتری تنها توانست در استفاده متوسط تا شدید ، دو روز دوام آورد- همانند Nokia N8.
کیفیت ساخت Nokia C7 بسیار خوب است و با اینکه اغلب بدنه گوشی از فلز ساخته نشده است اما استحکام بسیار بالایی دارد. فلز و پلاستیک به کار رفته در گوشی بسیار با کیفیت هستند و به خوبی با هم آمیخته شده اند. کناره جلویی و نوار نقره ای رنگ اطراف آن هم بسیار دلپذیر هستند.
به هر حال ، کاهش چند میلی متری اندازه گوشی نسبت به N8 ، سبب می شود که استفاده از آن اسان تر بوده و گوشی به آسانی در جیب جای گیرد. برجسته نبودن دوربین هم به این امر کمک می کند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)